Η ελευθεροφροσύνη είναι το αέναο πρόσημο του Ελληνισμού
- Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη*
Η αναζήτηση της αλήθειας και της γνώσης από το Έθνος μας στο ατομικό επίπεδο πήγε την ανθρώπινη σκέψη σε αξεπέραστες κορυφές και στο συλλογικό επίπεδο η αναζήτηση της ελευθερίας οδήγησε το Έθνος μας στα πιο ηχηρά παραδείγματα ηθικής στάσης απέναντι στη ζωή και στον θάνατο, που σε τέτοια διαχρονική έκταση και ένταση μόνο ο Ελληνισμός έχει δώσει, χαράζοντας την πανανθρώπινη ψυχή ανεξίτηλα. Τόσο πολύ, τόσο βαθιά σε όλο τον δυτικό κόσμο, σε Ευρώπη και Αμερική, που για αιώνες κάθε ελεύθερος άνθρωπος παραδειγματιζόταν από μας και κανείς καλλιεργημένος άνθρωπος δεν θεωρούσε εαυτόν ως τέτοιον εάν δεν μετείχε του Ελληνικού Τρόπου, μέσα από τη γνώση της γραμματείας μας και της Ιστορίας μας.
Το αγέρωχο παράδειγμα της Σπάρτης -ακλόνητος, ακέραιος και ασύλητος ηθικός Παρθενώνας-, η ρωμαλέα ελευθεροφροσύνη των Αθηνών, η πέραν κάθε σεναριακής φαντασίας προσωπικότητα και ζωή του Αλεξάνδρου και οι Μακεδόνες του, το μεγαλείο και ο πολιτισμός της χριστιανικής Αυτοκρατορίας μας, που ακολούθησε, εκπορθώντας εκ των έσω το δημιούργημα των Ρωμαίων τόσο, που το όνομά τους ταυτίστηκε με των Ελλήνων, ήταν μια φιλοσοφική, ηθική Αρκαδία, δασόεσσα, ειδυλλιακή, με γάργαρα νερά, ένας Παράδεισος για τον σκεπτόμενο άνθρωπο, που αντιμάχεται την τυραννία, τη βαρβαρότητα και επιδιώκει την Ελευθερία. Η Ελλάδα έγινε ηθική και πνευματική Πατρίδα κάθε Ελεύθερου Ανθρώπου.
Στο διαχρονικό Ελληνικό Εθνικό Κίνημα, η Επανάσταση του 1821 είναι ένα επεισόδιο, φυσική συνέχεια της διαχρονίας και ενότητας του Ελληνικού Έθνους, ύστερα από δεκάδες μικρότερες ή μεγαλύτερες εξεγέρσεις. Ηταν μια σπορά που έπεσε σε ένα πλούσιο και γόνιμο χωράφι, που είχε ποτιστεί και λιπανθεί από μια αδιάκοπη ιστορική συνέχεια αγώνων, κοινής ταυτότητας και ασίγαστης ελευθεροφροσύνης. Στοιχεία που εκνευρίζουν τόσο πολύ και γεννούν μίσος στους σκυφτούς Αποστόλους του Μαρασμού, στους μηδενιστές αποδομητές, που μάταια ξύνουν με το νύχι τους να φάνε τα μάρμαρα και τα ποτισμένα με αίμα όπλα μας.
Στο τέλος της επιστημονικής ημέρας στέκονται μπροστά στον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο σαν νάνοι μπροστά σε Τιτάνα, χαρτορίχτρες και καλικάντζαροι της ιστορικής επιστήμης, την οποία κακοποιούν, νομίζοντας πως θα καταφέρουν να μολύνουν τη διαχρονία του Έθνους και την ταυτότητά του με τη δολιότητα του πολιτισμικού μαρξισμού.
