Πολέμησε στην Κύπρο μας. Στο νησί άφησε μπόλικο αίμα και την αρτιμέλειά του. Η πατρίδα οφείλει να τον αντιμετωπίσει δίκαια
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Ο Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου το 1974 ήταν 24 ετών. Πολέμησε στην επική μάχη του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ (στον δεύτερο λόχο).
Ούτε ο ίδιος θυμάται πόσους Τούρκους εισβολείς θέρισε σαν τα στάχυα, προσπαθώντας να νικήσει έναν πόλεμο που τον «πούλησαν» και πρόδωσαν πολλοί άκαπνοι, αλλά λίγο έλειψε να τον κερδίσουν τα λίγα λιοντάρια με την ατσάλινη καρδιά που πολέμησαν όπως αρμόζει σε Ελληνες. Κατά τη διάρκεια του απέλπιδος αγώνα, την ώρα που προσπαθούσε να εξουδετερώσει τρεις ελεύθερους σκοπευτές, τραυματίστηκε από έκρηξη όλμου στο πόδι. Αυτό το πλήγμα τού άφησε μόνιμη αναπηρία.
Η πατρίδα μας υποσχέθηκε σ’ αυτόν τον φτωχό άνθρωπο, με νόμο, ως ελάχιστη ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης, να του προσφέρει μια εργασιακή θέση στον ήλιο για να πορεύεται. Γι’ αυτό αποφασίστηκε να του δοθεί το κυλικείο στο Νοσοκομείο των Σερρών. Αυτό θα έπρεπε να έχει συμβεί ήδη από το 2009, όταν ο κ. Παπαθεοδώρου ήταν 59 ετών. Τώρα συμπλήρωσε τα 70 κι ακόμα να πάρει το περιπόθητο… κυλικείο, μια και υπάρχουν έντονες αντιδράσεις, δικαστικές προσφυγές και ανοιγοκλείσιμο λουκέτων του κυλικείου από το Νοσοκομείο των Σερρών! Ο βετεράνος πολεμιστής της Κύπρου δικαιώθηκε το 2015 αμετάκλητα από το Εφετείο Θεσσαλονίκης και το 2019 από το Συμβούλιο της Επικρατείας (παρατίθενται φωτογραφίες από τις σχετικές με το θέμα αποφάσεις του Εφετείου Θεσσαλονίκης και του ΣτΕ).
Το διοικητικό συμβούλιο του νοσοκομείου έχει αποφασίσει να κάνει άμεσα διαγωνισμό για το κυλικείο! Συνομιλώντας με τον κ. Παπαθεοδώρου, από τα πολλά που είπαμε συγκράτησα κυρίως την πίκρα του για το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν βρίσκεις το δίκιο σου, ακόμα κι αν η Δικαιοσύνη αποφασίζει υπέρ σου. Επίσης, μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι κατά τη διάρκεια της συνομιλίας δεν σταματούσε να αναφέρει με ζωντάνια και πάθος τις δραματικές στιγμές της μάχης του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ και να επιμένει: «Δεν… πιάνουν μία οι Τούρκοι μπροστά στον Έλληνα πολεμιστή. Τους έχουμε! Δεν φτουράνε στον πόλεμο οι Τούρκοι. Τα παλικάρια της Ελλάδας μπορούν να τους καταπιούν. Αρκεί να μας αφήσουν να κάνουμε αυτό που πρέπει».
Με αυτόν τον πολεμιστή αξίζει να ασχοληθεί και το υπουργείο Άμυνας αλλά και το υπουργείο Υγείας. Δικαιοσύνη ζητά, όχι ιδιαίτερη αντιμετώπιση.
