Αν εξαιρέσουμε τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στην Ουκρανία, η υπερβολική αντίδραση της κυβέρνησης στον πόλεμο δεν άπτεται της υποστήριξης του Διεθνούς Δικαίου, επειδή μέχρι σήμερα σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις δεν υπήρξε η ανάλογη αντίδραση.
- Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφάλα*
Ο κυβερνητικός «κλαυθμός και οδυρμός» οφείλεται στην απειλούμενη ακύρωση της μεγάλης επανεκκίνησης λόγω του πολέμου. Ο όρος «μεγάλη επανεκκίνηση» προσδιορίζει τον παγκόσμιο έλεγχο της πολιτικής ζωής και του εθνικού βίου από τις πολυεθνικές εταιρίες, πολιτική κατάσταση που προϋποθέτει την καταστροφή των εθνικών κρατικών δομών μέσα από σχήματα που υλοποιούνται σήμερα στον δυτικό κόσμο. Επίσης η μεγάλη επανεκκίνηση προϋποθέτει την ψηφιοποίηση όλων των οικονομικών και πολιτικών δραστηριοτήτων και τη χρησιμοποίηση του τεράστιου όγκου των δεδομένων (data) για το οικονομικό όφελος των πολυεθνικών.
Ουσιαστικά οι κυβερνήσεις στον δυτικό κόσμο δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από μια καλά αμειβόμενη γραφειοκρατική τάξη που έχει σκοπό να απογυμνώσει τους πολίτες από τα περιουσιακά τους στοιχεία και να τα εκχωρήσει στις πολυεθνικές και ταυτόχρονα επιχειρεί μέσω της επιβολής, της οικονομικής τιμωρίας και του φόβου να καταστείλει τις ατομικές ελευθερίες ώστε να μην υπάρξουν μελλοντικές αντιδράσεις (υποχρεωτικός εμβολιασμός, ψηφιακός έλεγχος, πρόστιμο 100 ευρώ στους ανεμβολίαστους υπερηλίκους).
Η θέση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ότι «μέχρι το 2030 δεν θα κατέχουμε τίποτα και συνεπώς όλοι θα είμαστε ευτυχισμένοι» αποτελεί το τέλος της ιστορίας μέσω της επικράτησης του νεοκομμουνισμού των ελίτ που επαναφέρει τη φεουδαρχία. Πράγματι, τα επόμενα χρόνια ο επιβαλλόμενος συνδυασμός της ανύπαρκτης ανάπτυξης και ο περιορισμός των ατομικών ελευθεριών θα ισχυροποιήσουν τις κακοπληρωμένες μικροσυμβάσεις εργασίας (Precarization).
Σήμερα, βιώνοντας την εξαΰλωση του μεγαλύτερου μέρους του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού και των μικρών επιχειρήσεων μέσω των κατάλληλων πολιτικών (lockdown, απολιγνιτοποίηση, ιδιωτικοποίηση ενέργειας κ.λπ.), γινόμαστε μάρτυρες της επιβολής των επιδομάτων, τακτική που εφαρμόζεται σε μεγάλη κλίμακα στις νεοκομμουνιστικές χώρες-πειραματόζωα (Ginny-pig states). Όμως, ο πόλεμος στην Ουκρανία απειλεί τη νέα τάξη πραγμάτων επειδή το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Γης έχει συνταχθεί με τη Ρωσία, που αποτελεί το αντίπαλον δέος της παγκοσμιοποίησης, επειδή διατηρεί την πολιτική δομή του έθνους-κράτους. Πράγματι, οι δυτικοί, αναφερόμενοι στη διεθνή κοινότητα, προσδιορίζουν έναν μικρό αριθμό κρατών με πληθυσμό όχι μεγαλύτερο του 1 δισεκατομμυρίου ανθρώπων που κατοικούν στο 22% της γήινης επιφάνειας.