Από αυτή την ηθική και πνευματική Αρκαδία κατάγονταν οι αληθινοί Φιλέλληνες, που ήρθαν και κατά εκατοντάδες έπεσαν πολεμώντας για μας, συγκινημένοι και συγκλονισμένοι από το όραμα μιας Ελλάδας που σπάει τα δεσμά της και από τον τάφο έπαιρνε πάλι τον ανηφορικό δρόμο της γενναιότητας και της θυσίας για τον Ολυμπο. Πολυπληθέστεροι όλων, οι Γερμανοί, ρομαντικοί λάτρεις της φυλής και του πολιτισμού μας, που ήρθαν να αγωνιστούν και να σκοτωθούν ανάμεσα σε μαυροντυμένους Μανιάτες, αρειμάνιους Αρβανίτες, λιγομίλητους και γενναίους Βλάχους, Μακεδόνες, επίμονους Κρητικούς, κουζουλούς από ελευθεροφροσύνη, δεινούς νησιώτες, που από έμποροι έγιναν τρομεροί ναυμάχοι, Κύπριους αδερφούς, που ποτέ στην Ιστορία δεν έλειψαν από κάλεσμα της Μάνας.
Η Επανάσταση μας διδάσκει πολλά. Δεν ήταν μια «ταξική» εξέγερση, όπως θέλουν να ψελλίζουν οι ιδεοληπτικοί κομπογιαννίτες του Μαρξισμού. Ηταν παλλαϊκός εθνικός και θρησκευτικός πόλεμος. Έλληνες Χριστιανοί εναντίον Τούρκων Σουνιτών Μουσουλμάνων. Από την ίδια φάρα που μας φέρνουν σήμερα ο Ερντογάν, οι λαθροδιακινητές και οι εγχώριοι συνεργάτες τους αριστεροί και ψευτοφιλελεύθεροι ΜΚΟτζήδες με βαθιές τσέπες και βρόμικο μάτι. Οι αστοί της εποχής, έμποροι και καραβοκύρηδες, μαζί με τον αδούλωτο Στρατό του νεκρού Αυτοκράτορά μας, τους Κλεφταρματολούς και τα αδούλωτα κάστρα του, τα άπαρτα βουνά μας, ξεσήκωσαν νοικοκυραίους, αγρότες, ταπεινούς βοσκούς, ψαράδες, ναύτες, που από αγωνιστές της επιβίωσης έγιναν στρατιώτες και ναυμάχοι. Πολιόρκησαν κάστρα και τα απελευθέρωσαν, έκαναν ανταρτοπόλεμο, έστησαν χωσιές, ενέδρες και ταπείνωσαν εμπειροπόλεμους πασάδες – αργότερα αναμετρήθηκαν μαζί τους και στο ανοιχτό πεδίο. Με τα σταροκάραβα και τα μπουρλότα κατέκαψαν πολεμικά του εχθρού. Αυτός ήταν ο πρώτος Στρατός και το Πολεμικό Ναυτικό του Έθνους στη νεότερη πια Ιστορία του. Κι όποιος νομίζει πως δεν ήξεραν από πού κατάγονταν, ποίων συνέχεια ήταν, ας διαβάσει τα «Απομνημονεύματά» τους, τις επιστολές τους. Και, πάνω από όλα, ας δει με μάτια ορθάνοιχτα τις πράξεις τους.
