Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το δεύτερο κύμα της πανδημίας, που παλεύουμε σήμερα να δαμάσουμε, προήλθε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο από το ανεξέλεγκτο άνοιγμα των μετακινήσεων, κυρίως των αεροπορικών, χωρίς αυστηρά υγειονομικά προαπαιτούμενα. Στον αντίποδα, χώρες με πολύ αυστηρούς περιορισμούς στην «εισαγωγή» επισκεπτών, όπως η Ταϊβάν, η Σιγκαπούρη, η Αυστραλία, ακόμη και η Κίνα, κατάφεραν να συγκρατήσουν το φαινόμενο.
Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Την περασμένη άνοιξη στην Ευρώπη, λόγω της επιμονής της Γερμανίας, που θεωρούσε ότι θίγεται γιατί εξάγει πάνω από τον μισό της πληθυσμό ως εποχιακούς τουρίστες σε άλλες χώρες, η ιδέα για υποχρεωτική διεξαγωγή υγειονομικών ελέγχων στις χώρες προέλευσης των ταξιδιωτών εγκαταλείφθηκε ως «αντιλειτουργική και κοστοβόρα». Στη γερμανική υπόδειξη συμμορφώθηκε άμεσα και η Ελλάδα, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Κάποιοι όμως κατάλαβαν το λάθος και σκέφτηκαν να πάρουν μέτρα για να μην επαναληφθεί και φέτος το καλοκαίρι. Δεν έχει σημασία ποιος το κατάλαβε. Είτε οι Γερμανοί, που έβαλαν μπροστά τον Μητσοτάκη, είτε ο ίδιος ο Μητσοτάκης, που, ενώ διαχειρίστηκε αποτελεσματικά το πρώτο κύμα της πανδημίας, τα θαλάσσωσε στο δεύτερο και προσπαθεί να αποφύγει το τρίτο.
Γεγονός είναι ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός βγήκε μπροστά με μια αντιδημοφιλή πρωτοβουλία, που ενέχει ψήγματα αντιδημοκρατικότητας και την οποία πολλοί στην Ευρώπη, με προεξάρχοντες τους Γερμανούς, απέφυγαν να χρεωθούν.
Η πρόταση του Μητσοτάκη για «υγειονομικό διαβατήριο», που θα πιστοποιεί τον εμβολιασμό οποιουδήποτε επιθυμεί να ταξιδέψει, είναι επί της αρχής ορθή (υπό την έννοια ότι προστατεύει τα συμφέροντα της πλειονότητας), διατυπώθηκε όμως άκαιρα, άκομψα και σε λάθος πεδίο, κινδυνεύοντας, με τους σημερινούς ρυθμούς εμβολιασμού, να καταντήσει ανέκδοτο.
Η πατρότητα της ιδέας, που δεν είναι και τόσο πρωτοποριακή, δεν ξέρω σε ποιον ανήκει – επαναλαμβάνω. Το σίγουρο είναι ότι συζητείτο εδώ και εβδομάδες στο περίφημο Συμβούλιο (Βιο)Ηθικής, μια επιστημονική επιτροπή δηλαδή που χρησιμοποιούν ως συμβουλευτικό όργανο οι εκάστοτε γερμανικές κυβερνήσεις για να νομιμοποιούν… ηθικά αμφιλεγόμενες αποφάσεις, όπως η αποποινικοποίηση της αιμομιξίας! Οι γνώμες στο συμβούλιο ήταν διχασμένες λόγω του ότι δημιουργείται πολιτική διακρίσεων εις βάρος όσων δεν επιθυμούν να κάνουν το εμβόλιο, κυρίως όμως γιατί μέχρι την άνοιξη, που θα έρθει η ώρα να εφαρμοστεί το μέτρο, δεν θα έχει εμβολιαστεί παρά μικρό τμήμα του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Γι’ αυτό και η γερμανική κυβέρνηση απέφυγε να το προτείνει.
Την έβγαλε από τη δύσκολη θέση ο Μητσοτάκης. Χειροκρότησε και η Ούρσουλα, που κάνει ό,τι της λέει η θεία της στο Βερολίνο, χειροκρότησαν και τα καλοταϊσμένα μέσα ενημέρωσης στην πατρίδα μας, και όλα έδειχναν ότι βαίνουν αισίως. Δυστυχώς, όμως… δεν.
Οι τραγικές καθυστερήσεις στον ρυθμό των εμβολιασμών, αλλά και οι αντιρρήσεις «επί της αρχής» χωρών και κυβερνήσεων που τάσσονται υπέρ του δικαιωματισμού καθιστούν την πρόταση Μητσοτάκη προβληματική. Στο μεθαυριανό συμβούλιο κορυφής, που θα γίνει με τηλεδιάσκεψη, είναι αμφίβολο αν θα συζητηθεί. Και, σίγουρα, δεν θα εγκριθεί ως επίσημη πολιτική της Ε.Ε., τουλάχιστον όχι ακόμη.
Το ερώτημα είναι το εξής: Αν τελικά η ιδέα απορριφθεί οριστικά και αμετάκλητα, όπως απορρίφθηκε και η ιδέα των προληπτικών τεστ στις χώρες προέλευσης των τουριστών, ο Μητσοτάκης τι ακριβώς θα κάνει; Θα την εφαρμόσει, έστω μονομερώς, για όλους τους εισερχόμενους επισκέπτες, ως οφείλει; Ή θα αποφασίσει ό,τι του πει η TUI;
