Η ταινία του Αμερικανού σκηνοθέτη Theodor Melfi «Hidden figures» ή «Αθέατα πρόσωπα» περιγράφει την ιστορία της Katherine Johnson, μιας άγνωστης Αφροαμερικανίδας μαθηματικού της NASA, η οποία με χαρτί, μολύβι και λογαριθμικό κανόνα έθεσε τον πρώτο Αμερικανό αστροναύτη στο Διάστημα, επειδή μπόρεσε να υπολογίσει σε ελάχιστο χρόνο την τροχιά των πυραύλων και των διαστημοπλοίων, που ήταν άλυτο πρόβλημα μέχρι τότε.
Στην ταινία, ο διευθυντής του διαστημικού κέντρου αναφέρεται πολλές φορές στη δυσκολία του διαστημικού εγχειρήματος, «επειδή λείπουν τα μαθηματικά εργαλεία», δηλαδή η αναλυτική λύση των ελλειπτικών εξισώσεων, τις οποίες αδυνατούσε να λύσει ακόμα και ο Αϊνστάιν. Η εύρεση των αναλυτικών λύσεων δόθηκε μόλις πριν από μερικά χρόνια από έναν Ελληνα μαθηματικό, η μαθηματική ιδιοφυΐα του οποίου επέτρεψε στους R. Penrose, R. Genzel και A. Ghez να μετρήσουν πειραματικά τις τροχιές αστεριών κοντά σε μαύρες τρύπες και να κερδίσουν το Νόμπελ Φυσικής το 2020.
Η επιτροπή δεν αναγνώρισε τη συμβολή του Έλληνα μαθηματικού, ως είθισται σε αντίστοιχες περιπτώσεις, προφανώς επειδή ο ιδιοφυής μαθηματικός είναι Έλληνας και ζει στην Ελλάδα. Και ενώ η Αμερική τίμησε την Katherine Johnson με τη μέγιστη αμερικανική διάκριση του Προεδρικού Βραβείου της Ελευθερίας, τον Έλληνα μαθηματικό όχι μόνο δεν τον ξέρει ούτε η μάνα που τον γέννησε, αλλά το ελληνικό πανεπιστήμιο στο οποίο εργάζεται εδώ και 20 χρόνια με συμβάσεις πείνας, μέσω ερευνητικών προγραμμάτων, με μισθό ανειδικεύτου εργάτη, απορρίπτει την υποψηφιότητά του ακόμα και για θέση λέκτορα.
Επίσης, επειδή οι Έλληνες είναι ένας οξυδερκής και φιλομαθής λαός, ως φημολογείται, ουδείς έχει ακούσει για τη Μαίρη Τσίγκου, που το 1955, μαζί με τον διάσημο φυσικό Ενρίκο Φέρμι, θεμελίωσε τη θεωρία του χάους, ή ακόμα τον Αντώνη Βαρδουλάκη, του οποίου η μαθηματική ιδιοφυΐα και τα θεωρήματα στα συστήματα αυτόματου ελέγχου έχουν μεταφέρει τη σύγχρονη πυραυλική τεχνολογία και επιστήμη σε γαλαξιακές διαστάσεις. Στην Ελλάδα, λοιπόν, τα «αθέατα πρόσωπα» θα πεθάνουν σιωπηλώς, συγκρινόμενα με τον «μεγαλειώδη θάνατο» των κυρίων «τίποτα», επειδή εδώ είθισται οι πάντες να τιμούν επιπλέοντες φελλούς με μηδενικό ή αρνητικό έργο. Η χώρα μας, όμως, έχει και μια άλλη ιδιαιτερότητα: Ουδείς φαίνεται να αντιλαμβάνεται την ύπαρξη «αθέατων πολιτικών προσώπων». Καθημερινώς πληροφορούμεθα από τα ιδιωτικά, αλλά κρατικά επιχορηγούμενα, ΜΜΕ «πόσο πολύ κοπιάζουν οι πολιτικοί για να μας σώσουν». Την ίδια στιγμή, οι πολιτικοί επιθυμούν να παραμένουν αθέατοι στα θέματα διαχείρισης χρήματος, στα οποία, όπως φαίνεται εκ της καθολικής σιωπής, ποτέ δεν εμπλέκονται. Παρά το γεγονός ότι από το 1981 έχουν εισρεύσει στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση ποσά ύψους 1 τρισεκατομμυρίου ευρώ, ουδείς γνωρίζει πού και πώς δαπανήθηκαν.
Είναι και αυτά αθέατα, όπως και οι διαχειριστές τους. Μόνο ένας ειλικρινής πολιτικός δήλωσε ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε». Όμως, μόνο τα ονόματα των «μερικώς χορτασμένων» αναγνωρίζονται, ενώ, αντιθέτως, το επίπεδο του «πολιτικού χορτασμού» είναι αθέατο. Πολιτικά αθέατα είναι και το εξωτερικό χρέος της χώρας, τα χρέη των κομμάτων και των εκδοτών, τα χρήματα των ομολογιούχων που απωλέσθησαν και οι κινητές και ακίνητες αξίες που εξαϋλώθηκαν. Ορφανά επίσης είναι τα πολιτικά χρήματα της Siemens, της Novartis, της Folli Follie, οι «λίστες Λαγκάρντ», «Φαλτσιανί» και «Μπόργιανς», τα Panama Papers, τα 250.000.000 του ΦΠΑ της ΔΕΗ που εξαφάνισε ο «Χουντίνι», καθώς και πολλά άλλα που γνωρίζουμε ή αγνοούμε. Αθέατα επίσης παραμένουν τα πρόσωπα που διαχειρίζονται τα δισεκατομμύρια του Προσφυγικού, ενώ αθέατοι παραμένουν και οι πολιτικοί υπεύθυνοι της αθλιότητας των προσφυγικών γκέτο, των Μνημονίων, της φτώχειας, της ανεργίας και της οικονομικής ληστείας των πολιτών. Είναι ευρέως γνωστό, αποδεκτό και εμπεδωμένο στην κοινωνία ότι οι πολιτικοί διαχειρίζονται μόνο τα «ψίχουλα» του χρήματος, και συνεπώς, επειδή είναι αθέατοι, ψηφίζονται κατ’ εξακολούθηση.
Τον πακτωλό των δισεκατομμυρίων διαχειρίζονται αποκλειστικά και μόνο οι φτωχοδιάβολοι, οι κακοί εργοδότες και οι μη κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, ποτέ όμως οι αθέατοι, άμεμπτοι και ενάρετοι πολιτικοί, που, ενώ είναι λαλίστατοι επί παντός επιστητού, στις οικονομικές υποθέσεις και στη διαχείριση του χρήματος γίνονται «Παυλόπουλοι». Την «πολιτική αφάνεια του χρήματος» την εξέφρασε προσφάτως και ο υπουργός Επικρατείας, επιπλήττοντας την αντιπολίτευση επειδή δεν αντιλήφθηκε τα δεκάδες δισεκατομμύρια που αφίχθηκαν ή θα αφιχθούν στην Ελλάδα λόγω της άρνησης άσκησης βέτο στις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Συνόδου για την Τουρκία. Όπως έγινε και με την Katherine Johnson, είναι δυνατόν ακόμα και οι αθέατοι Έλληνες επιστήμονες κάποτε να αποκαλυφθούν και να αναγνωριστούν, ποτέ όμως δεν θα αποκαλυφθεί και δεν θα αναγνωριστεί η αθέατη πλευρά των Ελλήνων πολιτικών.
