Η ιδεολογικοποίηση του έθνους, η νομή της κρατικής εξουσίας και η εμπλοκή του ξένου παράγοντα κατά τις κρίσιμες περιόδους ιστορικά συνιστούν ορισμένες παραμέτρους διά τις οποίες κανείς δέον όπως προβληματιστεί και επισκοπήσει συλλογικά τις κοινωνικές και τις πολιτικές εξελίξεις.
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Ενδεικτικά, μολονότι έγιναν μονομερώς προσπάθειες από τη φερόμενη ως εθνική παράταξη για το πέρας του Εμφυλίου Πολέμου, τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ, την απόπειρα συνθηκολόγησης και απαλείψεως των πολιτικών παθών, η πραγματική ισορροπία δεν έχει αποκατασταθεί. Η ευρύτερη Αριστερά για κάποιους λόγους μισεί θανάσιμα τις έννοιες του έθνους, της πατρίδας, της παράδοσης της εθνικής ταυτότητας και της ιδιοπροσωπίας, ταυτίζοντας το κόμμα με την εξουσία -ιδίως η εγχώρια Αριστερά, εξ ιδεολογίας-, πλέον και η συρόμενη ιδεολογικά ασπόνδυλη Δεξιά, που μιμείται παρωχημένες ρητορικές δήθεν αριστερισμού.
Οι αντιφάσεις είναι ότι η έννοια της εθνικής συμπαγείας συνιστά δομική συνεκτική σταθερά, η οποία επιβάλλεται να σφυρηλατηθεί παντί τρόπω υπό την παγκοσμιοποίηση, η οποία πλέον δεν αναγνωρίζει τις εθνικές διαφορές, απλώς εγκαθιδρύει έναν εργασιακό Μεσαίωνα και προάγει τη μαζική επιδοτούμενη μετανάστευση με αποκλειστικό γνώμονα τη νόθευση των εθνών. Ο μισελληνισμός και ο ανθελληνισμός συνιστούν συνειδητές στάσεις του δοτού κράτους.
Ουδέποτε η Εισαγγελία παρενέβη για τους Ελληνες αστέγους, για την Ελληνίδα μάνα, ουδέποτε ενήργησε δραστικά για το οργανωμένο έγκλημα εις το κέντρο της Αθήνας, αλλά και διά το αισχρό θέαμα της Ομονοίας (εισέτι και μεσούσης της πανδημίας άνευ μέτρων), ενός χώρου δίχως αισθητική, καλλιτεχνία και καλλιέπεια, που, αντί να συνδέει την έλευση του επισκέπτη με τον ιερό ναό του Παρθενώνα, με το Πανεπιστήμιο, είναι ένας τόπος ρημαγμένος, καταβαραθρωμένος, που ομοιάζει με τρίτη χώρα και όχι με την Ελλάδα του πολιτισμού. Αυτά τα πεπραγμένα είναι συνέπειες επιλογών των πολιτικών ή των ιθυνόντων νοών τους, άρα λοιπόν συνεργούν προς τον αφελληνισμό, το ομολογούν – ήδη ανέφερε η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας το καλοκαίρι ότι θα λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα διά των μεταναστών, ενώ η Ελληνίδα μάνα δεν έχει δικαίωμα να ονειρευτεί τη ζωή της με οικογένεια διότι αποτελεί τεκμήριο.
Είναι πρόδηλο ότι το δοτό κράτος με πράξεις και παραλείψεις έχει ξεκινήσει παντοιοτρόπως των διωγμό των Ελλήνων (οικονομικά, κοινωνικά, θρησκευτικά και πολιτικά). Προς επίρρωσιν της διολίσθησης αυτής να υπομνήσω την απαγόρευση της περιφοράς της Παναγίας τη 15η Αυγούστου, ενώ επέτρεψαν αυθημερόν τη μεταφορά της Αμάλ στη Χίο και λίγο αργότερα τελέστηκε απρόσκοπτα η Ασούρα των σιιτών μουσουλμάνων – παντού δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ενώ η Εισαγγελία, παρά τη δημοσιότητα που έλαβε το εν λόγω συμβάν, δεν παρενέβη αυτεπαγγέλτως, το έπραξε αμελλητί και άνευ χρονοτριβής για την αναφορά του κ. Μπογδάνου ότι εις τα σχολεία το μεγαλύτερο μέρος είναι αλλοδαποί από Ελληνες. Τότε αμέσως αναβίωσαν ο ρατσισμός, ο καθημαγμένος νόμος για τα προσωπικά δεδομένα και έγινε πρώτη είδηση. Το συμπέρασμα, πέρα από την επίφαση της νομιμότητας η οποία προσδίδεται κατά το δοκούν, με βάση την αυθεντική ερμηνεία που δίνει το κατεστημένο, είναι ότι ο Ελληνισμός τελεί υπό διωγμό διά παντός – τετέλεσται!
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
