«Κλείστηκαν οι ναοί! Το λιβάνι πού θα καεί; Μη φροντίζεις. Καίονται, δέονται μες στα βάθη της ψυχής».
- Από τον Χρήστο Μπολώση
Όταν το έγραφε αυτό ο μεγάλος Κωστής Παλαμάς, δεν είχε στο μυαλό του τον κ. Χαρδαλιά, αλλά μάλλον την οθωμανοκρατία.
Δεν θα μπορούσε, βέβαια, ποτέ να φανταστεί πόσο τραγικά επίκαιροι θα γίνονταν οι λίγοι αυτοί στίχοι 200 χρόνια μετά την Εθνεγερσία. Κάποιοι τότε αγωνίστηκαν για του Χριστού την πίστη την Αγία.
Σήμερα οι άφρονες επίγονοί τους κλείνουν αβασάνιστα τους ορθόδοξους χριστιανικούς ναούς, διότι αποφάσισαν ότι εκεί διαδίδεται ο περίεργος κορονοϊός, ενώ δεν μεταδίδεται στα ανοιχτά τζαμιά και στα ανοιχτά μαγαζιά των αλλοδαπών ή στις «πολιτικές εκδηλώσεις» του ΚΚΕ. Λένε οι ηλίθιοι ότι φταίει η Εκκλησία επειδή μολύνθηκαν μερικοί ιερείς.
Λες και οι ιερείς δεν ζουν μέσα στην κοινωνία και δεν υπόκεινται στους ίδιους κινδύνους με τους άλλους πολίτες. Λες και όταν μολύνονται οι γιατροί φταίει η Ιατρική και όχι ο καθημερινός αγώνας τους.
