Μην το γρουσουζέψουμε, αλλά αυτές τις ημέρες δέχομαι καταιγισμό ευχάριστων μηνυμάτων. Έχουμε και λέμε:
α. Τετάρτη 09.45 στο μετρό από Πλακεντίας προς Αθήνα. Ένας μεγαλοπρεπής λεκές, πρόχειρα καλυμμένος με χαρτομάντιλα (προφανώς κάτι έχει χυθεί), στολίζει ένα βαγόνι. Ύστερα από δύο στάσεις, ένας -επιτέλους ευγενέστατος- αρμόδιος παρακαλεί τους επιβάτες να διευκολύνουν την καθαρίστρια, η οποία σε χρόνο μηδέν καθαρίζει το πάτωμα.
β. Ο υπουργός Υγείας κ. Πλεύρης δήλωσε ότι το κράτος θα είναι δίπλα στη Μυρτώ (θυμάστε που τη βίασε το πακιστανικό κάθαρμα) σε ό,τι χρειαστεί. Ας βάλει και λίγο πλάτη να της δοθεί το βοήθημα που της αρνήθηκαν οι αδέκαστοι δικαστές του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.
γ. Έχοντας κάποια απορία, επικοινώνησα με το 1555 του ΕΦΚΑ. Θέτοντας το ερώτημα, μου απάντησαν ότι εντός τριών με τεσσάρων εργάσιμων ημερών θα με ενημερώσουν. Όπερ και εγένετο. Μία ευγενεστάτη και πλήρως ενημερωμένη υπάλληλος μου έλυσε κάθε απορία. Άρχισα να τσιμπιέμαι. Παιδιά, πάμε καλά; Θερμά συγχαρητήρια σε όσους ενεπλάκησαν στα παραπάνω «επεισόδια». Δεν χρειάζονται και πολλά για να γίνουμε άνθρωποι.
