Ο σκηνοθέτης Κώστας Φέρρης, αφηγούμενος προσωπικές του συζητήσεις με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Ρένο Αποστολίδη, συνόψισε την ομορφιά και το δράμα της φυλής μας
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Η ματιά ενός καλού σκηνοθέτη στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο οξυδερκής, αναλυτική και βαθιά από οποιουδήποτε άλλου. Ο Κώστας Φέρρης είναι ένα από τα σημαντικότερα σκηνοθετικά και δημιουργικά κεφάλαια που διαθέτει η χώρα. Στον λογαριασμό του στο facebook έγραψε τα ακόλουθα για τον μέγα συνθέτη που πέρασε στην αιωνιότητα. Τίτλος του άρθρου του Κώστα Φέρρη «Οι τρεις ψηλοί», και έχει ως εξής:
«Το τριγυρίζουμε το θέμα, αλλά δεν θα βρούμε άκρη αν δεν ολοκληρώσουμε την εξίσωση. Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε έναν τρομερό “ιδεολογικό” αντίπαλο, επίσης πανύψηλο. Τον Ρένο Αποστολίδη. Σκοτώθηκαν στις σελίδες των “Νέων Ελληνικών” και των εφημερίδων.
Και ο Ρένος κυνηγήθηκε και φυλακίστηκε, όπως ο Μίκης. Κι όμως, στις 21 Απριλίου, “είναι ο άνθρωπος που μου έσωσε τη ζωή” θα πει ο Μίκης.
Όταν ρώτησα τον Μίκη πώς κι έγινε αυτό, μου είπε: “Είχαμε τα ίδια όνειρα, αλλά συγκρουόμενες ιδεολογίες. Αγαπιόμαστε, αλλά τσακωνόμαστε, όπως όλοι οι Ελληνες”.
Όταν ρώτησα τον Ρένο, μου είπε: “Ο Ψηλός ο Μπούας δεν κατάλαβε πως γι’ αυτόν πολεμούσα”.
Στην πραγματικότητα, ο Μίκης αγαπούσε τον “λαό” γιατί ονειρευότανε. Ο Ρένος σιχαινότανε τον “λαό” γιατί τον προσγείωνε η πραγματικότητα.
Στον Εμφύλιο, ο Μίκης προέτεινε τα στήθη του για να τον σκοτώσουν. Στον Εμφύλιο, ο Ρένος, φαντάρος, δεν έριξε ούτε μια σφαίρα και κινδύνεψε να πάει στρατοδικείο. Για να μη σκοτώσει κάποιον Μίκη που ήταν απέναντι.
Ο Ρένος εισέβαλε στη Βουλή και τον καταδικάσανε. Ο Μίκης μπήκε νόμιμα στη Βουλή μήπως και σταματήσει τον Εμφύλιο.
Αλλά η Εθνική Συνείδηση ήταν κοινή. Μέχρι Εθνική Υπερηφάνεια. Το ερώτημα παραμένει πάντα: Γιατί ο ελληνικός “λαός” είναι μισαλλόδοξος; Και μη μου πεις πως είμαι ρατσιστής…
ΥΓ.: Σήμερα βρέθηκαν στον Παράδεισο κι είναι αγκαλιά. Και, δίπλα τους, παίζει ταξίμι ο τρίτος Ψηλός, ο Μάρκος Βαμβακάρης. Που, σημειωτέον, ήταν φιλοβασιλικός».
