Η Ελλάδα ήταν η πρώτη και μόνη από τις ευρωπαϊκές χώρες που πολέμησε επί εξάμηνο τον φασισμό στον Β΄ Παγκ. Πόλεμο.
- Από τον Δημήτρη Σέργιο
Παραταύτα, φαίνεται να υιοθετεί την ιδέα ότι προκειμένου να αντιμετωπίσει ειδικώς τον… Ερντογάν, της χρειάζονται «ευρωπαϊκές προστάτιδες δυνάμεις» της εποχής του 1821. Επιπλέον, ένα από τα πιο αινιγματικά δόγματα που οι δυνάμεις αυτές πρόβαλαν προς συγκρότηση της «Ευρωένωσης», ήταν και η θεωρία «τερματισμού των πολέμων» (!) στην ήπειρο. (Πάλι καλά που η θεωρία άφηνε απέξω πολέμους… οπουδήποτε αλλού!).
Οι βασικότερες ιστορικές (ταυτόχρονα όμως και λογικές) αποδείξεις ότι είναι αθεμελίωτες οι διδασκαλίες περί… καταργήσεως των πολέμων θεωρώ ότι είναι δύο: α) Η πρώτη είναι καθαρώς θρησκευτική και ανάγεται στην απολύτως αναπάντητη από όλες τις επιφανείς φιλοσοφίες χριστιανική τοποθέτηση ότι ο άνθρωπος της παρούσης ψυχοσωματικής συνθέσεως (δηλ. όπως αυτός γεννάται και διατηρείται μέχρι του θανάτου του,) είναι συνήθως πολεμικός κατά του Θεού, ιδιότητα που συνδυάζεται και με θηριώδη επιθετικότητα κατά των συνανθρώπων του και κατά της Φύσεως (σημ.: θυμάστε τον Ξέρξη που, ο σοφός, μαστίγωνε τη… θάλασσα;), β) Η δεύτερη απόδειξη αφορά σημερινές εξελίξεις και είναι εξίσου αναπάντητη φιλοσοφικώς: Ας υποθέσομε ότι εγκαθίσταται κάποια στιγμή επί Γης ενιαία πλανητική διακυβέρνηση. Θα μπορούσε άραγε αυτή (και πώς;) να «απαγορεύσει» τους πολέμους;
Η Ιστορία, η Λογική και η Φιλοσοφία απαντούν ότι ο άνθρωπος, ακόμα και πλησίστιος προς τα ισχυρά διοικητικά κέντρα, είναι απείθαρχος και εξεγερτικός! (Κάποτε, μάλιστα, ευρισκόμενος και εν Δικαίω κατά Θεία Βούληση!) Πιστεύω ότι αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που καθιστά καταγέλαστη τη θεωρία περί «Δημοκρατικής Παγκοσμιοποίησης», αφού η τελευταία θα ήταν μοιραίο να λειτουργεί τελικά όχι ως «Δημοκρατία» αλλά ως Δικτατορία, διότι ο άνθρωπος, ως έχει η ψυχοσύνθεσή του, ΔΕΝ θα δεχόταν ασυζητητί ένα Παγκόσμιο Συγκεντρωτισμό! Θα προχωρούσε σε εξεγέρσεις!
Όμως, 70 χρόνια μετά την πρώτη συγκρότηση της «Ευρωένωσης», νομίζω ότι τα μέλη της πρέπει να απαντήσουν κυρίως σε δύο άλλα (αν και όχι αποκλειστικά!) ερωτήματα: α) Αν υπήρξαν κατ’ αρχήν οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι αυτά τα χρόνια συνεπείς στο δόγμα του «μη πολέμου» στο δικό τους γήπεδο… β) Πώς κρίνουν το γεγονός ότι είτε πρωτοστάτησαν, είτε υπεδαύλισαν, είτε έκαναν τον κοριό σε πολεμικές αναφλέξεις εκτός του γηπέδου τους, αφού και συμμετοχή είχαν και συμφέροντα σοβαρά δικά τους προωθούσαν. Ως προς το πρώτο (δηλ. «εντός γηπέδου»…) η πραγματικότητα γελά μαζί τους! Ως γνωστόν, η αποχωρήσασα Αγγλία πνέει μένεα κατά των Βρυξελλών ότι πάντοτε η Ε.Ε. υπεδαύλιζε τις διασπαστικές κινήσεις της Σκωτίας εναντίον του Λονδίνου…
Η Ισπανία αισθάνεται ακριβώς το ίδιο για όσα εκυοφορούντο ήδη από μακρού στην Ε.Ε. περί ανεξαρτητοποίησης της Καταλονίας. Και κανείς δεν φαίνεται να διερωτάται μήπως από ανάλογα προβλήματα έχει ξεκινήσει εμφανής «ευρωσκεπτικισμός» και στην Ιταλία… Η Τσεχία και η Σλοβακία είναι μεν μέλη της «Ε.Ε.» αμφότερες, μεταξύ τους όμως ενωμένες ήσαν μόνον παλαιότερα και εκτός «Ε.Ε.»!
Η Ελλάδα σιωπά, ιδίως ως προς τις καταστροφές που επέφεραν οι «ευρω-ενωσιακοί» στη Γιουγκοσλαβία, πρωτοστατούσης της Γερμανίας. Σιωπά ακόμα και για το γεγονός ότι με παρεμβάσεις του «μερκελικού» συστήματος δόθηκε για πρώτη φορά στην Ιστορία όνομα κεντρικής ελληνικής περιφέρειας προς ανάδειξη μιας λιλιπούτειας περιοχής της πρώην Γιουγκοσλαβίας σε αυτοτελές κράτος. Μπορείτε να πείτε αυτά τα πράγματα «ενέργειες αντιπολεμικές»; Τέλος, στις ημέρες μας μαίνεται πόλεμος της «Ε.Ε.» και κατά της Ρωσίας! Δείτε τα συμβαίνοντα ήδη 30 χρόνια στον Καύκασο, καθώς και το όργιο «κυρώσεων» κατά της Ρωσίας που επιβάλλει η «Ε.Ε.» σήμερα, χορεύοντας καντρίλιες με τον… Ερντογάν!
