Η σοπράνο Αναστασία Ζαννή ήταν το πρόσωπο της χθεσινής ημέρας.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Ο τρόπος που απέδωσε α καπέλα τον εθνικό ύμνο μας πάνω στον βράχο της Ακροπόλεως ενώπιον του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνου Φλώρου, παρούσης της Προεδρικής Φρουράς, ράγισε τις καρδιές εκατομμυρίων Ελλήνων σε όλο τον κόσμο. Ηταν μοναδικός, ήταν υπέροχος. Μας έκανε υπερήφανους.
Γνώρισα την Αναστασία τον περασμένο Σεπτέμβριο-Οκτώβριο στην εβδομαδιαία συνάντηση μιας ωραίας παρέας πνευματικών ανθρώπων σε ένα ταβερνάκι της Καλλιθέας, το Παραγάδι. Εκεί συγκεντρώνονται κάθε Κυριακή ο επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς, ο τέως πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Αντώνης Κουνάδης, ο χειρουργός Δημήτρης Ηλιόπουλος, ο τέως πρέσβης Περικλής Νεάρχου, ο επιχειρηματίας Ιωάννης Μαραγκουδάκης, ο Σαλονικιός επιχειρηματίας Νίκος Παπαποστόλου και άλλοι ωραίοι Έλληνες. Καθόμασταν δίπλα δίπλα και κατά τη διάρκεια της συζήτησης μου είπε τον… καημό της.
Η Αναστασία αγαπά πολύ τον εθνικό ύμνο. Τέκνο μεσοαστικής ελληνικής οικογένειας (ο πατέρας της φίλος με τον Μίνωα Κυριακού), με αγάπη για τον αθλητισμό και τις προσφυγικές ομάδες, ειδικώς την ΑΕΚ, έχει όνειρο να αποδώσει τον εθνικό ύμνο μαζί με παιδιά Ελλήνων της διασποράς από όλες τις ηπείρους.
«Θα ήταν συγκινητικό», μου έλεγε εκείνο το βράδυ, «να ακουστεί το έθνος ενωμένο με μια φωνή να απαγγέλλει Διονύσιο Σολωμό στην επέτειο για τα 200 χρόνια της Ανεξαρτησίας του!» Την ενθάρρυνα να καταθέσει την ιδέα της στην Εθνική Επιτροπή «Ελλάδα 2021», η Γιάννα Αγγελοπούλου ενδιαφέρθηκε αμέσως μόλις άκουσε για αυτήν, ένας γραφειοκράτης που παρέλαβε την πρότασή της όμως χάθηκε μέσα στα «γιατί» και τα «διότι». Το πρώτο πράγμα που τη ρώτησε ήταν πόσο κοστίζει, γιατί η επιτροπή δεν χρηματοδοτεί προτάσεις.
«Προτάσεις» ο… εθνικός ύμνος! Η πρότασή της, γραπτή, εκκρεμεί ακόμη σε κάποιο συρτάρι της επιτροπής του 2021. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος όμως, που βλέπει πιο μακριά από άλλους, κατάλαβε αμέσως. Έπιασε στον αέρα τη φλόγα της Ζαννή! Και ας υπάρχουν μερικοί ανόητοι που τον κατηγορούν ότι κάνει δημόσιες σχέσεις ή ότι τα παραλέει όταν απευθύνεται με μηνύματα στον ελληνικό λαό.
Η Αναστασία έφθασε μέσω κάποιου γνωστού της έξω από την πόρτα του αρχηγού, τον συνάντησε, του έδειξε σε βίντεο πώς είχε απαγγείλει στο παρελθόν τον εθνικό ύμνο στην παρέλαση της ομογένειας της Νέας Υόρκης, καθώς και στην εορτή που πραγματοποιείται στον Λευκό Οίκο -ενθουσιάζοντας τον πρόεδρο Κλίντον-, του έδειξε πώς είχε απαγγείλει στο παρελθόν τον εθνικό ύμνο πριν από αγώνα της Εθνικής ομάδας καλαθοσφαίρισης στο ΟΑΚΑ και τον έπεισε.
Ο αρχηγός αποφάσισε τέλη Ιανουαρίου-αρχές Φεβρουαρίου να αποδώσει η Αναστασία Ζαννή τον εθνικό ύμνο πάνω στον βράχο της Ακροπόλεως την ιστορική μέρα της 25ης Μαρτίου. Στον εορτασμό για τα 200 χρόνια από την ανεξαρτησία μας. Έτσι, ξεκινήσαμε τη χθεσινή λαμπρή ημέρα μαζί της. Μέχρι να καταλήξει η Αναστασία μαζί με τις Ενοπλες Δυνάμεις στον τρόπο απόδοσης του εθνικού ύμνου στεντορεία τη φωνή πέρασε από σαράντα κύματα. Οι σπουδαίοι μουσικοί μας στις Ενοπλες Δυνάμεις ήθελαν να αποδοθεί ο εθνικός ύμνος με «ένταση», με κίνδυνο όμως να χανόταν μέσα στις νότες η βροντώδης φωνή της Αναστασίας. Κλασική διπλωμάτης, όπως είναι στη ζωή της, χαμηλών τόνων, καθόλου «ασφυκτική», τους πρότεινε να ηχογραφήσουν στις πρόβες τον ύμνο με τον τρόπο που θέλουν να αποδοθεί εκείνοι που είναι εμπειρότεροι και με τον τρόπο που νιώθει καλύτερα η ίδια. Και ας αποφασίσει ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Έτσι και συνέβη.
Ο κύριος Φλώρος αποφάσισε: α καπέλα! Έδωσε με την απόφασή του αυτή ένα ιδιαίτερο χρώμα συγκίνησης στη χθεσινή επέτειο με το συγκλονιστικό «σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή» της Ζαννή. Και είμαι βέβαιος ότι και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ένιωσε πως κάθε λέξη που βγήκε από τα χείλη της Αναστασίας, η οποία φορούσε ΖΕUS+ΔΙΟΝΕ, ήταν μια λέξη που μας έστελναν οι πρόγονοί μας από εκεί που βρίσκονται. Δεν μπορεί να μη σκέφτηκε ο πρωθυπουργός τον Καζαντζάκη, ο οποίος γράφει στην «Ασκητική» ότι «δεν είσαι ένας, είσαι σώμα στρατού. (…) Η ράτσα σου είναι το μεγάλο σώμα, το περασμένο, το τωρινό και το μελλούμενο. Εσύ είσαι μια λιγόστιγμη έκφραση, αυτή είναι το πρόσωπο». Είμαι βέβαιος ότι ακούγοντας τη Ζαννή θυμήθηκε τη φράση του «Δεν είσαι λεύτερος. Αόρατα μυριάδες χέρια κρατούν τα χέρια σου και τα σαλεύουν. Όταν θυμώνεις, ένας προπάππος αφρίζει στο στόμα σου, όταν αγαπάς, ένας πρόγονος σπηλιώτης μουγγαλιέται. Μην πεθάνεις για να μην πεθάνουμε, φωνάζουν μέσα σου οι νεκροί. (…) Τέλεψε το έργο μας! Τέλεψε το έργο μας!» Αυτή ήταν η Αναστασία χθες.
Η λιγόστιγμη έκφραση της ράτσας που ανέβηκε στον Ιερό Βράχο για να δούμε στο πρόσωπό της τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, τη Μαντώ Μαυρογένους, τη Δόμνα Βισβίζη, τη Λέλα Καραγιάννη, τη Σοφία Βέμπο, όλες τις γυναίκες που σφράγισαν την Ιστορία της πατρίδας μας με την τόλμη τους. Τώρα πια η πολιτική ηγεσία ξέρει και η Αναστασία μπορεί. Μπορεί να ζητήσει να υλοποιηθεί το όνειρό της να πει τον εθνικό ύμνο μαζί με πενήντα άλλα Ελληνόπουλα από όλο τον απόδημο Ελληνισμό.
Δεν χρειάζεται να μεσολαβήσει κανείς γνωστός. Μακάρι -καταλήγω- με αφορμή τη συγκινητική χθεσινή μέρα στο μέλλον να αλλάξει ο κανών: Αντί να ψάχνουν τα Ελληνόπουλα την Πολιτεία για να μοιραστούν μαζί της τα όνειρα και τις ιδέες τους, να τα αναζητά και να τα βρίσκει η ίδια η Πολιτεία. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήνουμε την περιουσία μας, το ανθρώπινο κεφάλαιο, αναξιοποίητη. Χρυσάφι είναι η Ελλάς.
