Σε ελληνικό έδαφος Γάλλος στρατιωτικός διοικητής συντάσσει «μαύρο πίνακα» με αντιβενιζελικούς, απελαύνει τους Ελληνες…
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Η ζωή του βασιλιά Κωνσταντίνου δεν κινδύνευσε μόνο από την πλευρίτιδα του Μαΐου 1915, αλλά και από την μεγάλη πυρκαγιά που κατέκαψε τα βασιλικά κτήματα του Τατοΐου στο τέλος Ιουνίου και τις πρώτες ημέρες του Ιουλίου 1916. Αυτός ο απροσδόκητος και μέγας κίνδυνος για τη ζωή του Κωνσταντίνου Α΄ «προέκυψε» ακριβώς την περίοδο που στην Ελλάδα κλιμακωνόταν η ένταση της ένδειας και εξαπλωνόταν η πείνα που έχει προκαλέσει το εμπάργκο που επέβαλαν οι Αγγλογάλλοι κατόπιν επανειλημμένων αιτημάτων του Ελευθερίου Βενιζέλου με στόχο την εξαθλίωση του πληθυσμού και τη στροφή της αγανάκτησης εναντίον του μονάρχη.
Η φωτιά ξέσπασε, υπό ιδιαίτερα «αινιγματικές» συνθήκες, την 30ή Ιουνίου 1916. Την επομένη, 1η Ιουλίου, διαβάζουμε στο πρωτοσέλιδο (εικόνα 1) της εφημερίδας «Σκριπ»: «Τρομερά πυρκαϊά εις το δάσος Τατοΐου. Αποτέφρωσις των ανακτόρων – τραυματισμός του Βασιλέως».
Κι ενώ η φονική δασική πυρκαγιά στο Τατόι προκαλούσε απώλειες στο επιτελείο του βασιλιά και κατάκαιγε μια περιοχή σπάνιας ομορφιάς και ιδιαίτερου περιβαλλοντικού πλούτου, οι φλόγες της ξενοκρατίας εξευτέλιζαν τους θεσμούς και διέλυαν ό,τι είχαν κατορθώσει με κόπους και θυσίες να φτιάξουν οι Ελληνες. Στη σελίδα 2 του ιδίου φύλλου της εφημερίδας «Σκριπ» διαβάζουμε δύο ειδήσεις (εικόνα 2) που περιγράφουν με ενάργεια την κατάσταση που είχε διαμορφώσει ο Βενιζέλος στην Ελλάδα με τα όπλα των ξένων: «Νέαι απελάσεις αντιβενιζελικών εκ της Μυτιλήνης» και «Το ζήτημα των τροφίμων. Πού οφείλεται η ακρίβεια».
Για το ζήτημα των απελάσεων… αντιφρονούντων από τη Μυτιλήνη διαβάζουμε: «Κατ’ ειδήσεις εκ Μυτιλήνης εξακολουθεί εκεί η καταδίωξις των αντιφρονούντων προς το κόμμα των Φιλελευθέρων. Ως εγράψαμεν προ καιρού, την επαύριον του κατά του Νομάρχου συλλαλητηρίου ο Γάλλος διοικητής κ. Μας υπέβαλεν εις τον Εισαγγελέα των Πρωτοδικών κατάλογον περιλαμβάνοντα όλους τους γνωστούς αντιβενιζελικούς. Ο κατάλογος ούτος κατηρτίσθη υπό της Επιτροπής των Φιλελευθέρων της καλουμένης Σύλλογος των Δέκα, απεκλήθη δε ο κατάλογος “Μαύρος πίναξ”. Εκ των πρώτων αναγεγραμμένων εις τον “Μαύρον Πίνακα” ήτο ο χθες αφιχθείς εκ Μυτιλήνης κ. Παναγιώτης Βουστάκης, άλλοτε βουλευτής εν τη Τουρκική Βουλή και τους βενιζελικούς βουλευτάς αποσκιρτήσας του βενιζελικού κόμματος και έκτοτε επισπάσας την μήνιν και τέως ομοφρόνων του. Μετ’ αυτού απελάθη και ο δικηγόρος του κ. Κορές, αναμένονται δε και άλλαι απελάσεις και διωγμοί…»
Σε ελληνικό έδαφος, Γάλλος στρατιωτικός διοικητής συντάσσει «μαύρο πίνακα» με αντιβενιζελικούς, τον προωθεί στον εισαγγελέα Πρωτοδικών του νησιού και ο εκπρόσωπος της δικαστικής εξουσίας… απελαύνει τους Ελληνες που δεν συμφωνούν με τη γραικυλική πολιτική του «εθνάρχη», τον οποίον οι ξένοι ήθελαν να καταστήσουν παντί τρόπω κυρίαρχο στην πολιτική σκηνή της χώρας μας! Αυτές οι «λεπτομέρειες» από τη σύγχρονη ελληνική ιστορία δεν περιλαμβάνονται στα σχολικά βιβλία, αλλά θα αποδεικνυόταν εξαιρετικά χρήσιμο για όλους κάποτε όχι μόνο να περιληφθούν, αλλά και να τονίζονται.
