Θυμάμαι ότι πρώτη φορά άκουσα για τα «εισοδηματικά κριτήρια» πριν από 10 έτη, όταν είχε γίνει σκάνδαλο με πλούσια τηλεπαρουσιάστρια η οποία ελάμβανε επίδομα τρίτεκνης μητέρας από τον ΟΓΑ. Η είδηση είχε προκαλέσει τόση αποστροφή στη γαλουχημένη από σοσιαλισμό και ταξικό μίσος ψυχή του μέσου Ελληνα, που ανάγκασε την τότε κυβέρνηση -και λόγω της επιπρόσθετης ανάγκης για εξοικονόμηση, επειδή βιώναμε την κρίση χρέους- να ανακόψει αυτά τα επιδόματα, με την εισαγωγή εισοδηματικών κριτηρίων.
- Από τον δρα Απόστολο Κρητικόπουλο*
Προσωπικά είχα απογοητευτεί, γιατί η σύζυγός μου θα έφερνε στον κόσμο το τρίτο μας παιδί, και κατάλαβα ότι η μόνη ουσιαστική βοήθεια που έδινε το κράτος στους τριτέκνους -και ας ήταν ιδιαίτερα χαμηλό και κυρίως συμβολικό το βοήθημα- δεν θα ίσχυε για εμάς.
Θυμήθηκα αυτή την ιστορία επειδή, εδώ και μέρες, ακούμε για τον πληθωρισμό στην ευρωζώνη που έχει φτάσει σε δυσθεώρητα (για τη σκληρότητα και ισχύ του νομίσματός μας) ύψη, της τάξης του 3% γενικά, και στο 15% σε επιμέρους τομείς, όπως η ενέργεια.
Η κυβέρνηση, μπροστά στο τσουνάμι ανατιμήσεων -που ήδη τα πρώτα κύματά του τα βιώνουμε-, το οποίο επελαύνει, έχει προαναγγείλει ότι πάλι με τη μέθοδο των εισοδηματικών κριτηρίων θα ελαφρύνει κάποιες ευπαθείς ομάδες, ενώ η πλειονότητα της αστικής τάξης θα δεχτεί κατά μέτωπο τη σφοδρότητα από την πλημμύρα ανατιμήσεων.
Θα προσπαθήσω να αποφύγω την επίκληση του άρθρου 4 του Συντάγματος για την ισότητα των Ελλήνων, καθώς και την αρχή της αναλογικότητας, που ισχύει σε όλο τον δυτικό κόσμο (δεν μπορεί για 1 ευρώ διαφορά στο εισόδημά σου, αν είσαι στο όριο, να μην έχεις έκπτωση στο ρεύμα, ενώ έχει ο γείτονάς σου).
Οι νομικές επικλήσεις είναι δυσνόητες και με πολλαπλές ερμηνείες, ανάλογα με την οπτική γωνιά καθενός.
Υποτίθεται, όμως, ότι έχουμε κυβέρνηση «φιλελεύθερη», που πράττει βάσει των αρχών οι οποίες εφαρμόζονται σε ελεύθερες οικονομίες.
Οι οικονομολόγοι της κυβέρνησης που έχουν γαλουχηθεί με τα διδάγματα της Οικονομικής Σχολής του Σικάγου, η οποία πρότεινε ενιαίο, γραμμικό φόρο (flat tax) σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες της τάξης του 10%-15%, απορώ ειλικρινά πώς αισθάνονται ότι είναι συμβατοί με τις αρχές σπουδαίων οικονομολόγων, όπως ο νομπελίστας του 1976 Milton Friedman.
Μειώστε δραστικά τους φόρους, σταματήστε τα εισοδηματικά κριτήρια, που δημιουργούν πολίτες εξαρτημένους από το κράτος και ενεργούν ως μηχανισμοί άδικης ποινικοποίησης του μόχθου, και δώστε ουσιαστικές ανάσες στην ελεύθερη αγορά.
*Διδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)
