Το έχουμε συνηθίσει πια να βλέπουμε απρεπέστατες στάσεις από πολιτικούς. Την αρχή έκανε ο σ. Τσίπρας στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου και ενώ ανακρουόταν ο Εθνικός μας Ύμνος. Όλοι οι άλλοι αρχηγοί κρατών στέκονταν σε άψογη στάση προσοχής, και ο σύντροφος πρωθυπουργός είχε μια στάση μεταξύ δυσκοίλιου ανθρώπου και κουτσαβάκη της Αθήνας του 19ου αιώνα.
Είδαμε την Ντόρα Μπακογιάννη να συζητά με τον Αρχιεπίσκοπο φορώντας αθλητικά παπούτσια και σε μεγαλοπρεπές σταυροπόδι. Επίσης, βλέπουμε τον κ. Ευαγγελάτο να ενημερώνει όσους τον βλέπουν με… το χέρι στην τσέπη.
Είχαμε δει τον συμπολίτη πρωθυπουργό με τα χέρια στις τσέπες να μιλά σε πιλότους πυροσβεστικών αεροσκαφών, ενώ ο ίδιος καθόταν μ’ ένα νωχελικό και ασεβέστατο σταυροπόδι μέσα στη Μητρόπολη, προ του φέρετρου του Μίκη Θεοδωράκη.
Τι δηλοί ο μύθος; Ή ότι αγνοούν βασικούς κανόνες συμπεριφοράς και ευπρεπείας ή ότι η αλαζονεία της εξουσίας («ρε, ξέρεις ποιος είμ’ εγώ;») τους έχει εντελώς τρελάνει. Ο,τι από τα δύο και αν συμβαίνει, υπάρχει μείζον θέμα.
