Και η μεν Ουκρανία, αγαπητοί μου συμπολίτες, έχει ένα σοβαρότατο πρόβλημα. Αλλά ένα! Εμείς, όμως, αντιμετωπίζουμε κάτι εξίσου σοβαρό και δεν ξέρω πώς θα γλιτώσουμε. Αναφέρομαι στις αναλύσεις.
Οι πάντες από την περασμένη εβδομάδα αναλύουν την κρίση στην Ουκρανία. Ανοίγεις την τηλεόραση, βομβαρδισμός. Διαβάζεις εφημερίδα, ριπές. Μέχρι και ο περιπτεράς τού ζητάς τσιγάρα και σου προσφέρει μια ανάλυση της κατάστασης. Και τα κλισέ να δίνουν και να παίρνουν («Οταν μαλώνουν τα βουβάλια, (κάποιος είπε οι «ιπποπόταμοι») την πληρώνουν τα βατράχια», «Ξύπνησε η ρωσική αρκούδα», «Η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα» κ.λπ.). Και αν πεις για τους αγωγούς, τότε είναι που τρελαίνεσαι με τους πολύπλοκους χάρτες που παρουσιάζουν. Και όλοι, βέβαια, πιπιλίζουν το Διεθνές Δίκαιο.
Μερικοί τούς θυμίζουν ότι πριν από 2.500 χρόνια ο Θουκυδίδης είχε στείλει περίπατο το Διεθνές Δίκαιο με τον περίφημο διάλογο μεταξύ Αθηναίων και Μηλίων, ενώ, ο κ. Μάζης, αν δεν κάνω λάθος, έχει πει ότι Διεθνές Δίκαιο είναι άρματα μάχης, πολεμικά πλοία και πολεμικά αεροπλάνα.
Καλές οι αναλύσεις, αλλά ο Τσόρτσιλ έλεγε: «Η υπερβολική ανάλυση οδηγεί σε παράλυση»…
