Έχω ακόμη στο γραφείο μου μια μεταλλική προτομή του. Έχω ακόμα στο αυτί μου τη χροιά της φωνής του: «Πώς τα πάτε εκεί στη Βραδυνή;» Έχω ακόμη στα μάτια μου το δάκρυ που κύλησε στο πρόσωπό του και τον μορφασμό του μόλις έφτασε στο σπίτι του Τζώρτζη Αθανασιάδη, στο Παλαιό Φάληρο, για να συλλυπηθεί τη χήρα του μετά τη δολοφονία του εκδότη στα γραφεία της εφημερίδας.
- Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΤΡΑΓΚΑ
Εχω ακόμη στο μυαλό μου τη σοβαρότητα ενός ανθρώπου που αγαπούσε την Ελλάδα και τους συμπατριώτες του. Παραμένουν πάντα ριζωμένες στη καρδιά μου οι αρχές του!
Ο αείμνηστος Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής αποκατέστησε την Ελληνική Δημοκρατία και «στέγνωσε» την ψυχή του για να καταφέρει επί σειρά ετών να πάει γιαλό-γιαλό το «καράβι» της πατρίδας σε υπήνεμους λιμένες. Εβαλε την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ως ιδρυτικό μέλος), εκτιμώντας ότι αυτό θα αποτελέσει την καλύτερη ασπίδα και προστασία για το έθνος. Είχε βαθιά στην ψυχή του την ελπίδα ότι η ενότητα στη γηραιά ήπειρο θα γεννήσει την απαραίτητη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.
Μετά τη απόβαση του «Αττίλα» και την de facto διχοτόμηση της Κύπρου, είχε διαγνώσει πού θα πήγαινε το πράγμα με τον εθνικισμό και την επιθετικότητα της μεγάλης σε έκταση και πληθυσμό Τουρκίας. Ο Καραμανλής ήταν πατριώτης και γι’ αυτό πέρασε ως Εθνάρχης στην Ιστορία. Εκλαψε πικρά στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης για τη Μακεδονία, τονίζοντας: «Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική!» Ουδέποτε συμβιβάστηκε με την ιδέα υποχώρησης στα εθνικά θέματα και οποιασδήποτε απώλειας εδαφικών ή ιστορικών δικαιωμάτων.
Προσωπικότητα με διεθνές κύρος, αναγνωρίστηκε ως ηγέτης μεγάλου βεληνεκούς από όλους τους ισχυρούς Ευρωπαίους και Αμερικανούς πολιτικούς της εποχής του! Αποκατέστησε τη δημοκρατία στην πατρίδα μας και έζησα από κοντά τους κινδύνους που απείλησαν τη ζωή του τους πρώτους μήνες μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα και το ξεκαθάρισμα των περίφημων χουντικών «σταγονιδίων». Ηταν τζέντλεμαν και ευπατρίδης. Λιτός, απέριττος, οξύνους και βαθύνους. Ο λαός αισθανόταν ελεύθερος και ασφαλής επί των ημερών του. Ως πρωθυπουργός και ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπήρξε πολύτιμος για το έθνος λόγω του υψηλού κύρους του και των διεθνών πολύχρονων επαφών του.
Η συγκατοίκηση στην κορυφή της εξουσίας μαζί με τον Ανδρέα Παπανδρέου ήταν ό,τι ισχυρότερο διέθετε η χώρα μετά την εισβολή του «Αττίλα», την τραγωδία στο νησί της Αφροδίτης και την κατάρρευση της φασιστικής δικτατορίας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συνήθιζε να λέει: «Η συνεχής μετριοπάθεια καθίσταται στο τέλος χειρότερη της αδυναμίας». Δηλαδή, η πολιτική που εφαρμόζεται στα χρόνια του μνημονίου απέναντι στις δυνάμεις κατοχής και κυρίως απέναντι στη τουρκική επιθετικότητα.
Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και η οικογένειά του ήταν για αρκετό διάστημα μακριά από την κεντρική πολιτική σκηνή και τη Νέα Δημοκρατία λόγω της αποστασίας που τον στιγμάτισε και της λαϊκής αντιπάθειας απέναντι σε έναν πολιτικό που συνέβαλε στην αποσταθεροποίηση της δημοκρατίας, πράγμα που αξιοποίησε για να επιβληθεί η απριλιανή χούντα. Οι σχέσεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με το Βερολίνο και με το συγκρότημα Λαμπράκη έπαιξαν σημαντικό ρόλο για να εισέλθει στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας, στην οποία ο ίδιος θεωρείτο από τους καραμανλικούς και άλλους «ξένο σώμα»!
