«Μην αναρωτιέσαι τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για εσένα, αλλά σκέψου τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου» είπε το 1961 ο Τζον Κένεντι, κατά την ορκωμοσία του ως προέδρου των ΗΠΑ.
- Από τον
δρα Απόστολο Κρητικόπουλο*
Αυτή η φράση έχει πολλές αναγνώσεις. Προφανώς και δεν σημαίνει ότι ένα πρόσωπο ενεργεί πάντα εκτός κοινωνίας και δεν αναμένει βοήθεια από το κράτος, την κοινότητα, τη γειτονιά του, την οικογένειά του. Αλλά δίνει έμφαση στο ότι ο καθένας μας ως πρόσωπο οφείλει να είναι προσανατολισμένος στο να παρέχει ο ίδιος προς την ομάδα και να διαφυλάσσει όσο μπορεί τον εαυτό του με δικά του μέσα και στα όρια του εφικτού. Είναι μια φράση που προσωπικά την ερμηνεύω ως κόντρα στη σοσιαλιστική λαίλαπα που βασανίζει τη Δύση τις τελευταίες δεκαετίες. Μια λαίλαπα που μετατρέπει τους απλούς πολίτες σε ζητιάνους εξαρτημένους από επιδόματα και βοήθεια, τα οποία λαμβάνουν από ένα πανίσχυρο και ανεξέλεγκτο από ουσιαστικό έλεγχο κεντρικό κράτος. Χωρίς να θέλω να αφαιρέσω τις υποχρεώσεις από την κυβέρνηση κατά την τραγωδία των ανεξέλεγκτων πυρκαγιών τις τελευταίες ημέρες που βιώσαμε ως έθνος, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν η ευθύνη που έχουμε ως πρόσωπα, ο καθένας μας ξεχωριστά.
Το ότι εσύ πολίτη έχτισες σπίτι μέσα στο άκρως εύφλεκτο και πυρόφιλο πευκοδάσος, το ότι ποτέ δεν πίεσες τον ανεύθυνο γείτονά σου να κουρέψει τα ξερά χόρτα στο οικόπεδό του, το ότι ποτέ δεν οργάνωσες μια περιπολία με άλλους γείτονες άντρες στην κοινότητά σου, το ότι δεν έμαθες ποτέ πώς μπορείς να ενεργήσεις (δεξαμενές νερού, αντλίες κ.λπ.) προληπτικά για να προστατεύσεις το βιος σου, το ότι δεν έχεις πυροσβεστήρα μέσα στο σπίτι ούτε για δείγμα, το ότι δεν άσκησες ποτέ πίεση στον δήμο σου για να ενισχύσει την πυρασφάλεια της γειτονιάς σου, το ότι φύτεψες τα πιο πυρόφιλα φυτά στον κήπο σου χωρίς να πάρεις καμία γνώμη από ειδικό, το ότι δεν λες ούτε καλημέρα στον γείτονά σου ώστε να έχεις μια βοήθεια αν χρειαστεί, το ότι δεν έχεις ενισχύσει την εξοχική οικία σου με πυρασφαλή υλικά ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα μία πυρκαγιά, όλα τα παραπάνω και 50 φορές περισσότερα δεν τα έχεις σκεφτεί ποτέ σου;
Προτού ουρλιάξουμε οργισμένα κατά του κράτους, ας αναλογιστούμε ο καθένας πώς μπορούμε να βελτιωθούμε οι ίδιοι. Εύχομαι αυτή η τραγωδία να μην έχει άλλα θύματα.
*Διδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)