Το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Σκριπ» σχετικά με την εκτόξευση της τιμής πολλών αγαθών και τις ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης είναι συγκλονιστικό: «Η υπερτίμησις του κρέατος υπήρξε καταπληκτική ιδία από ενός μηνός. Ενώ προ τινών εβδομάδων ακόμη το αρνί ετιμάτο προς 2,60 μέχρι 2,80 την οκά, ήδη η τιμή του ανήλθε και κυμαίνεται από τριών μέχρι τεσσάρων δραχμών κατ’ οκάν. […] Η ζάκχαρις εξηφανίσθη από την αγοράν.
Χαρακτηριστικόν της επικρατούσης αισχροκερδείας είναι η ολική σχεδόν εξαφάνισις της ζακχάρεως εκ της Αγοράς. […] Και τα μακαρόνια υψώθησαν. […] Πέρυσι τα μακαρόνια ετιμώντο προς 1.10 την οκάν, τώρα τιμώνται προς 1,90 παρά την αστυνομικήν διατίμησιν, ήτις ορίζει ως τιμήν πωλήσεως 1,20. […] Συν τοις άλλοις παρετηρήθη εφέτος ύψωσις της τιμής του λαδιού αρκετά σημαντική. […] Τα κασέρια εφέτος τιμώνται εις τιμάς διπλασίας των περυσινών. […] Η υπερτίμησις οφείλεται εις την παρουσίαν των Συμμάχων εις Μακεδονίαν εξ ης ενεκρώθη εφέτος η εκεί ευρεία βιομηχανία της τυροκομίας. […] Και ο καφές ακρίβηνε. Την γενικήν τάσιν του υψωμού ηκολούθησε και ο καφές, ο οποίος, από 3,20 την οκάν, ανήλθεν εις 3,80».
Και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για το ποιοι ήλεγχαν ακόμα και την τελευταία… καρφίτσα που εισαγόταν στην ελληνική αγορά, υπάρχει και ένα μείζονος ειδησάριο (εικόνα 3), που έλεγε ότι όποιος επιχειρηματίας ήθελε να εισάγει προϊόντα από τις ΗΠΑ έπρεπε να προμηθευτεί τα κατάλληλα έγγραφα από τη βρετανική πρεσβεία στην Ουάσινγκτον: «Η ενταύθα αγγλική πρεσβεία ανακοινοί προς τους εμπορευομένους ότι προς εξασφάλισιν και αποφυγήν των κατακρατήσεων, δέον όπως τα εξ Αμερικής εμπορεύματα συνοδεύωνται δι’ εγγράφων της εν Ουασιγκτώνι Βρεταννικής πρεσβείας εκδιδομένων κατόπιν συνεννοήσεως προς την ενταύθα Βρεταννικήν πρεσβείαν. Ανευ των εγγράφων τούτων τα εμπορεύματα δεν θα φτάνουν εις τον προν ον όρον».
