Τα εθνικά σύμβολα και τα μνημεία κάθε χώρας είναι πολύτιμα.
- Από τον Δημήτρη Ριζούλη
Δεν χωρά καν συζήτηση αν πρέπει να τα προστατεύουμε. Ειδικά εμείς, με την τεράστια Ιστορία, που οφείλουμε να διαφυλάξουμε, έχουμε πολλαπλάσιο χρέος.
Σε γενικές γραμμές, έως τώρα το πράττουμε και, μάλιστα, στο παρελθόν οι αρμόδιες υπηρεσίες ίσως ήταν υπερβολικά αυστηρές στις απαγορεύσεις που επέβαλλαν. Καλλιτεχνικά γεγονότα, συναυλίες, επιδείξεις μόδας διάσημων οίκων, ακόμα και κινηματογραφικές λήψεις δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ επειδή οι αρμόδιοι του υπουργείου Πολιτισμού αποφάσισαν ότι δεν «ταίριαζαν» με τους αρχαιολογικούς χώρους που είχαν ζητηθεί ή δεν βοηθούσαν στην προαγωγή του ελληνικού τουρισμού. Κάποιες από αυτές τις αποφάσεις προκάλεσαν έντονες αντιπαραθέσεις (και ορισμένες δεν είχαν λογική), αλλά -όπως και να το κάνουμε- υπήρχε μια διαδικασία ελέγχου όσων ήθελαν να χρησιμοποιήσουν αρχαιολογικούς χώρους ή εθνικά σύμβολα και τοπωνύμια.
Όλα αυτά, ω του θαύματος, παρακάμφθηκαν για την περίπτωση της διαφημιστικής καμπάνιας της Coca-Cola, που συνεχίζεται ακόμα. Aν και η πολυεθνική εταιρία εμφανίζει στα μπουκάλια της ακόμα και την Ακρόπολη, επομένως την εκμεταλλεύεται εμπορικά, ουδείς ασχολήθηκε. Έπρεπε να περάσουν μήνες για να αναδειχτεί το θέμα, και μάλιστα με πρωτοβουλία ιδιωτικών εταιριών ανταγωνιστών της Coca-Cola, που έβλεπαν ότι οι αρμόδιοι κάνουν τα στραβά μάτια.
Όπως αποκαλύπτει σήμερα η «δημοκρατία» με τα σοβαρά έγγραφα που φέρνει στο φως, η Coca-Cola βρήκε και τα έκανε… αφού δεν λειτούργησε από μόνη της. Είχε επαφές και συνεργασία με υπαλλήλους του υπουργείου Πολιτισμού, που δεν αντέδρασαν στις εμπορικές πρωτοβουλίες της και πιθανότατα ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν για την πλήρη υλοποίηση του project. Από τα ίδια έγγραφα όμως προκύπτει πως όλα αυτά ήταν εν αγνοία της ηγεσίας του υπουργείου Πολιτισμού, που έψαχνε πολύ αργότερα από την έναρξη της καμπάνιας να πληροφορηθεί αν είχε δοθεί σχετική άδεια. Οι συριζαίοι αποδεικνύεται και σε αυτή την περίπτωση πως δεν είχαν ιδέα τι γινόταν στις υπηρεσίες που διεύθυναν. Πλήρης ανικανότητα. Οι υπάλληλοι έκαναν του κεφαλιού τους, η τότε υπουργός ήταν στον κόσμο της και η πανίσχυρη πολυεθνική προχωρούσε μια χαρά τις μπίζνες της, χωρίς να έχει παρανομήσει.
Τα ίδια και χειρότερα έγιναν και στη συνέχεια, με την κυβέρνηση της Ν.Δ. Παρότι μεσολάβησε επίσημη απάντηση της αρμόδιας υπηρεσίας του υπ. Πολιτισμού, με αίτημα τη διακοπή της απαράδεκτης εκμετάλλευσης των εθνικών μνημείων, η νέα ηγεσία αγνόησε τα πάντα και έκανε (κι αυτή) τα στραβά μάτια. Όταν ξέσπασε ο θόρυβος, οχυρώθηκε πίσω από την -κωμική- δικαιολογία ότι για τη συγκεκριμένη καμπάνια δεν απαιτείται άδεια, επειδή η απεικόνιση είναι με σκίτσα και όχι με φωτογραφίες.
Δηλαδή το ελληνικό κράτος δίνει ελευθέρας σε όποιον επιθυμεί να απεικονίζει στα προϊόντα του την Ακρόπολη, αρκεί να είναι σκίτσα, και όχι εικόνες. Καταλαβαίνετε πόσο εξωφρενικό και επικίνδυνο είναι αυτό; Τι θα γίνει αύριο, αν η μία μετά την άλλη πολυεθνική αρχίσει να διαφημίζει φαγητά ή ακόμα και… σερβιέτες (γιατί όχι, αφού δεν απαγορεύεται, κατά την κυρία Μενδώνη) με σήμα τον Παρθενώνα;
Ένα είναι σίγουρο: Η υπόθεση δεν είναι απλή και κρύβει τεράστια συμφέροντα, που πρέπει να διερευνηθούν. Η Ιστορία και τα σύμβολά μας δεν είναι «προϊόντα» για να θησαυρίζουν πάμπλουτοι επιχειρηματίες χωρίς να δίνουν δεκάρα τσακιστή. Το κράτος οφείλει να διαφυλάσσει όχι μόνο την Ιστορία, αλλά και τα οικονομικά συμφέροντά μας.
Γιατί η Coca-Cola δεν πλήρωσε τα αναλογούντα τέλη; Προς τι αυτή η εξαίρεση, και μάλιστα κάτω από τη μύτη της προηγούμενης ηγεσίας του υπουργείου Πολιτισμού; Από πού κι ως πού οι υπάλληλοι αποφασίζουν μόνοι τους για θέματα τεράστιου δημόσιου συμφέροντος χωρίς να ελέγχονται; Και, τέλος, γιατί η κυρία Μενδώνη επιμένει ότι η πολυεθνική δεν πρέπει να πληρώσει;
Η «δημοκρατία» σήμερα θέτει τα ερωτήματα και αναμένει απαντήσεις. Αν αυτή η υπόθεση θαφτεί, θα ανοίξει η κερκόπορτα και η «εικόνα» της χώρας μας θα είναι απροστάτευτη. Η πληγή που άνοιξε πρέπει να κλείσει με ξεκάθαρο τρόπο. Διότι δεν είναι όλα προς πώληση και, μάλιστα… τσάμπα!