Ας επιστρέψω τώρα στην ανάλυση της σημερινής ενοίκου του Προεδρικού Μεγάρου και στην εμφανή (και απαράδεκτη) αντιπάθεια που έχει στο πρόσωπο και στην ιστορία του Εθνάρχη Καραμανλή. Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου επελέγη ως Πρόεδρος με πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη και έγκριση του Βερολίνου. Αυτό δεν χρειάζεται ούτε επιβεβαίωση ούτε τεκμηρίωση, αφού είμεθα πλέον αποικία.
Η κυρία Σακελλαροπούλου είναι ανύπαρκτη ως προσωπικότητα στον διεθνή περίγυρο. Είναι αυτό που λέει ο λαός «δεν την ξέρει ούτε η μάνα της»! Πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, με ένα πλήθος υπογραφών κάτω από αντιλαϊκές αποφάσεις, προτιμήθηκε από τον πρωθυπουργό για ευνόητους λόγους. Δεν έχει κανένα πολιτικό παρελθόν. Δεν είχε και δεν έχει ουδεμία επαφή με προέδρους ή πρωθυπουργούς ή προσωπικότητες της πολιτικής ή της οικονομίας. Δεν έχει καμία εμπειρία από κανόνες της διπλωματίας ή των διεθνών σχέσεων. Τοποθετήθηκε εκεί για να ανεχθεί όλες τις αντιλαϊκές και αντεθνικές ενέργειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Είναι εκεί για να αποδεχθεί «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου με την Τουρκία, ένα απαράδεκτο «συνυποσχετικό» για τη Χάγη, έναν διμερή διάλογο που θα οδηγήσει σε εθνικές-εδαφικές απώλειες και πρωτοφανή εθνική ταπείνωση.
Η κυρία Σακελλαροπούλου είναι τόσο «ανύπαρκτη», για την ακρίβεια τόσο «άσχετη πολιτικά» και «διπλωματικά», που αποφεύγει να πάρει θέση, να εμψυχώσει το λαϊκό φρόνημα όλο αυτό το διάστημα της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Οσο το «Oruc Reis» βγαίνει και παραμένει στο Αιγαίο τόσο η κυρία αυτή μένει κρυμμένη στα άδυτα του Προεδρικού Μεγάρου. Την επέλεξαν για να μένει σιωπηλή και να καλεί στο Προεδρικό όλους εκείνους που έχουν δουλέψει για την αναγνώριση των ζωτικών συμφερόντων της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Οπως διάβασα, στην Επέτειο της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, στην καθιερωμένη δεξίωση που δόθηκε στους Κήπους του Προεδρικού Μεγάρου, απέφυγε επιμελώς να αναφερθεί στον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή και στη συμβολή του στην αποκατάσταση της δημοκρατίας. Ούτε λέξη δεν είπε, προφανώς έπειτα από συνεννόηση με τον γερμανόφιλο πρωθυπουργό που κόβει βόλτες με τα στρατιωτικά ελικόπτερα και επιβάλλει τη χρήση μάσκας σε όλους τους πολίτες!
Είχε καλέσει τον μεγάλο Γερμανό πράκτορα Κώστα Σημίτη (όπως τον χαρακτήριζε ο Ανδρέας Παπανδρέου στη σύζυγό του Δήμητρα), δηλαδή τον άνθρωπο που αναγνώρισε στη Μαδρίτη τα δικαιώματα της Αγκυρας στο Αρχιπέλαγος, και όλους τους μνημονιακούς πρωθυπουργούς. Παρέλειψε μάλιστα (όπως διάβασα σε άρθρο του Μανώλη Κοττάκη) να καλέσει και εκπρόσωπο του Ιδρύματος Καραμανλή! Αυτό δεν είναι απλά ντροπή, αλλά καταδεικνύει ότι η Κυρία που τοποθετήθηκε στο Προεδρικό δεν είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας αλλά φαίνεται και φέρεται ως ένας άβουλος υπάλληλος του Κυριάκου Μητσοτάκη και των δυνάμεων Κατοχής.
Οποιος διαβάσει το βιογραφικό της κυρίας Σακελλαροπούλου αμέσως αναζητεί πάλι τον… Προκόπη Παυλόπουλο! Εφτασε ως την προεδρία του Συμβουλίου της Επικρατείας υπογράφοντας όλες τις αντιλαϊκές αποφάσεις που κατοχύρωναν την επιβολή του μνημονίου σε βάρος των εργαζομένων και των πολιτών αυτής της χώρας. Το μόνο που συγκρατεί το μάτι στο βιογραφικό της είναι ότι παραμένει οπαδός… του Αρη Θεσσαλονίκης!
