Το σημερινό μου άρθρο είναι μια ανοιχτή επιστολή σε έναν από τους μεγαλύτερους εν ζωή ήρωες του Ελληνισμού: τον 16χρονο Σάββα, τον Έλληνα της Κύπρου, ο οποίος την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019 μπήκε σε τουρκικό δημοτικό σχολείο στο χωριό Λύση της Μεγαλονήσου, στα Κατεχόμενα, κατέβασε και πήρε την τουρκική σημαία, καθώς και τη φωτογραφία του δολοφόνου των Ελλήνων αγωνιστών μας Ραούφ Ντενκτάς.
- Από τον δρα Απόστολο Κρητικόπουλο*
Σάββα, παλικάρι μου, όταν έμαθα την είδηση της ηρωικής σου πράξης ήμουν στην εργασία μου. Είδα το βίντεο που σε απαθανάτισε να κάνεις αυτό που κάθε Έλληνας οφείλει να πράξει στα κατεχόμενα εδάφη και με έπιασαν δάκρυα από τη συγκίνηση.
Δεν το πίστευα ότι ένας έφηβος στην ηλικία σου είχε το θάρρος να κάνει το αυτονόητο, ενώ χιλιάδες προσκυνημένοι συμπατριώτες μας πάνε κάθε μέρα στα Κατεχόμενα και ψωνίζουν, συναλλάσσονται με το κατοχικό καθεστώς, διασκεδάζουν σε καζίνα και ξενοδοχεία των νεοοθωμανών.
Μετά παρακολούθησα τον βρόμικο αγώνα που δέχτηκες. Αρχικά από τους κομμουνιστές του ΑΚΕΛ, τη διεθνιστική πέμπτη φάλαγγα των Ανατολιτών καταπατατητών στην Κύπρο μας. Τόλμησαν και ζητήσαν έμμεσα να σε εκδώσουν στο ψευδοκράτος των βαρβάρων, επειδή έκανες «ψευτομαγκιά», όπως είπε ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Γεώργιος Γεωργίου. Ύστερα διάβασα την Κύπρια εκπαιδευτικό στο συστημικό Liberal, την κυρία Κυριακή Στυλιανού, να αναρωτιέται φοβικά «τι κατάφερε ο Σάββας με αυτή τη χουλιγκανική ενέργεια;».
Επίσης έχω καταλάβει την αφόρητη πίεση που θα έχεις νιώσει τις τελευταίες ημέρες να παραδώσεις το λάφυρο, την τουρκική σημαία, ώστε οι ελιτιστές φοβικοί αντιπρόσωποι της Κυπριακής Δημοκρατίας υποτακτικά να την παραδώσουν πίσω στον καταπατητή νεοοθωμανό, ο οποίος σε απειλεί δείχνοντας τα δόντια του Γκρίζου Λύκου. Δεν θα σε κακολογήσουμε, Σάββα, αν το κάνεις ή το έχεις κάνει. Είσαι ήδη στο πάνθεον των Ελλήνων ηρώων μας. Η παράδοση της σημαίας του καταπατητή πίσω δεν θα είναι δική σου ενέργεια, θα είναι ενέργεια της ελιτιστικής ορντινάντσας και φερεφώνου του διεθνισμού.
Είμαστε μαζί σου, Σάββα, όλοι εμείς οι πατριώτες, όσοι έχουμε μεγαλώσει με ιστορίες για τον Διγενή, τον Παλληκαρίδη και τον Αυξεντίου, όσοι βροντοφωνάζουμε «ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ». Στον 7χρονο γιο μου Αριστοτέλη λέω ιστορίες για τον Θεμιστοκλή, τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Κολοκοτρώνη και τον Διγενή.
Εδώ και λίγες μέρες τού λέω για την ηρωική σου πράξη, Σάββα. Ο πατέρας σου πρέπει να είναι ο πιο περήφανος γονιός στον κόσμο. Εύγε, παλικάρι μου!
*Διδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)
