Ως λυκειόπαις υπήρξα ιδρυτικό μέλος της Μαθητικής Ανεξάρτητης Κίνησης (ΜΑΚΙ) και αντιπρόεδρος του δεκαπενταμελούς συμβουλίου του Καποδιστριακού Γενικού Λυκείου Αίγινας (ο πρόεδρός του Νικόλαος Γαρυφάλου είναι σήμερα ο εφημέριος της Παναγίτσας, της εκκλησίας που βρίσκεται στην προκυμαία του λιμανιού).
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Παρά το γεγονός ότι δραστηριοποιήθηκα σε μια εποχή έντονα φορτισμένη -υπουργός μας ήταν ο Αντώνης Τρίτσης- και οι κομματικές ταυτίσεις ήταν ισχυρότερες παρά ποτέ, δεν θυμάμαι το μαθητικό κίνημα να ξέφυγε ποτέ από το γενικώς αποδεκτό πλαίσιο δράσης της περιόδου: γενικές συνελεύσεις, πορείες, εκδηλώσεις. Ποτέ κανείς δεν μας είπε τι να κάνουμε, ποτέ οι κινητοποιήσεις δεν μετατράπηκαν σε καταλήψεις. Και από κινητοποιήσεις λόγω της ψήφισης του νόμου πλαίσιο για τα πανεπιστήμια πηγαίναμε καλά. Κάναμε τακτικά.
Τα κόμματα ανακατεύονταν στην εκπαίδευση, αλλά κυρίως στα πανεπιστήμια, όχι μέσα στα σχολεία. Σε αυτά ήταν χαλαρά. Φοβάμαι ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι σήμερα. Τολμώ να πω δεν ήταν έτσι ούτε στην εποχή του καταληψία Τσίπρα το 1991. Σήμερα κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις νιώθουν έντονο τον πειρασμό να κάνουν άνω κάτω το σχολείο γενικώς, με πρόσχημα τον κορονοϊό, για να καθυστερήσουν τις μεταρρυθμίσεις. Αυτός είναι ο μύχιος πόθος τους. Δεν νομίζω ότι το ζήτημα είναι κατά βάθος πόσοι μαθητές βρίσκονται μέσα στην τάξη.
Ούτε, επίσης, πόσα σχολεία είναι σε κατάληψη. Το βασικό αίτημα που υποκρύπτεται πίσω από όλα αυτά τα ωραία και τα αθώα είναι η καθυστέρηση της αλλαγής. Θέλω να θυμίσω ότι τα σχολεία βρίσκονται σε αναταραχή από τον Μάιο, όταν οι καθηγητές με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελαν να μπουν στις αίθουσες και να διανύσουν τα τελευταία χιλιόμετρα μιας «κολοβής» χρονιάς. Η σπέκουλα πήγε σύννεφο.
Ο πρωθυπουργός δεν δείλιασε, τα άνοιξε και τελικώς δεν επήλθε η καταστροφή. Θέλω να θυμίσω, επίσης, ότι την ίδια περίοδο έγινε ο κακός χαμός με την τηλεκπαίδευση και με την υποτιθέμενη παραβίαση των προσωπικών δεδομένων των μαθητών.
Οι καθηγητές τούς παρακινούσαν να μην εισέρχονται στις αίθουσες «big brother». Ούτε η Κεραμέως δείλιασε, με τη σειρά της, γιατί γνώριζε άριστα ότι το θέμα δεν ήταν τα προσωπικά χαρακτηριστικά των μαθητών, αλλά ο φόβος των καθηγητών πως η τηλεκπαίδευση δημιουργεί προηγούμενο για την αξιολόγησή τους.
Πολλοί είχαν το άγχος της έκθεσης της διδασκαλίας στην κάμερα σε ζωντανή μετάδοση και, το κυριότερο, τι θα αποκαλύψει αυτή η έκθεση. Στους γονείς, στο υπουργείο, στην κοινωνία. Τα λαϊκίστικα πρωτοσέλιδα των δικαιωματάκηδων της συγκυρίας τελικώς υποχώρησαν, ενώ η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων δικαίωσε πανηγυρικά την υπουργό. Νομιμότατη η τηλεκπαίδευση με κλειδαρίθμους!
