Απρόβλεπτος, γκαφατζής, τρελάρας, σκανδαλιάρης, εν ολίγοις μια… κινούμενη βόμβα στο τιμόνι της έκτης μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη.
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
«Πω πω, τι πάθαμε» αναφωνούν έντρομα τα παπαγαλάκια της παγκοσμιοποίησης. Και γεμίζουν με κατάρες για τον νέο… Αντίχριστο τις σελίδες των συστημικών μέσων ενημέρωσης.
Τουλάχιστον δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι ο Μπόρις Τζόνσον είναι «αμόρφωτος», όπως συχνά πυκνά λένε για τον Τραμπ. Ο αριστούχος του Ιτον και της Οξφόρδης, αγαπημένος αρθρογράφος της Μάργκαρετ Θάτσερ και δύο φορές εκλεγμένος δήμαρχος του Λονδίνου, δεν ήρθε από το πουθενά. Ούτε στερείται πολιτική εμπειρία. Απλά δεν αρέσει στο διεθνές σύστημα εξουσίας, που φροντίζει να του το δείχνει εμπράκτως, όπως δεν άρεσε και ο σημερινός πρόεδρος της Αμερικής.
Δυστυχώς όμως κάποιοι θα πρέπει να ζήσουν για τα επόμενα χρόνια και με τους δύο. Αν κοιτάξει κανείς το προφίλ που επιφύλαξαν τα γνωστά και «έγκυρα» διεθνή μέσα ενημέρωσης στον νέο Βρετανό πρωθυπουργό, θα αντιληφθεί μονομιάς ότι στέρεψε η φαντασία.
Πανομοιότυπο με αυτό που φιλοτέχνησαν στον Ντόναλντ Τραμπ. Τον πρόεδρο-κλόουν ολίγων μηνών που είχαν στο μυαλό τους…
Σήμερα ο Τραμπ απερίσπαστος δρομολογεί την επανεκλογή του και ο Μπόρις ξεκινά τη δική του επεισοδιακή θητεία. Πιο πέρα παραφυλά ο Σαλβίνι έτοιμος να προκηρύξει εκλογές και να πάρει όλο το χαρτί στην ιταλική πολιτική σκηνή.
Αφήστε που οι Πολωνοί, οι Τσέχοι και οι Ούγγροι έχουν αρχίσει να μην αισθάνονται καλά με το σύστημα στενής γερμανικής επιτήρησης και το ‘χουν στρίψει τέρμα δεξιά…
Από την άλλη, το σύστημα πλανητικής εξουσίας, τραπεζίτες, πολυεθνικάριοι, brokers, Σόρος και πάσης φύσεως αρπακτικά του «δικαιωματισμού» ματαίως ψάχνουν να βρουν το νέο delivery boy.
Το Κόμμα των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ σπαράσσεται σήμερα από καβγάδες μεταξύ εξτρεμιστών, ημίτρελων και… συνταξιούχων της πολιτικής, η μπογιά της Μέρκελ ξεθωριάζει μαζί με το φαιδρό αφήγημα της… εξαιρετικής υγείας της και ο Μακρόν πείθει πλέον μόνο κάτι νεοφιλελεύθερους ζηλωτές τύπου Φέρχοφστατ ή Στουρνάρα. Σίγουρα λοιπόν κάτι δεν πάει καλά. Η σούπα της παγκοσμιοποίησης ξίνισε και άρχισε να μυρίζει άσχημα…
Ολα ξεκίνησαν με τη λαϊκή εντολή του Βrexit εκείνο τον απρόβλεπτο Ιούνιο του 2016. Oι Βρετανοί έσωσαν για ακόμη μία φορά την τιμή της Ευρώπης, αναχαιτίζοντας την αθόρυβη γερμανική επέλαση. Το θηρίο εισέπραξε την πρώτη βαθιά λαβωματιά, αλλά τη θεώρησε απλή γρατσουνιά.
Κάποιοι πίστεψαν ότι μπορούν να ανατρέψουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, αλά Τσίπρας, μεταφράζοντας την έξοδο σε παραμονή υπό προϋποθέσεις. Κάποιοι άλλοι πίστεψαν ότι θα βάλουν τους Βρετανούς να ψηφίσουν ξανά «για το καλό τους» με τη μέθοδο της τρομοκρατίας.Πρώτη πλάνη.
Η δεύτερη ήρθε με την εκλογή Τραμπ. Προσπάθησαν επίσης να την αποτρέψουν ανακαλύπτοντας ρωσικές συνωμοσίες με χάκερ, σεξουαλικά σκάνδαλα με παρενοχλήσεις…ιεροδούλων και όποια άλλη ανοησία μπορεί να συλλάβει απελπισμένος ανθρώπινος νους. Εις μάτην.
Ο τρελο-Ντόναλντ αποδείχτηκε πολύ σκληρός για να πεθάνει, και το ανέκδοτο πλέον που κυκλοφορεί στις ΗΠΑ είναι ότι μετά τη δεύτερη θητεία του ακολουθεί η Ιβάνκα!
Σιγά σιγά ξεφουσκώνει και το μοντέλο «Ευρώπη made in Germany». Μη βλέπετε τους λεονταρισμούς των μανδαρίνων τύπου Γιούνκερ και Μπαρνιέ που παριστάνουν τους άνετους. Τρέμουν σύγκορμοι μόνο και μόνο στη σκέψη ενός «μη συμφωνημένου Brexit».
Βέβαια, με όλα τα μέσα ενημέρωσης της Ευρώπης να αλυχτάνε εναντίον του και τα στελέχη των Τόρις να παραιτούνται το ένα μετά το άλλο, η αποστολή του Μπόρις Τζόνσον δεν θα είναι καθόλου εύκολη. Θα πρέπει να αντέξει το πρώτο διάστημα όπως ο Τραμπ.
Βραχυπρόθεσμα τα παγκόσμια χρηματοπιστωτικά κέντρα εξουσίας θα παίξουν τα ρέστα τους για να υπονομεύσουν τη βρετανική οικονομία σε σημείο διάλυσης, δίνοντας προς τα έξω την εικόνα ότι όποιος βγαίνει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος. Εδώ θα παίξει ρόλο όμως η στήριξη που θα λάβει ο Τζόνσον από τον «ομόδοξο» Αμερικανό πρόεδρο.
Μόνο και μόνο για να τη… σπάσει στην Ευρώπη, κυρίως όμως στους Γερμανούς, ο Τραμπ θα κάνει ό,τι μπορεί για να εδραιώσει τον Βρετανό «κλώνο» του. Και οι εμπορικές σχέσεις ΗΠΑ – Βρετανίας μπορεί να γίνουν σημαντικότερες από αυτές με την Ευρωπαϊκή Ενωση…
Εχει βάθος λοιπόν η υπόθεση, φέρνοντας πίκρα και πόνο στους απολογητές της παγκοσμιοποίησης αλλά ευφορία και άφθονο γέλιο σε εμάς τους υπόλοιπους, που βλέπουμε το θηρίο να ταπεινώνεται από αντισυμβατικούς αντιπάλους, που τους είχε για τα σκουπίδια…
Η Ιστορία εκδικείται.
