Η Μούσα δεν πέρασε ούτε απέξω από το πρωθυπουργικό κορονογλέντι, διότι δεν της ταιριάζουν τέτοιες συνάξεις…
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Είμαι ο Κούλης, η θέλησή μου νόμος.
Από το τένις μού πιάστηκε ο ώμος.
Στην Ικαρία θα πάω για να ξεσκάσω..
Ντάρι ντάρι, τον αέρα μου ν’ αλλάξω.
Δεν αντέχω τα χνώτα των πληβείων.
Με απωθεί η ανημποριά των αχρείων.
Θα πάω για μπάνιο. Η θάλασσα; Λάδι!
Κι ύστερα βουρ, θα φάω στου Στεφανάδη.
Πλάκα δεν έχει που όλο τους κλειδώνω;
Τρομοκρατούνται, με λουκέτα τούς
σαρώνω.
Βάζω μπροστά τους γλοιώδεις υπουργούς,
να απειλούν με καραντίνες τους φτωχούς.
Βγήκατε έξω και πάτε στις πλατείες;
Συνωστίζεστε σε άδειες εκκλησίες;
Δεν επιτρέπω, δεν θέλω, απαγορεύεται!
Αγριεύω κι ο διπλανός μου πάλι ρεύεται.
Καλαμαράκια και ταραμάδες, μπόλικα
ούζα.
Παρέλαβα χώρα, την κατάντησα χαβούζα.
Κι όλο παρτάρω και βολτάρω, καλοπερνώ.
Τον λαουτζίκο μόνο μη βλέπω, γιατί ξερνώ.
Γουρλώνω μάτια, κάπως ψευδίζω,
χέρια στις τσέπες.
Μου λέν’ για συντάξεις και ΕΦΚΑ
και σκέφτομαι κρέπες.
Ζώντας στη χλίδα εγώ νιώθω πρίμα,
αν τις πληρώνω με δημόσιο χρήμα.
Τα σκάνε για δάνεια, χρέη και Μνημόνιο,
ενώ ρουφούν φαυλοκρατίας
το τρομπόνιο.
Δεν έχουνε πια μετρητά; Χρεωθήτωσαν!
Στου σογιού μας τον βωμό
ξηλωθήτωσαν.
Δικαιολογίες πολλές. Τις λέν’ τα κανάλια.
Τα μετρητούλια μακιγιάρουν τα χάλια.
Θα κάτσω καιρό στην καρέκλα,
ω, Μέρκελ. αγία.
Θα διάγω ανέτως στη ρέκλα,
γλυκιά Γερμανία.
Οι ξένοι θα λένε, εγώ θα το πράττω.
Θα κυβερνώ μπανανία του ΝΑΤΟ.
Κι αν τα ζητήσει όλα ο Ερντογάν,
θα του τα δώσω δίχως «αλλά» και «αν».
Είμαι ο Κούλης, η θέλησή μου νόμος.
Τέλεια κατάντια, πώς πιάνει ο τρόμος,
πολιτικούς που ακούν τ’ όνομά μου
και τα δικά τους, αν θέλω, δικά μου…