Προχθές τσακώθηκα με το στεφάνι μου «δι’ ασήμαντον αφορμήν». Ηταν προφανές ότι είχα άδικο. Γι΄ αυτό αποφάσισα να τιμωρήσω τον εαυτό μου και μάλιστα σκληρά. Δεν άργησα να βρω τον τρόπο.
Να διαβάσω την «Απόφαση της Κ.Ε. του ΚΚΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία». Αυτό και έκανα. Ομως τι κατάλαβα; Οτι ακόμα και σήμερα όλοι, με πρώτη τη Ρωσία, τα βάζουν με τη μακαρίτισσα Σοβιετική Ενωση, που χάρη σ’ αυτήν όλοι οι λαοί της πρώην Σοβιετίας ζούσαν αδελφωμένοι (αν ήθελαν, ας έκαναν κι αλλιώς). Ενας χείμαρρος έξι πυκνογραμμένων σελίδων, όπου οι ιμπεριαλιστές τα έβαζαν με τους αριστεροϊμπεριαλιστές ή με τους δεξιοϊμπεριαλιστές ή με τους ιμπεριοϊμπεριαλιστές και τράβα κορδόνι.
Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι στο κείμενο περιλαμβάνονται και αλήθειες, οι οποίες όμως χάνονταν μέσα στα ιμπεριαλιστικά σχέδια της ντόπιας και της ξένης αντίδρασης. Διαβάζοντας όμως σιγά σιγά, ηρέμησα και φιλιώσαμε με το στεφάνι μου.
Ηθικό δίδαγμα: Μη μαλώνετε με τα στεφάνια σας, διότι μπορεί να σας έρθει κατακέφαλα καμιά απόφαση του ΚΚΕ και να σας φύγει η μαγκιά.