Μελετώντας το βιογραφικό της στη Wikipedia παύεις να αναρωτιέσαι γιατί ο Μητσοτάκης (ο κολλητός του Μιχάλη Χριστοφοράκου) διάλεξε αυτή την κυρία για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η κυρία Σακελλαροπούλου, η οποία παραμένει «άλαλη» σε όσα ακούγονται για συνομιλίες με την Τουρκία για «συνεκμετάλλευση» της ελληνικής θάλασσας, καθώς και για έρευνες στο Καστελόριζο, ψήφισε υπέρ της απαλλαγής του Γιώργου Παπακωνσταντίνου για όσα έκανε με τους συγγενείς του στη «λίστα Λαγκάρντ». Η δημοκράτισσα και οικολόγος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν πάντα υπέρ της Eldorado Gold. Πρωταγωνίστησε δύο φορές υπέρ της εταιρίας.
Λεπτομέρεια: Εχει αποκτήσει ωραιότατο διαμέρισμα σε πολυτελές συγκρότημα της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ στο Μεταξουργείο. Επίσης, ήταν αυτή που «ψαλίδισε» τον 13ο και τον 14ο μισθό στο Δημόσιο (βλ. άρθρο στο «Ποντίκι» ημ.: 16/1/2020). Η κυρία Πρόεδρος έκρινε ως συνταγματικές όλες τις περικοπές!
Κάποιος πρέπει να υπενθυμίσει σε αυτήν την κυρία ότι δεν θα ήταν στο Προεδρικό, εάν δεν είχαν υπάρξει ο Καραμανλής και όσοι τον βοήθησαν στην αποκατάσταση της δημοκρατίας. Αν δεν μπορεί να το κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κάποιος άλλος μέσα από την κυβέρνηση πρέπει να της πει να φέρεται με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια, σεμνότητα και σεβασμό απέναντι στην Ιστορία του τόπου.
Εκεί, στη δεξίωση του Προεδρικού Μεγάρου (όπως διάβασα στο άρθρο του παρατηρητικού Μανώλη Κοττάκη), η κυρία Σακελλαροπούλου δεν φρόντισε να διακοσμηθεί ο χώρος με ελληνικές σημαίες, γαλάζια χρώματα και εθνόσημα. Απέφυγε οτιδήποτε μπορούσε να θεωρηθεί «εθνικιστικό». Ακόμη και η ορχήστρα επέλεξε να παίξει Μότσαρτ και όχι Χατζιδάκι. Η κυρία Πρόεδρος φαίνεται ότι πάσχει από οξύ «ροζακισμό» ή «σημιτισμό».
Είναι ό,τι «καλύτερο» γι’ αυτήν τη δραματική περίοδο που οι Γερμανοί μάς οδηγούν σε συμβιβασμό και μεγάλη εθνική ταπείνωση. Επελέγη από τον γερμανόφιλο πρωθυπουργό για να λειτουργήσει ως… πολιτικό τίποτα! Θα παραμείνει, όπως φαίνεται, με παχεία λαρυγγίτιδα, διαβάζοντας πού και πού κρύα, ανιαρά και αδιάφορα για τους πολίτες κείμενα γερμανικής προέλευσης και έγκρισης. Αποφεύγει να πει οτιδήποτε μπορεί να ενοχλήσει την Ανγκελα Μέρκελ, τη γερμανική πρεσβεία και τα αφεντικά του κυρίου Μητσοτάκη.
Η παρουσία της (πολιτικά και ενδυματολογικά) είναι θλιβερή. Προκαλεί ποικίλα σχόλια, ειρωνικά μειδιάματα και σε ορισμένους ακατάπαυτα γέλια. Φοράει συνήθως σκούρα, σαν να μην τελειώνουν ποτέ τα 40 του μακαρίτη, για να βάλει κάποιο πιο ευχάριστο χρώμα. Ολες οι εμφανίσεις της είναι με φορέματα που θυμίζουν ευρύχωρα τσουβάλια και έχει μία θλίψη στο πρόσωπο που φανερώνει όσα περνάμε και δυστυχώς όσα… έρχονται. Οποτε βγαίνει σε δημόσια θέα, οι περισσότεροι λένε: «Τι είναι τούτο;»
Αυτή η κυρία, λοιπόν, κάλεσε όλους τους ριψάσπιδες του Μνημονίου, απέκλεισε τον εκπρόσωπο του Ιδρύματος Καραμανλή και δεν είπε κουβέντα για τον άνθρωπο που αποκατέστησε τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Τον Εθνάρχη! Μάζεψε εκεί στο Προεδρικό όλους τους μνημονιακούς πρωθυπουργούς, με πρώτο τον Σημίτη, του οποίου ο αδερφός, ο Σπύρος, ήταν επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας Συντάγματος της Γερμανίας, δηλαδή του γερμανικού FBI. Της υπηρεσίας που συνεργάζεται στενά με την BND, τη μυστική υπηρεσία του Βερολίνου.
