Οι πρόσφατες δηλώσεις του Ερντογάν περί… ρατσιστικών συμπεριφορών της ελληνικής κυβέρνησης σε βάρος λαθρομεταναστών που εισήλθαν στην επικράτειά μας μόνο θυμηδία θα μπορούσαν να προκαλέσουν, τη στιγμή που εδώ και χρόνια εκατομμύρια από αυτούς έχουν τύχει, ως μη όφειλε μάλιστα, της φιλοξενίας και της φροντίδας των κρατικών υπηρεσιών και των Ελλήνων πολιτών.
- Από τον
Γιάννη Χ. Κουριαννίδη
Αν, όμως, οι δηλώσεις αυτές του νεοσουλτάνου επισύρουν τον γέλωτα, δεν ισχύει το ίδιο και για όσα γράφει στην επίσημη ιστοσελίδα της η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, αφού μας κάνει τη χάρη και μας αναγνωρίζει το δικαίωμα να προστατεύουμε τα σύνορά μας (!), στη συνέχεια εγκαλεί τη χώρα μας για «άτυπες αναγκαστικές επιστροφές (pushbacks)» λαθρομεταναστών.
Συγκεκριμένα, στη σχετική ανακοίνωση της Αρμοστείας αναφέρεται, μεταξύ άλλων: «Η Yπατη Αρμοστεία έχει εκφράσει επανειλημμένα τις ανησυχίες της προς την ελληνική κυβέρνηση και έχει απευθύνει έκκληση για επείγουσα έρευνα σε μια σειρά από περιστατικά που έχουν καταγγείλει μέσα ενημέρωσης, πολλά από τα οποία έχουν επιβεβαιωθεί από μη κυβερνητικές οργανώσεις και απευθείας μαρτυρίες. Τέτοιου είδους ισχυρισμοί έχουν αυξηθεί από τον Μάρτιο, με αναφορές ότι αρκετές ομάδες ανθρώπων μπορεί να έχουν επιστραφεί με συνοπτικές διαδικασίες μετά την άφιξή τους στην ελληνική επικράτεια».
Προκαλεί πραγματικά εντύπωση ένα όργανο που διοικείται από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο (ECOSOC) να εκδίδει τέτοιου είδους ανακοινώσεις εναντίον της πατρίδας μας επικαλούμενο… «καταγγελίες» μέσων μαζικής ενημέρωσης! Ποια είναι άραγε αυτά τα τόσο αξιόπιστα ΜΜΕ, οι ΜΚΟ και οι «μαρτυρίες» που προκαλούν την αντίδραση ενός οργάνου του ΟΗΕ εναντίον της κυβέρνησης ενός κυρίαρχου κράτους; Και μάλιστα ενός κράτους που εναντίον κάθε έννοιας λογικής έχει αποδεχθεί τις παρακλήσεις του εν λόγω οργάνου για τη φιλοξενία στο έδαφός του εκατομμυρίων ανθρώπων που εντελώς παράτυπα και αδικαιολόγητα τους χαρακτήρισε «πρόσφυγες», αφού στη συντριπτική πλειονότητά τους ούτε από εμπόλεμες χώρες προέρχονται ούτε η ζωή τους κινδύνευε σε αυτές από διώξεις ούτε αναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους, αλλά έφυγαν οικειοθελώς από αυτά.
Εδώ και χρόνια η πατρίδα μας έχει υλοποιήσει ένα πλήθος προγραμμάτων στέγασης και φροντίδας των ανθρώπων αυτών, πάντοτε έπειτα από σχετικές παρακλητικές επιστολές της Αρμοστείας. Στις εκκλήσεις αυτές ανταποκρίθηκαν επανειλημμένως, εκτός από ιδιωτικούς φορείς και διάφορες κοινωνικές συλλογικότητες, πολλές εθνικές και τοπικές Αρχές της πατρίδας μας, παρέχοντας προσωπικό και δομές για την εξυπηρέτηση των αναγκών τους. Το τελευταίο, από μόνο του, θα έπρεπε να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα στην απόπειρα να πληγεί το κύρος της χώρας μας στον τομέα της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτό συμβαίνει δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες. Η πρώτη ήταν κατά την απόπειρα εισβολής στη χώρα μας διά των χερσαίων συνόρων του Εβρου δεκάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών και όσα ακολούθησαν, όταν η χώρα μας ανέστειλε προσωρινά την εξέταση ασύλου και καταγγέλθηκε τότε διεθνώς από την Υπατη Αρμοστεία. Και η δεύτερη τώρα, με την ανακοίνωση αυτή…
Ίσως θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνει σαφές ότι ένα όργανο που έχει «κερδίσει» (sic) το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για το έργο του στο παρελθόν και έχει κατορθώσει να είναι αποδεκτό σήμερα σε 130 χώρες του κόσμου, συνεργαζόμενο με τις κυβερνήσεις τους, έχει και την υποχρέωση να σέβεται την προσπάθειά τους για τη διατήρηση της εσωτερικής κοινωνικής γαλήνης τους. Πόσο μάλλον όταν διακυβεύεται και η εθνική τους ασφάλεια, όπως συμβαίνει με την περίπτωση της Ελλάδας εξαιτίας της τουρκικής επιθετικότητας.
*Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης
