Κλασική -και αληθής- επωδός των αστυνομικών: «Εμείς τους πιάνουμε, αλλά στα δικαστήρια αφήνονται ελεύθεροι»
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Πόσες φορές έχουμε διαβάσει ότι συνελήφθησαν οι τάδε για 5η, 10η ακόμα και… 100ή φορά (!) για το ίδιο αδίκημα και για σειρά άλλων, οι οποίοι βρίσκονταν εκτός φυλακής όχι σαν δραπέτες αλλά ως ουδέποτε φυλακισθέντες ή ως αποφυλακισμένοι έπειτα από βραχεία παραμονή σε σωφρονιστικό κατάστημα; Οι φορές που έχουμε ενημερωθεί για κάτι τέτοιο είναι εξοργιστικά πολλές.
Οι κλοπές δεν οδηγούν τους κλέφτες στη φυλακή. Μπορεί να έρθει μια συμμορία να πάρει από έναν μεροκαματιάρη το αυτοκίνητο, να του διαλύσει το σπίτι και να του κλέψει ό,τι έχει και δεν έχει, και όταν συλληφθούν τα μέλη της, να μην οδηγηθούν στην μπουζού. Αν τα κλοπιμαία είναι κάτω από 120.000 ευρώ, μόνο παράσημο δεν θα πάρουν οι κλέφτες. Για κλοπές αξίας άνω των 120.000 ευρώ υπάρχει περίπτωση να οδηγηθούν στις φυλακές.
Και ο φόνος είναι εύκολη υπόθεση στην Ελλάδα. Οι κακούργοι μπορούν να στείλουν κόσμο και κοσμάκη στον Αδη και να βγουν έξω σε πέντε ή επτά ή δέκα χρόνια. Σε γενικές γραμμές το ίδιο ισχύει για τους βιασμούς, τις απάτες και όλα τα κρίματα που εξασφαλίζουν για τους αυτουργούς μια προνομιακή θέση στα καζάνια της Κόλασης.
Για αυτό το ανεκδιήγητο χάλι, όπου το κράτος δείχνει επιείκεια και ψυχοπονιά για τους εγκληματίες και όχι για τα θύματα, είναι 100% υπεύθυνοι όσοι έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές και κομματικά στελέχη τις τελευταίες δεκαετίες. Παρασκευάζοντας και ψηφίζοντας αντικοινωνικούς νόμους υπέρ των εγκληματιών και εξασφαλίζοντας την ατιμωρησία των κακούργων είναι σαν να τους στέλνουν μήνυμα: ορμάτε στην κοινωνία, θα πέσετε στα μαλακά.
Πάνω και πριν απ’ όλους είναι υπεύθυνοι και βαρύνονται με το άγος του αδικοχυμένου αίματος των Ελλήνων οι βουλευτές που στήριξαν κυβερνήσεις που ψήφισαν τους προαναφερθέντες ποινικούς κώδικες, κλείνοντας το μάτι στους εισαγόμενους λαθρομετανάστες λύκους αλλά και στους ντόπιους να τραφούν με όσες σάρκες φορολογούμενων προβάτων κάνουν κέφι.
Αυτή είναι η αλήθεια. Αντί στην προεκλογική περίοδο να τους καλοπιάνετε ελπίζοντας εις μάτην εξυπηρετήσεις, ρωτήστε τους γιατί το πράττουν αυτό.
