Όταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, θα έχουν περάσει τέσσερις μέρες
- Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Δεν ξέρω αν θα έχουν μεσολαβήσει καταιγιστικά γεγονότα, για τα οποία θα είμαστε περήφανοι εσαεί, ή θα ντρεπόμαστε ως το τέλος της ζωής μας, όσοι τα ζήσαμε. Ο,τι κι αν γίνει, εύχομαι μόνο νίκες για την Πατρίδα, υπάρχουν όμως χρήσιμα συμπεράσματα για το με ποιες συνθήκες και δυναμικό φτάσαμε ως εδώ.
Κάναμε ό,τι μπορούσαμε όλα αυτά τα χρόνια για το πρωταρχικό καθήκον, που πρέπει να είναι ουσία της πολιτικής, δηλαδή να αυξήσουμε τη στρατιωτική, οικονομική, πολιτική, διπλωματική ισχύ της χώρας μας και το εθνικό φρόνημα του λαού μας;
Η Παιδεία και ο δημόσιος λόγος είχαν ως αποστολή και καθημερινότητα τη σφυρηλάτηση πατριωτικού φρονήματος στη νεολαία, την εθνική, ηθική και θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των παιδιών, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα; Αναθρέψαμε Ελληνες πατριώτες, που τιμούν τη Σημαία και τις αξίες της ή αφήσαμε δουλόφρονες μηδενιστές να παράγουν άλλους δούλους, που μισούν τη γη που πατάνε; Εργοδοτήσαμε εχθρούς του Ελληνισμού στην Παιδεία και μετά απορούμε για τους βάνδαλους, για τις ελληνόφωνες φωνές που χλευάζουν την Ελλάδα, τους ήρωές της, εχθρεύονται τις ιδέες της και αρνούνται το παράδειγμά της στον κόσμο.
Πόσο, άραγε, μας προετοίμασε για μια σύγκρουση ο διαγκωνισμός των κυβερνώντων κομμάτων για τη μείωση της στρατιωτικής θητείας, παρά τις μόνιμα αντίθετες εισηγήσεις των επιτελείων; Πού είναι η ΟΝΝΕΔ και η ΔΑΠ στην πρωτοπορία ενός κινήματος αύξησης της θητείας και ανάκτησης αξιών, που μάλλον δεν έφτασαν στο Μπάνσκο, στην Αράχοβα και τη Μύκονο;
Ποιος θα σφυρηλατήσει ηθικό; Τα ρετάλια του Σημίτη και οι ανακυκλωμένοι διεθνιστές αριστεροί της σαμπάνιας που πλημμυρίζουν τα ΜΜΕ και το πρωθυπουργικό περιβάλλον; Όταν απεργάζεσαι χρόνια τον συμβιβασμό με κάθε κόστος, μην ψάχνει μετά να βρεις πώς έφτασες στον πάτο και με το πιστόλι του Μεμέτη στον κρόταφο.
Η πολιτική ψευτελίτ μας σπατάλησε χρόνια τώρα τόσο δυναμικό για τα «προσφυγάκια», το δικαίωμα του Μπάμπη να ντύνεται γυναίκα, να φοράει γόβες και αυτή τη βδομάδα να νιώθει γυναίκα, την άλλη πολυερωτικός ασβός και την παράλλη λατέρνα, αλλά να γίνει νύφη και να του δώσουμε παιδιά για υιοθεσία, γιατί βαρέθηκε τα μαλτεζάκια. Αυτή ήταν η πολιτική τους ατζέντα, η εκπαίδευσή μας στα παλαβά, η εξίσωση του περιθωρίου με την υπόλοιπη κοινωνία. Όλοι θέλουν να γίνουν Τζάστιν Τριντό, έστω και σε μπατιρημένη χώρα με ορδές αλλαχουακμπάρηδων. Μια ατζέντα πέπλο, για να δικαιολογεί πολιτική ύπαρξη και δράση, μαζί με μια ανθρωποφαγική νεοφιλελεύθερη επίθεση στον κόσμο της εργασίας. Πίσω όμως από τη βιτρίνα είναι αυτό που είχαν πάντα: ο λουφές της λεηλασίας της χώρας.
