«Κλέψατε τα όνειρά μου και την παιδική μου ηλικία με τα κούφια λόγια σας. Πώς τολμάτε;» είπε η θυμωμένη Γκρέτα στη διάσκεψη του ΟΗΕ και όλοι χειροκρότησαν τον μικρό εξορκιστή με την κοτσίδα εκστασιασμένοι από το στραβό στόμα και το θολό μάτι της 16χρονης.
- Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Από ό,τι και να πάσχει η Γκρέτα, αυτό το πρόσωπο γεμάτο μίσος, αυτές οι κουβέντες που εκστομίζονται σαν βρισιές στο ενήλικο ακροατήριο, αυτή η συμπεριφορά είναι αφύσικες για οποιοδήποτε παιδί. Δεν ξέρω κανέναν να «ευαισθητοποιεί» για κάποιο πρόβλημα εξυβρίζοντας το σύμπαν και επιτιθέμενος στην ανθρωπότητα. Πόσo μάλλον όταν αυτός ο κάποιος είναι ένα 16χρονο κορίτσι, το οποίο σύμφωνα με τα στερεότυπα περί φύλων που μισούν οι Γκρέτες όλου του κόσμου θα έπρεπε να είναι κάπως πιο θηλυκό, πιο χαριτωμένο και αφού εμφανίζεται και στον ΟΗΕ κάπως πιο καταρτισμένο σε αυτά που λέει.
Η Γκρέτα δεν είναι όμως τίποτα από όλα αυτά. Είναι ένα παιδί το οποίο θα έπρεπε να το βλέπει ψυχίατρος, ούτε καν ψυχολόγος, για να το βοηθήσει να βρει τον εαυτό του, τον οποίο δεν τον έκλεψε η ανθρωπότητα, αλλά η μαμά της και ο μπαμπάς της. Αν ψάχνει τον κλέφτη των ονείρων της και της παιδικής της ηλικίας, ας τον αναζητήσει αρχικά στους γονείς της, που επέλεξαν να κάνουν την κόρη τους αρκούδα στα πανηγύρια των παγκόσμιων φόρα, όπου οι επιτήδιοι αρκουδιάρηδες θα της βαράνε το ντέφι, αυτή θα χορεύει και οι αρκουδιάρηδες θα μαζεύουν λεφτά.
Ας ψάξει τον κλέφτη των ονείρων της και της παιδικής της ηλικίας στους άθλιους του ΟΗΕ, που προτιμούν να βιάσουν συναισθηματικά μια έφηβη, να την υπερεκθέσουν, να εκμεταλλευτούν τις τυχόν αρρώστιες της, για να παραστήσουν τους ευαίσθητους. Οι ευαισθητοαναίσθητοι αυτοί βάζουν την Γκρέτα να φωνάζει, παρακινούν ανηλίκους να βγουν στους δρόμους, για το περιβάλλον δήθεν, και από την άλλη στην Κίνα που υπερρυπαίνει δεν τολμάνε να πούνε κουβέντα.
Ας ψάξει τον κλέφτη των ονείρων της και της παιδικής της ηλικίας σε όσους την παρακίνησαν και συμφώνησαν να εγκαταλείψει το σχολείο, για να βοηθήσει ως αγράμματη τον πλανήτη ουρλιάζοντας ανοησίες στα μικρόφωνα. Μέχρι σήμερα ήξερα ότι μόνο η επιστήμη μπορεί να λύσει τέτοια προβλήματα. Προσφάτως μάθαμε ότι μπορούν να το κάνουν και οι κοπανατζήδες του σχολείου.
Αυτό που με σοκάρει ωστόσο είναι ότι εδώ και μήνες η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί τον βιασμό ενός παιδιού από τον ΟΗΕ, τους γονείς του και άλλους ψυχοπαθείς που το μανατζάρουν, και αντί να καταδικάζει την πράξη τη χειροκροτεί. Απευθύνομαι λοιπόν κι εγώ σε όλους αυτούς και τους ρωτώ, όχι για το περιβάλλον αλλά για την Γκρέτα: «Πώς τολμάτε να κλέβετε την παιδική ηλικία ενός παιδιού;»
*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne
Nouvelle
