Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι σε εξέλιξη η δεύτερη κρίση του «Oruc Reis», αν και υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατάσταση βαίνει προς «αποκλιμάκωση», με άδηλο ακόμα το κόστος της για την Ελλάδα.
- Από τον Σάββα Καλεντερίδη
Η κρίση αυτή προκλήθηκε λόγω της συμφωνίας που υπέγραψε άρον άρον η Ελλάδα με την Αίγυπτο, υπό την ασφυκτική χρονική πίεση της επικείμενης ανάρτησης του τουρκολυβικού μνημονίου στον ΟΗΕ, στις αρχές Σεπτεμβρίου, βοηθούντος του νέου προέδρου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, Τούρκου διπλωμάτη Βολκάν Μπόζκιρ.
Δηλαδή, ένα κράτος με Ιστορία 200 χρόνων τρέχει ασθμαίνον πίσω από τα γεγονότα όπως τα καθορίζουν άλλοι, ενώ κανονικά, κατά το «διοικείν εστί προβλέπειν», και κατά το «κάλλιον του θεραπεύειν το προλαμβάνειν», θα έπρεπε και να προβλέψει και να προλάβει τα γεγονότα και συγκεκριμένα την υπογραφή του καταστροφικού για την Ελλάδα τουρκολυβικού μνημονίου.
Αρκεί να θυμίσω στους αναγνώστες μας ότι επί τουλάχιστον έναν χρόνο η Τουρκία χρησιμοποιούσε ακωλύτως τον εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδας αλλά και το Αιγαίο για να μεταφέρει οπλικά συστήματα και τρομοκράτες ισλαμιστές στη Λιβύη, για να σχηματίσει έναν κλοιό προστασίας γύρω από τον Σάρατζ.
Είναι γνωστό ότι η Τουρκία από τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας παρακαλούσε τον Καντάφι αλλά και τις κυβερνήσεις που ακολούθησαν να υπογράψουν τη συγκεκριμένη συμφωνία και όλες αρνήθηκαν. Επίσης είναι γνωστό ότι και στο εσωτερικό της κυβέρνησης Σάρατζ υπήρχαν έντονες διαφωνίες για την υπογραφή της. Απλώς ο Σάρατζ αναγκάστηκε να υπογράψει, όταν η Τουρκία ήταν η μοναδική σανίδα σωτηρίας για την πολιτική και τη φυσική του επιβίωση, με τα οπλικά συστήματα και το προσωπικό που είχε μεταφέρει στην Τρίπολη η Τουρκία μέσω Ελλάδος.
Προειδοποιούσαμε και κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου και στην προηγούμενη και στην παρούσα κυβέρνηση και δεν άκουγε κανείς. Όταν σε μια τηλεοπτική εκπομπή ρώτησα κάποιον επαΐοντα γιατί δεν κατεβάζουμε ένα τουρκικό αεροπλάνο που μεταφέρει όπλα στη Λιβύη και να προβούμε σε κατάσχεση του φορτίου, η απάντηση ήταν: «Αν δεν μεταφέρει όπλα, θα πληρώσουμε πρόστιμο».
Φοβήθηκε να πει ότι δεν τολμούσαν και οι δύο ελληνικές κυβερνήσεις να το πράξουν. Και άφησαν ελεύθερους τους Τούρκους να στήσουν τη θανατηφόρα παγίδα στην Ελλάδα.
Όταν δε προειδοποιούσαμε επανειλημμένως και την προηγούμενη και αυτήν την κυβέρνηση «κάντε κάτι για να μην υπογραφεί αυτή η συμφωνία», οι κυβερνώντες ήταν απασχολημένοι με το λάφυρο που λέγεται εξουσία.
Κανείς Ελληνας πρωθυπουργός δεν πήγε στην Τρίπολη να πιέσει τον Σάρατζ να μην υπογράψει τη συμφωνία, χρησιμοποιώντας κάθε μέσον που διαθέτει μια κυβέρνηση και ένα κράτος για να πείσει τον ηγέτη ενός άλλου κράτους να προβεί σε μια τόσο εχθρική ενέργεια, που λεηλατεί τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες.
Και τώρα, ολόκληρη Ελλάδα εξευτελίζεται από τον Ερντογάν, τον Μπαχτσελί και τον Σάρατζ, γιατί δεν προνόησε, γιατί δεν προέβλεψε, γιατί οι κυβερνώντες δεν την προστάτεψαν ως όφειλαν.
Όμως, ας δούμε από ποια Τουρκία εξευτελίζεται η Ελλάδα, όπως την περιγράφει ένας Τούρκος διπλωμάτης, ο οποίος μάλιστα διετέλεσε και ο πρώτος υπουργός Εξωτερικών του κόμματος του Ερντογάν.
Πρόκειται για τον Γιασάρ Γιακίς, ο οποίος μίλησε στο ahvalnews, όπου μεταξύ άλλων είπε:
Yasar Yakis: Η Τουρκία διάγει μια παρόμοια κατάσταση με εκείνη του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου, το 2012.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Γιασάρ Γιακίς, μιλώντας στην εκπομπή «Ματιά στην Τουρκία», αξιολόγησε την κρίση που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην Ελλάδα, στην Τουρκία, στην Αίγυπτο, στη Γαλλία και στις άλλες χώρες της Μεσογείου για την κατανομή των ενεργειακών πόρων της ανατολικής Μεσογείου.
Ο Γιακίς παρομοίασε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Τουρκία με εκείνη του 1912, όταν ξέσπασε ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος.
