Αν έχει κανείς την υπομονή να ανατρέξει στις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα για τη διαπραγμάτευση του Μνημονίου στο πρώτο οκτάμηνο του 2015 και να τις συσχετίσει με το πρόσφατο δημοσίευμα της Deutsche Welle για τη μυστική του συνεννόηση με τη Γερμανία τα έτη 2013-2014, τότε έχει πολύ καλές πιθανότητες να προβλέψει πώς θα εξελιχθεί η μάχη για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε νέο κόμμα …
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
… Θα κλείσει με πραξικόπημα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ εις βάρος των εναπομεινάσων συνιστωσών, με εκλογή αρχηγού από τη βάση και πιθανώς με αποχωρήσεις ιστορικών στελεχών. Κάθε φορά που ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει μία πρόκληση που μπορεί να έχει ως κατάληξη τη διάσπαση στο κόμμα, πρώτα λαμβάνει την απόφαση που θέλει μέσα του, μετά αρχίζει παρασκηνιακά να τη δουλεύει, δημοσίως τη διαψεύδει, δίνει χρόνο στον χρόνο, φθείρει όσους διαφωνούν, τους αποδυναμώνει και στο τέλος επιβάλλεται χωρίς να χρεώνεται κόστος. Δείτε τι έγινε το 2013-2015, δείτε τι γίνεται και τώρα.
Το 2015 ο Τσίπρας γνώριζε ότι θα αναγκαστεί να υπογράψει Μνημόνιο, αλλά τον απασχολούσε βαθιά πώς θα γίνει η διάσπαση με το Αριστερό Ρεύμα χωρίς να τη χρεωθεί.
Πρώτα πήγε ο ίδιος στον Σόιμπλε, το 2013, και τάχθηκε υπέρ του ευρώ. Έπειτα άνοιξε δίαυλο με τη γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα και έστειλε τους Χουλιαράκη, Σταθάκη, Παππά στο Βερολίνο για να περάσουν τις εξετάσεις του Ασμουσεν. Τέλος, ο ίδιος ο Τσίπρας τον Μάρτιο του 2015 πέρασε την εφτάωρη ανάκριση Μέρκελ (σύμφωνα με την Deutsche Welle) και η καγκελάριος πείστηκε ότι ο «μικρός που μαθαίνει γρήγορα» δεν θέλει να βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ.
Ενώ έξω έκανε αυτά, στην Ελλάδα επικρατούσε εσκεμμένα σύγχυση ως προς τις προθέσεις του, καθώς 35 βουλευτές του ήταν αναφανδόν υπέρ της ρήξης. Την κρίσιμη στιγμή ο Τσίπρας έκανε το μεγαλειώδες κόλπο: προκήρυξε δημοψήφισμα. Οι σκληροί πίστεψαν ότι το έκανε για να βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ. Αλλά το δημοψήφισμα έγινε για να μείνει ο Αλέξης στην καρέκλα του. Με το 62% του λαού στο πλευρό του, ο Τσίπρας έβαλε υπογραφή στο Μνημόνιο, παίρνοντας βελούδινο διαζύγιο από το Αριστερό Ρεύμα. Και, βεβαίως, δεν χρεώθηκε τη διάσπαση.
Δείτε τι κάνει τώρα για τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε νέο κόμμα: Πρώτα έλαβε μόνος την απόφαση του μετασχηματισμού με την ισχύ του 31,5%. Έπειτα άρχισε προετοιμασία για την εκλογή προέδρου από τη βάση. Μαθαίνω ότι είναι σε επαφή με τον άλλοτε συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου, Θόδωρο Καρούνο, που οργάνωσε την εσωκομματική εκλογή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ το 2004. Έβαλε το θέμα στην ατζέντα. Ταυτόχρονα τέθηκε και το ζήτημα της αντικατάστασης γραμματέα, με άρθρα έγκριτων πασοκογενών αναλυτών, που σε κανονικές εποχές θα περνούσαν απαρατήρητα. Και μετά άρχισε η διαδικασία της φθοράς του γραμματέα. Διαψεύστηκε η πρόθεση για αλλαγή διαδικασίας εκλογής προέδρου, αλλά η διάψευση αυτή έχει αξία όσο η διαβεβαίωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα σκίσει τα Μνημόνια.
Στο τέλος αυτής της διαδρομής, που έχει ως κατάληξη το συνέδριο του Δεκεμβρίου, δύο τινά θα έχουν συμβεί: Ή ο Τσίπρας θα έχει απαλλαγεί και από τα τελευταία ιστορικά στελέχη της Αριστεράς που εμποδίζουν το σχέδιό του για την κατάργηση του ΣΥΡΙΖΑ ή θα έχει συμβιβαστεί μαζί τους. Με άλλα λόγια: Ή θα πάει με το (31,5% – 3%) 28,5% ή θα εγκαταλείψει το 28,5% και θα πάει με το 3%. Νομίζω ότι ξέρουμε τι θα κάνει στο τέλος: πραξικόπημα υπέρ του 28%, ακόμη και αν χρειαστεί να πάρει διαζύγιο από το 3% και τα στελέχη του.