Η Μούσα δεν πέρασε ούτε απέξω από το Προεδρικό Μέγαρο. Αποφεύγει τις κακές παρέες…
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Στη Γιορτή Δημοκρατίας
πήγαν όλοι καλεσμένοι.
Λειτουργία ευδαιμονίας
στην απέξω οι πεινασμένοι.
Πρόεδρος η Κατερίνα
Ντύθηκε σαν μπλε κουρτίνα
Επιτέλους, τι γιορτάζουν
και χαμόγελα αλλάζουν;
Καμαρώνουν σαν παγόνια
της πολιτικής τα ψώνια.
Αχ, ωραίες καραβίδες
να, και πύργοι από γαρίδες!
Λησμονήσαν τον Αττίλα,
Τη συλλογική μας νίλα;
Πώς ξεχάσαν ένα πένθος,
που μαυρόντυσε το έθνος;
Εβρος, Λέσβος και Ηλεία,
πυρκαγιές, απελπισία.
Εθνικοί δρυμοί στη θράκα
και αυτοί κάνουνε πλάκα.
Ήρθε ο Γιάνης Βαρουφάκης
έφτασε κι ο Μητσοτάκης,
χειραψία με τον Τσίπρα.
Μόνη απούσα είν’ η τσίπα…
Δες τον Μήτσο τον Κουτσούμπα
με κορμάρα σαν τουλούμπα.
Σταλινικός και δημοκράτης
σαν να λέμε μουγκός κράχτης…
Βουλευτάδες, υπουργοί
της ξεφτίλας αυτουργοί.
Υποψήφιοι, τζουτζέδες
Πώς ορμάνε στους μπουφέδες!
Οι κυρίες με τις τσάντες,
κάποιοι γέροι με τιράντες.
Ο Σαββόπουλος με μάσκα,
φαλακρός, χωρίς τραγιάσκα.
Πλούσιοι, αλλοδαποί,
λαμογίξ ημεδαποί,
Αγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι
προπαγάνδας παπαγάλοι.
Μικροί, μεγάλοι μέτοχοι,
στην παρακμή συμμέτοχοι
όλοι τους μια εταιρία,
προκαλούνε αηδία.
Οικιών ημών εμπιπραμένων,
η γιορτή των βολεμένων.
Είν’ η βραδιά σαν ποίηση
του έθνους η εκποίηση.