Όταν η Ελλάδα υπέγραψε μια συμφωνία με την Αίγυπτο, με την οποία περιορίζει την περιοχή αρμοδιότητας που θεωρεί ότι έχει η Τουρκία, η Άγκυρα έστειλε το «Oruç Reis» για σεισμικές έρευνες στην περιοχή.
Ο Γιακίς δήλωσε ότι υπάρχει πιθανότητα σύγκρουσης στην ανατολική Μεσόγειο, αλλά μπορεί να αποφευχθεί αν οι δυο πλευρές ενεργήσουν με αυτοσυγκράτηση.
Ο Γιακίς είπε τα εξής σε τίτλους:
«Η Τουρκία έχει πολλά συσσωρευμένα προβλήματα. Και είναι ατυχές για την Τουρκία να ξεσπάσει αυτή η κρίση, στην κατάσταση που είναι η χώρα. Στην πραγματικότητα, η πηγή της έντασης είναι η συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ της Λιβύης και της Τουρκίας. Και αυτό ήλθε να προστεθεί σε μια σειρά από προβλήματα που υπάρχουν ήδη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο.
Η Τουρκία έχει χάσει τους ταλαντούχους επαγγελματίες της για διάφορους λόγους. Η Ελλάδα (και η Κύπρος, σ.τ.μ.), ενεργώντας πιο γρήγορα από την Τουρκία, υπέγραψε με τις χώρες που συνορεύει στην Αν. Μεσόγειο μια σειρά από συμφωνίες, εξασφαλίζοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων. Εμείς τώρα προσπαθούμε να χαλάσουμε αυτό που έκανε η Ελλάδα. Στην Τουρκία οι ειδικοί επέμεναν να υπογράψει η Τουρκία συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών με την Αίγυπτο. Στην πραγματικότητα, απεστάλη αντιπροσωπία εμπειρογνωμόνων στην Αίγυπτο. Οι εμπειρογνώμονες παρουσίασαν στο αιγυπτιακό Κοινοβούλιο την πρόταση της Τουρκίας. Τους είπαν: “Βλέπετε, αν υπογράψετε συμφωνία μαζί μας, αυτά θα είναι τα κέρδη σας στις θαλάσσιες ζώνες”. Όμως τελικά η Τουρκία δεν έδωσε προτεραιότητα σ’ αυτό το θέμα. Μετά, όταν το καθεστώς του Μόρσι ανατράπηκε και ήρθε ο Σίσι, δεν υπογράψαμε τίποτα μαζί τους, επειδή θεωρούσαμε παράνομο το καθεστώς Σίσι. Στη συνέχεια, η Ελλάδα ανέλαβε την πρωτοβουλία και υπέγραψε συμφωνία με την Αίγυπτο. Τώρα προσπαθούμε να χαλάσουμε έναν γάμο που έκαναν.
Η Τουρκία έχει μείνει μόνη της. Η Γαλλία παίρνει τη θέση της ελληνικής πλευράς. Η Γερμανία, από την άλλη πλευρά, θέλει να κοιτάξει το θέμα λίγο βαθύτερα.
Η συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου έχει στόχο να χαλάσει τον διάδρομο της Αν. Μεσογείου που δημιούργησε η Τουρκία.
Όπως και να το δει κανείς, εγώ, μελετώντας την κατάσταση, φέρνω μπροστά μου εικόνες από τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, που έγινε πριν από 110 χρόνια. Τότε η Τουρκία είχε απέναντί της τους πάντες. Και όταν χάσαμε τον Βαλκανικό Πόλεμο, χάσαμε τα εδάφη της βόρειας Ελλάδας, των Σκοπίων και το μεγαλύτερο μέρος της Βουλγαρίας. Αιτία ήταν η ανάμειξη του στρατού στην πολιτική, η δημιουργία δύο πόλων στον στρατό, η διαίρεση του λαού σε δύο μέτωπα. Σε μια τέτοια κατάσταση ήμασταν, όταν ήλθε η ήττα των Βαλκανίων. Ο βουλγαρικός στρατός προήλασε μέχρι τα προάστια της Κωνσταντινούπολης, στο σημερινό Yeşilköy (Αγιος Στέφανος).
Είμαστε σε μια κατάσταση που βρίσκεται πολύ κοντά σ’ εκείνην του 1912, πριν από 110 χρόνια. Είμαστε με όλες τις χώρες σε διαμάχη, η κοινωνία στην Τουρκία χωρισμένη στα δύο και δεν κυβερνούν τη χώρα (ούτε διοικούν τον στρατό, σ.τ.μ.) έμπειροι και ικανοί ηγέτες».
Αυτά λέει ένας πρώην υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας για τη χώρα του, που μας κάνει αυτά που μας κάνει τις τελευταίες δραματικές ημέρες στην Αν. Μεσόγειο.
Σκεφτείτε σε ποια κατάσταση θα ήταν η Ελλάδα αν φροντίζαμε να μην είχε υπογραφεί το τουρκολυβικό σύμφωνο.
Δεν θα είχαμε υποχρεωθεί να υπογράψουμε μια βλαπτική συμφωνία με την Αίγυπτο και οι δυνατότητες ελιγμών της Τουρκίας θα ήταν ελάχιστες.
Δεν έχω να πω τίποτε άλλο, παρά να ελπίσουμε τα παθήματα της Αν. Μεσογείου να μας γίνουν μαθήματα.