Το άνοιγμα των σχολείων το φθινόπωρο συνέπεσε με δύο εντυπωσιακές εξαγγελίες. Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε στην Έκθεση Θεσσαλονίκης το σχέδιο για την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών το 2021. Η μεταρρύθμιση, συνδυαζόμενη με τις εξετάσεις μέσω τραπέζης θεμάτων που θα αποκαλύψει το πραγματικό μορφωτικό επίπεδο των μαθητών, προφανώς και δεν αρέσει στην ισχυρή μειονότητα της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η Νίκη Κεραμέως ανακοίνωσε ότι οι εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια των εκπαιδευτικών θα γίνονται Σάββατο για να μη διαταράσσεται τις καθημερινές η ομαλή λειτουργία του σχολείου. Με το που άνοιξαν τα σχολεία άρχισαν οι αντιπερισπασμοί. Πρώτα οι μάσκες. Αφού λύθηκε, παρά τις γκάφες, το πρόβλημα με τις μάσκες, ακολούθησε ο λαϊκισμός των Rafale. Να αγοράσουμε τάχα ένα Rafale λιγότερο για να εξοικονομήσουμε χρήματα για προσλήψεις αναπληρωτών. Αφού και αυτό το επιχείρημα δεν έπιασε, αντιθέτως εξαγρίωσε τους πολίτες, η λύση ήρθε μέσω κορονοϊού.
Δεν φθάνουν οι καθαρίστριες, δεν φθάνουν οι αναπληρωτές, είναι πολλοί οι 25 μαθητές ανά τάξη, ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για καταλήψεις. Χθες το μεσημέρι άκουγα στα ραδιόφωνα νεαρό καταληψία του «συντονιστικού», ο οποίος όταν ρωτήθηκε πόσοι μαθητές είναι μέσα στην τάξη του στο Λύκειο Βριλησσίων απάντησε 19! Το ποιος χαϊδεύει τις καταλήψεις και ποιος τους «βάζει φιτιλιές», επί το λαϊκότερον, αποκαλύφθηκε εντέλει όταν η Κεραμέως ανακοίνωσε ότι θα γίνονται μαθήματα Σάββατα και αργίες για να καλυφθούν οι χαμένες διδακτικές ώρες των καταλήψεων. Ποιοι αντέδρασαν πρώτοι; Όχι οι μαθητές, αλλά αυτοί που θα κληθούν θα διδάξουν. Οι θιγόμενοι. Και από κοντά τα δύο κόμματα της Αριστεράς, που πράγματι υποκινούν την αναστάτωση στο σχολείο μέσω των κομματικών νεολαίων τους και μέσω των ομοσπονδιών γονέων που καλύπτουν.
Καλή η επανάσταση, αλλά να μη χάσουμε και την αργία, ε; Επανάσταση μόνο τις καθημερινές. Ας πούμε με δύναμη την αλήθεια, αγαπητοί. Οι καταλήψεις γίνονται για να καθυστερήσουν οι μεταρρυθμίσεις στα σχολεία. Για να αναβληθούν οι αλλαγές. Και προς τούτο καλλιεργείται ατμόσφαιρα τέτοια ώστε να παρασυρθούν οι ανίδεοι στη μεγάλοι τους πλειονότητα μαθητές. Η κυβέρνηση πρέπει να μιλήσει καθαρά στην κοινωνία και να εξηγήσει τι συμβαίνει. Οι δυνάμεις της αδράνειας μετέρχονται κλασικά κόλπα για να καθυστερήσουν τη μεταβολή. Γιατί αν η μεταρρύθμιση προχωρήσει -και με αυτό καταλήγω- το μείζον δεν θα είναι πόσοι μαθητές δικαιούνται να είναι στην τάξη, αλλά πόσοι καθηγητές δικαιούνται να καθίσουν στην έδρα. Συνεννοηθήκαμε, υποθέτω.
