Στέλνοντας και πάλι το Ορούτς Ρέις εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, ο Ερντογάν απέδειξε ότι απαιτείται η άμεση επιβολή κυρώσεων.
- Μπάμπης Παπασπύρος*
Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν προκαλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να ανταποκριθεί στις απειλές κυρώσεων.
Το κεντρικό μέλημα εδώ είναι η πεποίθηση του Ερντογάν ότι μπορεί να καταστρέψει την ευρωπαϊκή ασφάλεια με ανοχή και ατιμωρησία. Όπως και με την πολιτική του για τη σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν, ο Ερντογάν βλέπει μια σύγκρουση με την Ελλάδα ή την απειλή της ως μέσο για την προώθηση των συμφερόντων του.
Το σκεπτικό του είναι τελικά αυτοκρατορικό στη φύση. Αποφασισμένος να οικοδομήσει μια νεο-οθωμανική αυτοκρατορία με επίκεντρο τον σουνιτικό ισλαμικό λαϊκισμό, ο Ερντογάν βλέπει τη δημόσια υποταγή των ανταγωνιστών του ως κινητήρια δύναμη στην “κληρονομιά του”.
Ο Ερντογάν προσποιείται ότι επιζητεί μια διπλωματική επίλυση αυτής της κρίσης, μόνο και μόνο για να κάνει την Ελλάδα και την ΕΕ να επιζητούν απελπισμένα συμβιβασμό από αδύναμη θέση. Δεν πρέπει να επιτραπεί στον Ερντογάν να πετύχει αυτό του το παιχνίδι. Οι ενέργειές του αποσκοπούν στο να σφετερισθούν-καταπατηθούν τα εδαφικά, κυριαρχικά δικαιώματα και τα ενεργειακά αποθέματα ενός άλλου ευρωπαϊκού έθνους και ενός συμμάχου του ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν υποβαθμίζει μια κεντρική αρχή της διεθνούς τάξης μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αν του επιτρέψουν το αυτοκρατορικό του παιχνίδι να ολοκληρωθεί, είναι σαν να αποδέχονται οι Ευρωπαίοι, ότι το ευρωπαϊκό απαραβίαστο των συνόρων δεν έχει πλέον σημασία. Χρειάστηκαν δύο τρομεροί πόλεμοι και μια αντιπαράθεση του Ψυχρού Πολέμου για να διατηρηθεί αυτή η ιερή αρχή. Η αρχή αυτή πρέπει να τηρηθεί. Άλλωστε εδώ διακυβεύονται περισσότερα από την αποσταθεροποιητική δραστηριότητα του Ερντογάν.
Εάν επιτραπεί στον Ερντογάν να προχωρήσει ανεξέλεγκτα, η Δύση θα καλούσε σε νέα επιθετικότητα και άλλους “παίκτες”, συμπεριλαμβανομένου του Βλαντιμίρ Πούτιν. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι ο Πούτιν χρησιμοποιεί και αξιοποιεί την τουρκική εμπλοκή στη Μεσόγειο Θάλασσα από τη Λιβύη και τη Συρία, ως έναν τρόπο για να υπονομεύσει τη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Με τη σειρά της, η ΕΕ πρέπει τώρα να κινηθεί γρήγορα για να επιβάλει κυρώσεις στον Ερντογάν. Η ΕΕ πρέπει να βρει εμφανή αμερικανική υποστήριξη. Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν βασικό στρατηγικό συμφέρον να διατηρήσουν τη συμμαχία τους με την Τουρκία, αυτό δεν μπορεί να αποβεί εις βάρος της ευρωπαϊκής ασφάλειας.
Ούτε μπορεί να επιβαρυνθεί με τη “θυσία” ενός άλλου Αμερικανού συμμάχου, της Ελλάδας. Ο Ερντογάν πρέπει να τιμωρηθεί. Εάν κλιμακώσει αυτήν την κατάσταση περαιτέρω, οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα πρέπει να βρεθούν απέναντί του.
*Ταξίαρχος εν αποστρατεία Πολεμικής Αεροπορίας & πρώην Αντιπρόεδρος Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας
