Η Ελλάς είναι τέτοια μπανανία, ώστε αναγνωρίζει θεσμική ιδιότητα σε… συντρόφους εξουσιαστών και τους αποδίδει τιμές στις στρατιωτικές παρελάσεις!
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
«Κυρία Πρόεδρε, σας ανακοινώνω το πέρας της παρελάσεως» είπε ο έχων το γενικό πρόσταγμα στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, υποστράτηγος και διοικητής της Σχολής Ευελπίδων Γεώργιος Κωστίδης, και χαιρέτησε στρατιωτικά την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ταυτόχρονα τον… σύντροφό της, ο οποίος βρισκόταν δίπλα της. Ο προεδρικός σύντροφος δεν έχει επίσημη ιδιότητα, ουδείς τον ψήφισε, δεν εκπροσωπεί κάτι ευρύτερο από τον εαυτό του και τα… συναισθήματα που τρέφει η κυρία Σακελλαροπούλου για το πρόσωπό του. Στην καθημερινότητα των ανθρώπων, ο τύπος ίσως να μη βρίσκεται στον πυρήνα αυτού που λέμε «ουσία» (αν και ουδείς θα πήγαινε για συνέντευξη πρόσληψης σε εργασία ντυμένος Ναπολέων). Όμως, στους θεσμούς -και δη σε εκείνον της κεφαλής της Πολιτείας-, τύπος και ουσία ταυτίζονται.
Ο στρατηγός ε.α. Λάμπρος Τζούμης έκανε μια σχετική με το θέμα ανάρτηση στο facebook, επισημαίνοντας: «Έχω παραστεί σε εκατοντάδες παρελάσεις. Πρώτη φορά βλέπω τιμώμενο πρόσωπο να συνοδεύεται στην εξέδρα των επισήμων από τον / τη σύζυγο / σύντροφο. Ακόμα και σε χωριά, ο πρόεδρος της κοινότητας ανεβαίνει στην εξέδρα μόνος του. Η απόδοση της τιμής από τα παρευλάνοντα τμήματα των Ε.Δ. στην ΠτΔ, η οποία άρχει και διοικεί αυτών, δεν μοιράζεται ούτε παραχωρείται». Κι όμως, στην περίπτωση της Κατερίνας Σακελλαροπούλου οφείλεται στρατιωτικός χαιρετισμός και στον σύντροφό της! Πάλι καλά που δεν σκέφτηκε να ανεβάσει στην εξέδρα της παρελάσεως τα συμπαθή κατοικίδιά της, συγγενείς ή κολλητούς.
Οι άνθρωποι τους οποίους χρυσοπληρώνουμε από το υστέρημά μας για να προσφέρουν κάτι λιγότερο από το τίποτε είναι πολύ «πρωτοποριακοί» και «ανοιχτόμυαλοι» όποτε είναι να δώσουν λόγο για πράξεις και παραλείψεις τους στους πενόμενους πολίτες. Όταν, όμως, πρόκειται να πάμε εμείς στο γκισέ για να πληρώσουμε χρέη στην Εφορία, κερατόσημα, χαράτσια και άλλα διάφορα, οι εξουσιαστές είναι τυπολάτρες – πάντα είναι τυπολάτρες με την τσέπη και τις ζωές των άλλων. Τα δικά τους καμώματα τα συγχωρούν πάντοτε οι ίδιοι στον εαυτό τους. Η κατρακύλα δεν έχει τελειωμό, όπως και ο διασυρμός του κράτους, που κατάντησε τσιφλίκι των ολίγων…
