Παρά τις αθρόες αφίξεις λαθρομεταναστών και την αλλαγή κυβέρνησης, διαπιστώνουμε με λύπη ότι οι πολιτικές «ανοίξαμε και σας περιμένουμε» του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να ισχύουν.
- Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Αυτό σημαίνει ότι η διακίνηση δεν διαταράσσεται, ώστε οι λαθρομετανάστες να το σκεφτούν πριν επιβιβαστούν στις βάρκες στα τουρκικά παράλια, αλλά εξακολουθεί να είναι άριστα οργανωμένη, ώστε οι μουσαφιραίοι να λάβουν τις υπηρεσίες για τις οποίες έχουν πληρώσει.
Έτσι, λοιπόν, βλέπουμε τις διάφορες ΜΚΟ, αλλοδαπής κυρίως προέλευσης, να τους υποδέχονται στα παράλια των ελληνικών νησιών με ιδιαίτερη χαρά -τους πελάτες μας τους προσέχουμε, άλλωστε-, ενώ το Λιμενικό, όταν δεν κάνει διασώσεις, εκτελεί χρέη ρεσεψιόν – «από δω, παρακαλώ, ένα όνομα, παρακαλώ, ορίστε το χαρτί σας, θα σας συνοδεύσει ο κύριος, παρακαλώ».
Οι λαθρομετανάστες, που είναι πολύ κατατρεγμένοι και έχουν χάσει τα πάντα στον πόλεμο και στο ταξίδι μέσα από τα βουνά, τις βόμβες και τον χαλασμό -τα πάντα, εκτός από το κινητό και το σελφοκόνταρο-, δηλώνουν ένα όνομα, ό,τι νομίζουν, μια εθνικότητα, ό,τι νομίζουν, και μια διεύθυνση, ό,τι νομίζουν. Με αποτέλεσμα, το χαρτί που θα πάρουν να γράφει όνομα «Αλί» ή «Μοχάμεντ» ή «Σαλίμ», η ημερομηνία γέννησης μένει σταθερή -όλοι έχουν γεννηθεί 1η Ιανουαρίου-, η εθνικότητα «Σύρος», που είναι και της μοδός, ενώ η διεύθυνση είναι «Αθήνα/ξενοδοχεία της Αθήνας/Ομόνοια» και άλλες τέτοιες χρήσιμες πληροφορίες.
Και αφού αποκτήσουν αυτό το χαρτί, που τους λέει ότι σε 30 ημέρες πρέπει να φύγουν και να πάνε αλλού, αυτοί όντως φεύγουν από το νησί και παίρνουν το πλοίο της γραμμής και πάνε αλλού, δηλαδή στον Πειραιά, και μετά παίρνουν τον ηλεκτρικό για το κέντρο της Αθήνας. Και εκεί, στο κέντρο της Αθήνας, το κινητό αποδεικνύεται πιο χρήσιμο από το επίσημο χαρτί με τα τρία ονόματα και τη διεύθυνση «τρίτο παγκάκι δεξιά στην πλατεία τάδε, όπως την κοιτάμε από την πάνω μεριά».
Δεν διασώθηκε τυχαία το κινητό. Διότι με το κινητό καλούν αμέσως τον διακινητή ή τη ΜΚΟ ή και τους δύο, και σε χρόνο dt έχουν σπίτι, φαγητό, ρούχα και επίδομα. Το χαρτί «ταυτότητας» το κρατάνε, δεν το πετάνε, αφενός ως σουβενίρ -να έχουν κάτι να γελάνε ενθυμούμενοι τη χώρα μας-, αφετέρου τους έχουν πει ότι μπορεί να τους το ζητήσουν τίποτα περίεργοι αστυνομικοί κατά λάθος, γιατί δεν κατάλαβαν καλά τις εντολές. Βέβαια, δεν τους το ζητεί κανείς, αλλά καλού κακού έχουν προμηθευτεί με το αζημίωτο 5-6 ακόμη τέτοια χαρτιά, κανένα διαβατήριο ή ευρωπαϊκή ταυτότητα, για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο.
Και αφού έχουν τελειώσει με τα τυπικά, περνάνε σε θέματα ουσίας. Ανεβάζουν κάτι tweets που λένε ότι θα αλλάξουν το πρόσωπο της πόλης και θα κυνηγήσουν όλους τους «φασίστες», κάνουν διαδηλώσεις και θέλουν αυτό και εκείνο, κλείνουν δρόμους και σιδηροδρομικές γραμμές.
Τελικά, μήπως να φύγουμε να πάμε αλλού εμείς οι Έλληνες, γιατί φαίνεται ότι ενοχλούμε;
*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne
Nouvelle