Χρήμα, μπερντές, μπικικίνια. Τα κονομάνε με ΜΚΟ και προγράμματα από τον μουσουλμανικό εποικισμό της χώρας από την Τουρκία. Τα κονομάγανε από τα όπλα και ευτυχώς -δεν αστειεύομαι- που ήθελαν να τα κονομήσουν οι Ακηδες και πήραμε και όπλα, ώστε σε μια επιφοίτηση εθνικού πνεύματος η όποια κυβέρνηση να έχει μέσα αποτροπής, αλλιώς οι Τούρκοι θα ποντίζανε καλώδια και στην Παμβώτιδα. Όμως, όταν έρχεται η ώρα της αλήθειας, παθαίνουν κοκομπλόκο.
Και σόγια, ρε αδέρφια, μόνο σόγια. Με τους ίδιους που μεγάλωσε ο πατέρας μου και έφτασε 91, μεγάλωσα κι εγώ και ασπρίσανε τα γένια μου, και οι κόρες μου, από παιδάκια, γίνανε γυναίκες και ακόμη τα ίδια σόγια είναι. Κληρονομική φεουδαρχία κι εμείς κολίγοι τους. Και οι πρώτοι φεουδάρχες ήταν οι καλύτεροι πολεμιστές – ιππότες των βασιλιάδων και τους δίνανε τα φέουδα ανταμοιβή για τη γενναιότητά τους στη μάχη. Τούτοι εδώ όλοι πού διακρίθηκαν; Είναι φυσιολογική δημοκρατία αυτό το πράγμα; Τουλάχιστον ο Κωνσταντίνος δεν χρειαζόταν να φάμε ένα δάσος σε χαρτί για να τον εκλέξουμε. Την ήξερε τη δουλειά παιδιόθεν. Απλά γεννήθηκε. Ούτε παιχνίδια με 151 και 180. Αυτή τη σημερινή άφωνη αριστερή γλάστρα πού την ψωνίσαμε; Εδώ μιλάμε πια για κληρονομικές πρωθυπουργίες, υπουργεία. Και να ήταν ανταμοιβή σε λιοντάρια, γενναίους ιππότες, πάει πάσο.
Μου αρέσει το ποτήρι να το βλέπω πάντα μισογεμάτο. Λέω, δεν αποκλείεται ένας γόνος να είναι ικανός. Να παραβλέψω τον νεποτισμό του πράγματος, όμως αυτοί οι παπανδρεοκαραμανλομητσοτάκηδες 49 χρόνια πόσο προετοίμασαν ηθικά, στρατιωτικά, οικονομικά, διπλωματικά τη χώρα; Αν τώρα που διαβάζετε έχουμε νικήσει, είθε αναίμακτα, χωρίς σύρσιμο στο Μόναχο, ζητώ συγγνώμη, άμα βγάλει αντρικά, θα φοράω μόνο ντέους κι από τέτοιο, θα διαβάσω μονογραφίες για Καραμανλή και θα φοράω κατακαλόκαιρο το ζιβάγκο του Ανδρέα. Όμως δεν πρέπει να κάνουνε ταμείο; Τι κοινωνία φτιάξαμε που επιδοτεί τους λαθραίους και γαμεί τους Ελληνες; Που ανατρέφει με έξοδα του βάνδαλους εχθρούς του Έθνους; Που επιδοτεί τις εκτρώσεις και όχι τις εξωσωματικές αλλά έχει δημογραφικό μαρασμό; Που αγοράζει όπλα και δεν τα χρησιμοποιεί και, ενώ έχει αυξανόμενους εθνικούς κινδύνους, αντί για αύξηση θητείας και δυναμική στάση και αύξηση συμμαχιών, τη μια βρυχάται και την άλλη κάνει νιάου; Και, κυρίως, πάνω από όλα, τι ηγεσία έχουμε και τι παράδειγμα δίνει…