Ενώ ξεκίνησε ως ένα δυναμικό ακαδημαϊκό κίνημα τη δεκαετία του 1980 στα αμερικανικά πανεπιστήμια, με την αμφισβήτηση των επικρατουσών επιστημονικών πεποιθήσεων στο πεδίο των ανθρωπιστικών επιστημών, η πνευματική καταιγίδα του μεταμοντερνισμού, εκουσίως ή ακουσίως, αποτέλεσε το ιδεολογικό όπλο της παγκοσμιοποίησης και της αλλαγής των μέχρι τότε υφιστάμενων πολιτικών και κοινωνικών αξιών και πεποιθήσεων.
- Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά
Ο μεταμοντερνισμός επέβαλε την αρχή της «καθολικής απουσίας της αντικειμενικότητας», ισχυριζόμενος ότι «κανένα ιστορικό και εθνικό αφήγημα δεν είναι γνήσιο. Κάθε ισχυρισμός είναι ύποπτος από τη στιγμή που γίνεται αποδεκτός ως αληθινός». Η καθολική αμφισβήτηση κυρίως ξεκίνησε με τη θεωρία του «αφροκεντρισμού», που πρεσβεύει ότι ολόκληρος ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι προϊόν κλοπής από την αρχαία Αίγυπτο.
Οι θέσεις της αφροκεντρικής θεωρίας παρουσιάστηκαν μέσα από το έργο του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Κορνέλ Μάρτιν Μπερνάλ «Μαύρη Αθηνά», που ισχυρίζεται ότι το ιστορικό αφήγημα της αρχαίας Ελλάδας είναι ψευδές, επειδή έχει κατασκευαστεί με ρατσιστικά και αποικιοκρατικά κίνητρα από τους Ευρωπαίους ιστορικούς του 18ου και του 19ου αιώνα, ώστε να εδραιωθεί η ρατσιστική «άρια άποψη της Ιστορίας» και συνεπώς να προβληθεί η ανωτερότητα των ευρωπαϊκών λαών έναντι όλων των άλλων.
Η θεωρία του Μπερνάλ, παρά το γεγονός ότι καταρρίφθηκε από τη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα με πρωτεργάτες τους ακαδημαϊκούς Μέρι Λέφκοβιτς και Γκάι ΜακΛίν Ρότζερς μέσα από το έργο τους «Αναθεωρημένη Μαύρη Αθηνά» -επειδή αφενός δεν στηρίζεται σε πραγματικά ιστορικά στοιχεία, αφετέρου έχει τα ίδια ρατσιστικά κίνητρα με αυτούς που κατηγορεί-, ουσιαστικά επικράτησε τη δεκαετία του 1990 στους ακαδημαϊκούς κύκλους, και κυρίως στους Αφροαμερικανούς, ως «πολιτικώς ορθή». Η σύγκρουση μεταξύ των αφροκεντριστών και των «ινδοευρωπαϊστών» ήταν σφοδρότατη, με αποτέλεσμα μια ολόκληρη γενιά Αμερικανών φοιτητών, που αργότερα θα κατελάμβαναν τις ηγετικές θέσεις και θα διαμόρφωναν τη διεθνή πολιτική σκηνή, να έχει διδαχθεί ότι οι αρχαίοι Ελληνες (και συνεπώς και οι σημερινοί) υπήρξαν κλέφτες και απατεώνες, σχολιάζει η Μέρι Λέφκοβιτς. Ο Μπερνάλ στο έργο του προχωρά ακόμη περισσότερο, ψέγοντας τους Ευρωπαίους ότι με βάση ρατσιστικά κίνητρα υπερασπίστηκαν την Ελληνική Επανάσταση του 1821, επειδή οι Ελληνες είναι μια ευρωπαϊκή φυλή που επαναστάτησε εναντίον των Ασιατών Τούρκων.
Χωρίς να αναφερθούν οι διθύραμβοι με τους οποίους υποδέχθηκαν Τούρκοι, Αλβανοί και Σκοπιανοί ακαδημαϊκοί και πολιτικοί τη «Μαύρη Αθηνά», καθώς και την επίσημη φιλοξενία των θέσεών της στην ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, θα ήταν χρήσιμο να επισημανθεί η καθολική ελληνική πολιτική και ακαδημαϊκή σιωπή στην πλέον σημαντική ιδεολογική επίθεση, μετά τον Φαλμεράιερ, εναντίον της Ιστορίας και των ιδεολογικών δομών της χώρας τους. Εν αντιθέσει με την Τουρκία, το αντίστοιχο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών διαφήμιζε στον ιστότοπό του τους Ελληνες τουρκολόγους που βραβεύτηκαν από τον πρώην πρωθυπουργό της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιουλ για την ανάδειξη του οθωμανικού πολιτισμού στην Κύπρο και την Ελλάδα.
Απουσία μιας αντίπαλης συνεκτικής εθνικής ιδεολογικής θέσης στη χώρα, η θεωρία του αφροκεντρισμού αρχικά ήταν αυτή που έριξε νερό στον μύλο της Αριστεράς στην Ελλάδα, επειδή «επιβεβαίωνε» το αριστερό ιδεολόγημα. Οι αριστερές ιδεοληψίες, αφενός, και οι σχέσεις εξάρτησης του ακαδημαϊκού χώρου με το διεθνιστικό πολιτικό κατεστημένο και την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω του χρηματικού πακτωλού των «ερευνητικών προγραμμάτων», αφετέρου, είναι αυτές που απονεύρωσαν ιδεολογικά τη χώρα. Με την καθολική απαξίωση του παρελθόντος μέσω του μεταμοντερνισμού, η «χαμηλή ισχύς – soft power», που παγκοσμίως μαζί με τα οικονομικά συμφέροντα διαμορφώνει τη λήψη αποφάσεων και την εξωτερική πολιτική, είναι σήμερα στη χώρα μας αρνητική, ώστε οι ιδεοληψίες να επιτρέπουν την παράδοση του ιστορικού ονόματος της Μακεδονίας στα Σκόπια και επίσης να δικαιώνουν τον τέως πρωθυπουργό στον ισχυρισμό του ότι «η Ελλάδα δεν έχει θαλάσσια σύνορα».
Μπορεί η αρχαία Ελλάδα να μην αποικίστηκε δύο φορές από τους αρχαίους Αιγυπτίους την εποχή του χαλκού, όπως ισχυρίζεται ο Μπερνάλ, η υιοθέτηση όμως της θεωρίας του μεταμοντερνισμού από σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, τους ακαδημαϊκούς και τις ελίτ είναι αυτή που επέτρεψε σήμερα τη μαζική εγκατάσταση των ασιατικών πληθυσμών στην Ελλάδα. Είναι αβέβαιο αν η θεωρία του μεταμοντερνισμού χρηματοδοτήθηκε από τις ελίτ και τον Σόρος ή ήταν το αποτέλεσμα ενός «ακαδημαϊκού ατυχήματος». Αυτό όμως που είναι βέβαιο είναι ότι, αν δεν συμβεί ένα αντίστοιχο ακαδημαϊκό ατύχημα στην Ελλάδα, ώστε να ακυρώσει την παγιωμένη θέση του μεταμοντερνισμού και να εξοστρακίσει από τον δημόσιο λόγο τις θέσεις της πολιτικής ηγεσίας της χώρας και των ελίτ -ότι, δηλαδή, «είμαστε παιδιά των Οθωμανών»-, η χώρα θα καταλήξει στα σκουπίδια της Ιστορίας.
*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
