Ναι, διώξεις δημοσιογράφων για τα ρεπορτάζ τους γίνονται. Στα απολυταρχικά καθεστώτα, όμως, όχι στις δημοκρατίες. Το γνωρίζουμε καλά σε τούτη τη χώρα από τα 7 χρόνια «γύψου».
- Από τον Βασίλη Βέργη
Oταν λοιπόν οι εκπρόσωποι της ελληνικής κυβέρνησης επικαλούνται την «ελεύθερη Δικαιοσύνη» -την οποία άπαντες οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε με σεβασμό- θα πρέπει ταυτόχρονα να γνωρίζουν και για την ελεύθερη δημοσιογραφία. Οι εκπρόσωποι της οποίας κάνουν ΡΕΠΟΡΤΑΖ, ερευνούν και αναδεικνύουν τυχόν πολιτικές παραβατικότητες μέσα από αυτό, ώστε στη συνέχεια η ελεύθερη Δικαιοσύνη να κρίνει αν όντως αυτές εμπίπτουν ή όχι στις διατάξεις του νόμου.
Όμως, χωρίς ελεύθερη δημοσιογραφία, πόσο μάλλον αν πρόκειται για «διωκόμενη», υπάρχει τεράστια «τρύπα» σε ένα δημοκρατικό καθεστώς. Και αυτό θα πρέπει να το γνωρίζουν όλοι. Και η ΕΣΗΕΑ και οι υπόλοιποι που σήμερα δεν έχουν αντιδράσει, γιατί δεν έχει «πάρει φωτιά» το σπίτι τους. Δεν θέλει πολύ για να φτάσει η σπίθα και στο διπλανό οικόπεδο… Εκτός κι αν ολημερίς υμνείς τον «Μωυσή», οπότε δεν έχεις κανέναν λόγο να ανησυχείς…
Όμως, όταν βλέπεις και ακούς τον πρωθυπουργό της χώρας να λέει δημόσια, σε τηλεοπτική συνέντευξη, «Τα πήγαμε καλά, με εξαίρεση τους νεκρούς» (!), τότε πραγματικά τρέμεις για αυτά που έρχονται. Το «με εξαίρεση» αφορά 22.000 χαμένες ψυχές! Και όταν αυτό βγαίνει από το στόμα του προέδρου της ελληνικής κυβέρνησης, δύο τινά συμβαίνουν: Είτε πηγαίνουμε τρέχοντας στον γκρεμό είτε ο πρωθυπουργός έχει τσακωθεί με την αλήθεια και την πραγματικότητα, και ζει σε ένα δικό του, παράλληλο σύμπαν.
Επειδή η εφευρετικότητα του κόσμου θα είναι πάντα ανεξάντλητη, είναι καιρός να απομακρυνθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη «γυάλα προστασίας» όπου βρίσκεται και να ρίξει μια ματιά στην… Κόλαση του Δάντη που κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία.
Προφανώς, ουδείς χειροκροτεί ύβρεις εναντίον κανενός πολιτικού προσώπου, πόσο μάλλον του πρωθυπουργού. Όμως, ουδείς, επίσης, μπορεί να κλείνει τα μάτια στα «φαινόμενα» που δείχνουν την οργή των πολιτών.
Το περιβόητο στιχάκι που σκάρωσε ο Χρήστος Δάντης και έγινε Νο1 στα social media μετέτρεψε αίφνης τεράστιο ποσοστό Ελλήνων σε «ποιητές». Στο διαδίκτυο έγινε «κόλαση».
Ο κόσμος πάντα έβρισκε τρόπο να εκφραστεί. Το έκανε στους «γύψους», δεν θα το κάνει στις δημοκρατίες; Εκείνο που θα έπρεπε να προβληματίσει πραγματικά τους κυβερνώντες είναι γιατί πλέον αυτή η οργή δεν κρύβεται, αλλά εκφράζεται με τρόπο που φανερώνει πως τα αποθέματα υπομονής εξαντλήθηκαν.
Η ευκολία με την οποία ο πρωθυπουργός ξεπέρασε τους 22.000 νεκρούς, ψάχνοντας να βρει πόσο «καλά τα έχει πάει» η κυβέρνησή του στο μέγα θέμα της πανδημίας, φανερώνει ότι προφανώς βρίσκεται στο τελευταίο μίλι της αμετροέπειας!
Ο Ελληνας μπορεί εύκολα να γίνει «ποιητής εκ του προχείρου», όμως η συγκεκριμένη «Κόλαση του Δάντη» είχε από την πρώτη στιγμή ταχύτητα φωτός στη διάδοση και την αποδοχή της. Ο πρωθυπουργός οφείλει να τη «διαβάσει» όχι ως μια ευκαιρία των ολίγων να τον καθυβρίσουν, αλλά ως τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των πολλών για να διαμαρτυρηθούν, χωρίς να σπάνε, χωρίς να καίνε, χωρίς να «μπαχαλιάζουν».
Είναι η σύγχρονη έκφραση διαμαρτυρίας ενός κόσμου που σιχάθηκε να ακούει για «Μωυσήδες» και τρελάθηκε ακούγοντας «Τα πήγαμε καλά, με εξαίρεση τους νεκρούς»…