Εγώ όμως σήμερα, αξιοποιώντας τη φιλοξενία της «δημοκρατίας», ως ένας από τους ανθρώπους που έζησαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τα μέλη της οικογενείας του, οφείλω να πω (για την ακρίβεια να φωνάξω) ότι ο Εθνάρχης όχι μόνο αποκατέστησε την ελευθερία στον τόπο μας, αλλά είναι ακόμα ΕΔΩ! Ζει στις καρδιές των περισσότερων νεοδημοκρατών, των περισσότερων Ελλήνων που ανιχνεύουν πλέον τι ρόλο παίζει ο Κυριάκος.
Η μορφή του, οι πράξεις του, η σύνεσή του, η σοβαρότητά του, η αγάπη του για την πατρίδα μας είναι μέσα στον νου και στην καρδιά μας. Οι παλαιοί καραμανλικοί (όπως και οι παλαιοί παπανδρεϊκοί) ξέρουμε ποιοι ήταν οι πραγματικοί «δεινόσαυροι» της πολιτικής, όπως τους χαρακτηρίζαμε. Οι πραγματικοί πατριώτες. Γνωρίζουμε ποιοι είχαν το ανάστημα να κρατήσουν όρθια τη χώρα. Να κλάψουν στη Θεσσαλονίκη για τη Μακεδονία ή να πουν «ΟΧΙ» στο Βουκουρέστι, γνωρίζοντας ότι ίσως τελειώνει ΕΚΕΙ η πολιτική τους καριέρα.
Εμείς ξέρουμε την ψυχρότητα και την απέχθεια των μελών της οικογένειας Μητσοτάκη απέναντι στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και γενικά στο όνομα «Καραμανλής». Εμείς που ζήσαμε το παλιό καραμανλικό περιβάλλον μπορούμε να συγκρίνουμε εκείνες τις προσωπικότητες με μία Πρόεδρο όπως η κυρία Σακελλαροπούλου ή με έναν πρωθυπουργό του επιπέδου και της ελάχιστης εμβέλειας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Θλιβόμεθα. Κάποια στιγμή όμως όλο αυτό το τεράστιο κομμάτι της υγιούς καραμανλικής Ν.Δ. θα αποκοπεί από τα ανθελληνικά σχέδια της Sagrada Familia.
Δεν ξέρω ποια θα είναι η πλεύση και τα συμφέροντα του πάντα αντιμητσοτακικού Σαμαρά. Δεν γνωρίζω αν οι οικονομικές επιδιώξεις συγγενών του ή φίλων του (όπως η Μιράντα Ξαφά) θα «συμψηφίσουν» τη συμπεριφορά του όταν έρθει η ώρα της Μεγάλης Κρίσεως στο Αιγαίο. Εμείς πάντως, όσοι πιστεύουμε στα Ιδανικά και στις αρχές μίας Νέας Δημοκρατίας, μίας Κεντροδεξιάς που δεν έχει σχέση, ουδεμία σχέση με αυτό που εκπροσωπεί ο Μητσοτάκης και η παρέα του, θα αντιδράσουμε.
Και τότε η κυρία Σακελλαροπούλου, ο κύριος Μητσοτάκης και όσοι προσήλθαν και εντάχθηκαν στις γραμμές των Σημίτηδων, των Ροζάκηδων και του ΕΛΙΑΜΕΠ θα νιώσουν τη βαριά σκιά του αείμνηστου Εθνάρχη. Οσον αφορά την πλήρη ιστορική αμνησία της Προέδρου της Δημοκρατίας, αυτή πάει «γάντι» με το μητσοτακέικο, αφού επιβεβαιώνει την άποψη του πατέρα Μητσοτάκη για το Μακεδονικό ότι «οι Ελληνες είναι αμνήμονες και θα ξεχάσουν σε λίγα χρόνια ότι δίνουμε το όνομα “Μακεδονία” στους Σκοπιανούς».
Πηγή: «δημοκρατία»