Οι υπόλοιποι 6,9 δισεκατομμύρια άνθρωποι του γήινου πληθυσμού, που κατοικούν στο 78% της γήινης επιφάνειας, αποτελούν τη μη διεθνή κοινότητα, η οποία σχεδόν στο σύνολό της είναι κατά των δυτικών κυρώσεων στη Ρωσία, επειδή έχουν αντιληφθεί τη σημασία της βίαιης παγκοσμιοποίησης μέσω της μεγάλης επανεκκίνησης. Ουσιαστικά, λοιπόν, ο πόλεμος στην Ουκρανία ανέδειξε ότι η πλειονότητα του γήινου πληθυσμού τάσσεται κατά της παγκοσμιοποίησης και συνεπώς υπάρχει πλέον ο κίνδυνος η υφήλιος να χωριστεί σε δύο αντιμαχόμενους πόλους, έναν δυτικό και έναν άλλον που θα περιλαμβάνει όλους τους άλλους.
Η απαίτηση του Πούτιν να εξοφλούνται σε ρούβλια οι ρωσικές εξαγωγές, εάν τηρηθεί, πρόκειται να ακυρώσει την παντοδυναμία του δολαρίου επειδή νομοτελειακά τα εθνικά νομίσματα της μη διεθνούς κοινότητας θα συνδεθούν, μεταξύ άλλων, με σταθερές οικονομικές αξίες, διαφοροποιούμενα έτσι από τα «σκουπίδια» δολάριο-ευρώ, που δεν αναφέρονται σε καμία σταθερή αξία και συνεπώς εάν πολωθεί περαιτέρω η κατάσταση είναι πολύ πιθανό να εξαϋλωθούν. Επίσης, η προγραμματιζόμενη δυστοπία του ψηφιακού ευρώ-δολαρίου μέσω της αντιγραφής της τεχνολογίας blockchain των κρυπτονομισμάτων ίσως αναβληθεί για τις ελληνικές καλένδες. Η επιβολή των συστημικών ψηφιακών νομισμάτων θα εξαϋλώσει την εναπομείνασα πολιτική και οικονομική ελευθερία των πολιτών, επειδή θα απαγορεύσει την ατομική συσσώρευση πλούτου λόγω της υποχρεωτικότητας των δαπανών (στην Ελλάδα το 33% των εισοδημάτων περιλαμβάνει υποχρεωτικές ηλεκτρονικές αγορές).
Το σημαντικότερο όμως αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία, στην περίπτωση που επικρατήσει η διεθνής πόλωση, είναι ότι η σχεδιαζόμενη από τις ελίτ κατάργηση των κρυπτονομισμάτων θα είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί. Οπως απέδειξαν αφενός η χρηματιστηριακή άπατη και η κατάρρευση της Goldman Sachs στο τέλος της δεκαετίας του 2000 και αφετέρου η δήμευση των ακίνητων και κινητών περιουσιακών στοιχείων (fiat money) των Ρώσων ολιγαρχών, οι αποταμιεύσεις σε κρυπτονομίσματα αποτελούν δικλίδες ασφαλείας παρά τους κινδύνους, επειδή η διαχείριση των «ψηφιακών πορτοφολιών» είναι «προσωπική υπόθεση» χωρίς να γνωρίζουν και να μεσολαβούν οι ενδιάμεσοι των ελίτ. Συμπερασματικά, ο πόλεμος στην Ουκρανία σηματοδοτεί ένα κρίσιμο σημείο της παγκόσμιας Ιστορίας επειδή λαμβάνει χώρα στην Ευρασία.
Ο «πατέρας της γεωπολιτικής» Halford Mackinder πριν από 100 χρόνια υποστήριξε ότι η ισχύς προϋποθέτει την κυριαρχία της Ευρασίας. Επιπροσθέτως, σήμερα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο έλεγχος της Ευρασίας συνδέεται και με την ατομική ελευθερία.
*Διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