Με την πάλα και το γιαταγάνι, με το ντουφέκι, τη δάδα του μπουρλοτιέρη και το κανόνι τσάκισαν τους Τούρκους Μουσουλμάνους και τους υποτακτικούς τους, εκδικήθηκαν τα εγκλήματα αιώνων, τις προσβολές, τις ατιμώσεις, τους βίαιους εξισλαμισμούς, τη βαρβαρότητα που έριξε τη γη μας αιώνες πίσω. Κατεδαφίσαμε τα τζαμιά τους και τους μιναρέδες τους, σύμβολα της κυριαρχίας τους, και σπρώχνοντάς τους με το σπαθί και τα μπαρουτόβολα τους στείλαμε βήμα βήμα πίσω στην Ασία, μετά και τα επόμενα στάδια του αγώνα μας για Εθνική Ολοκλήρωση. Και, αν η διχόνοια που ενδημεί στον τόπο μας δεν δούλευε διαλυτικά, το 1922 δεν θα ήταν έτος καταστροφής, αλλά ανασύστασης της Αυτοκρατορίας μας, με τον Ελληνισμό ακέραιο, να πατάει και στις δύο πανάρχαιες όχθες της Ελληνικής Λίμνης. Οι μίζεροι και δόλιοι αναθεωρητές λένε πως την ελευθερία μάς τη χάρισαν οι ξένοι με την επέμβασή τους. Οι Άγγλοι, Γάλλοι και Ρώσοι επενέβησαν γιατί εμείς είχαμε βάλει μια φωτιά που δεν μπορούσε να σβήσει. Το ήξεραν. Επανήλθαμε για να μείνουμε. Αυτή η επίγνωση, οι θυσίες μας στα χρόνια του Αγώνα και τα συμφέροντά τους τούς υποχρέωσαν να πάρουν πια δυναμικά θέση.
Σήμερα ζούμε μια σχιζοφρενική κατάσταση. Μια παρηκμασμένη ψευτοελίτ μηδενιστών ασελγεί πάνω στη μνήμη και στις θυσίες των δωρητών της Ελευθερίας μας. Αυτή η δωρεά υπό τρόπο αποτυπώνεται στο Σύνταγμά μας, το οποίο, παρά τις τροποποιήσεις του, είναι η Κιβωτός που διασώζει το τι κράτος ήθελαν να φτιάξουν και να μας παραδώσουν οι Αγωνιστές, που με τα μέτρα των αριστερών Γενιτσάρων, που αυτοκαταστροφικά εργοδοτεί ο λαός μας στη Δημόσια Παιδεία, είναι περίπου «ρατσιστές», «ακροδεξιοί» και «φασίστες», που έκαναν… εθνοκάθαρση. Έφτιαξαν με το αίμα τους ένα Ελληνικό Ορθόδοξο Κράτος, που σέβεται τις ελευθερίες και των αλλογενών και μη Χριστιανών, αλλά το ίδιο έχει χρώμα, ταυτότητα. Το ορίζουν το προοίμιο και άλλα άρθρα του Συντάγματος. Αυτός ο παλλαϊκός επαναστατικός στρατός δεν μπορούσε να φανταστεί σε τι φιντάνια θα αναθέταμε να τους «τιμήσουν» στα 200 χρόνια, αποδομώντας τους.
Ο σπόρος που φύτεψαν είναι πλέον κραταιά καρποφόρα ελιά. Ο παρδαλός συρφετός που τη γρατζουνάει με τα ψεύτικα νύχια του δεν μπορεί να τη βλάψει καίρια. Εσείς, μέρα που είναι, μαζί με τη Σημαία στο μπαλκόνι σας, πριν καμαρώσετε τις Ενοπλες Δυνάμεις μας στην παρέλαση, απογόνους αυτού του Επαναστατικού Στρατού και Ναυτικού, πηγαίνετε στην Εκκλησία και ανάψτε ένα κεράκι στη Μνήμη των Δωρητών της Ελευθερίας μας, οι οποίοι απελευθέρωσαν τη γη που στέκει αγέρωχη, τη φύτεψαν, την πότισαν με το αίμα τους και τη φύλαξαν για τους αιώνες που θα έρθουν. Τώρα, η πάλα και το ντουφέκι είναι στα δικά μας χέρια. Φυλάμε αυτή την αλλιώτικη ελιά, το βιος και την ελληνική ψυχή των παιδιών μας και των αγέννητων που θα έρθουν. Ζήτω η Αιωνία Ελλάς!
*Δικηγόρος – πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, www.neadexia.gr
