Δεν μπορεί, πλάκα μάς κάνουν, έπειτα από τρία έκτακτα ΚΥΣΕΑ να συνεχίζεται η απόβαση στα νησιά και στη Βουλή να χαριεντίζεται ο Κυριάκος με τον Μπαρούφα για το ποιος θα φανεί στοργικότερος στις ανάγκες των λαθροεποίκων.
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Δεν μπορεί, όνειρο ζούμε εφιαλτικό, ξαναλέω. Ξέρετε, ακούστηκαν τρελά πράγματα την Παρασκευή στην «ώρα του πρωθυπουργού». Και, μεταξύ άλλων, ότι η παράνομη μετανάστευση αλλοθρήσκων στην Ευρώπη μπορεί να αποτελέσει… κάποια λύση για το Δημογραφικό, αρκεί «να γίνεται με τάξη και με κανόνες».
Δεν το είπε η Τασία, ο Φίλης ή ο Βαρουφάκης, που έκανε την ερώτηση ανθρωπιστικής ευαισθησίας για τους… κατατρεγμένους. Αλίμονό μας. Ο πρωθυπουργός και αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας το ξεφούρνισε στη δευτερολογία του, χωρίς να εξαιρεί την Ελλάδα από το σχέδιο: «Αν η Ευρώπη ή η Ελλάδα θέλει να κάνει μια συγκεκριμένη μεταναστευτική πολιτική για να ενισχύσει το δημογραφικό της πρόβλημα, έχει τη δυνατότητα να το κάνει, αλλά θα το κάνει οργανωμένα και θα το κάνει με κανόνες». Μάλιστα. Σαφέστατος. Να μην έρχονται απρόσκλητοι οι άνθρωποι. Να τους καλέσουμε εμείς. Λύση του Δημογραφικού με Αφγανούς επιβήτορες. Τρέλανέ μας κι άλλο, πολυπολιτισμικέ Κυριάκο.
Ούτε η Μέρκελ το 2015 δεν θα τολμούσε να το ξεστομίσει έτσι. Μόνο που η γερμανική κρεατομηχανή αλέθει εργατικά χέρια κι ας είναι από την άλλη άκρη του πλανήτη. Η Ελλάδα δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Την εξάντλησε. Στη νεότερη Ιστορία μας δεν υπήρξαμε ποτέ αποικιακή δύναμη, όπως άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, που πληρώνουν τα επίχειρα της άπληστης εκμετάλλευσης υποανάπτυκτων αφρικανικών χωρών.
Τις τρεις προηγούμενες δεκαετίες, επίσης, αντέξαμε το πρώτο κύμα εποικισμού από τις όμορες βαλκανικές χώρες και από πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, χωνεύοντας 1.500.000 οικονομικούς μετανάστες. Αντιμετωπίσαμε τους απρόσκλητους μουσαφιραίους με αξιοπρέπεια και ανθρωπιά. Γι’ αυτό πολλοί από αυτούς, Αλβανοί, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Γεωργιανοί, εντάχθηκαν ομαλά στις κοινωνικές δομές, προσφέροντας μεγάλη υπηρεσία στην οικονομική ζωή του τόπου. Άλλοι βέβαια στράφηκαν στην εύκολη λύση του οργανωμένου εγκλήματος. Δεν υπάρχουν «λύσεις» χωρίς κόστος.
Και τώρα τι μας λέει σύσσωμο το πολιτικό φάσμα της χώρας; Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και η αποφυάδα του Βαρουφάκη; Βάλτε και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες αλλόθρησκους στα ελληνικά (δημόσια, βεβαίως…) σχολεία, διαλύστε τα και ίσως… διά της αναγκαστικής επιμειξίας λύσουμε και το Δημογραφικό! Ωδή στην πολυπολιτισμική Ελλάδα του μέλλοντος. Υβρίδιο, ισλαμο-χριστιανικό, ο νέος Βαλκανικός Λίβανος…
Αντιλαμβάνεστε ότι, αν υπάρχει αυτή η σχεδόν ταυτόσημη αντίληψη «ευαισθησίας» και «δικαιωματισμού» στις τάξεις κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για τους λαθροεποίκους, δεν υπάρχει σωτηρία σε αυτή τη χώρα. Ο Μητσοτάκης, που κατάλαβε με τα χίλια ζόρια ότι οι περισσότεροι από αυτούς που ξαποστέλνει σε καθημερινή βάση η Τουρκία δεν είναι Σύροι κατατρεγμένοι, αλλά γνήσιοι εκπρόσωποι της μογγολικής φυλής, θα κάνει, λέει, διάκριση μεταξύ «προσφύγων» και (επίδοξων) «μεταναστών». Θα κρατάει τους πρώτους, καθόσον δεν φοβάται, όπως εξήγησε, το «μπόλιασμα» με την ελληνική κοινωνία και θα διώχνει πίσω στην Τουρκία τους άλλους… Σωθήκαμε. Όπως του εξήγησε προσφυώς ο Βαρουφάκης, εμπόλεμες ζώνες υπάρχουν παντού. Και με τη διασταλτική ερμηνεία που δίνουν οι διεθνείς «ανθρωπιστικές» προβλέψεις, κάθε λαθραίος θα μπορεί να επικαλείται ότι είναι θύμα διωγμών και εκτοπίσεων στην πατρίδα του.
Λοιπόν, ακούστε, κύριοι, για να τελειώνουμε: Το πρόβλημα του λαθροεποικισμού έχει πάρει διαστάσεις μείζονος εθνικής απειλής και δεν λύνεται ούτε με… εξιχνίαση των κινήτρων μετεγκατάστασης ούτε ασφαλώς με την κωμική προσδοκία ότι τα Αφγανάκια θα ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία, επειδή θα καθίσουν σε ένα θρανίο δημοτικού. Αυτά είναι φαιδρότητες για να τις λέει ο κάθε Σχοινάς στην Ευρωβουλή, μπας και δικαιολογήσει τον παχυλό μισθό του. Εδώ η χώρα χάνεται. Δέχεται κύμα ισλαμικής εισβολής. Ρωτήστε τους έντρομους κατοίκους της Σύμης, ενός ευλογημένου γραφικού νησιού, που έχει ήδη μετατραπεί σε κολαστήριο.
Αν ο Κυριάκος, ο Μπαρούφας και όλοι οι δικαιωματιστές του καναπέ θέλουν «πολυπολιτισμική Ελλάδα» με ισλαμικές προσμείξεις, μαντίλες, μιναρέδες και μουσουλμανικά ιεροδιδασκαλεία, οφείλουν να θέσουν το ζήτημα με δημοψήφισμα στην κρίση του λαού. Γιατί αυτοί έχουν την πολυτέλεια να στέλνουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό για σπουδές, μακριά από τα ταπεινά δημόσια σχολεία. Αλλά εμείς, οι πολλοί, ζούμε σε αυτή τη χώρα και δεν σκοπεύουμε να την παραδώσουμε αμαχητί.
Δεν είναι πλέον ευρωπαϊκό το θέμα. Είναι αμιγώς εθνικό και πρέπει να αντιμετωπιστεί με δικούς μας κανόνες· κανόνες σκληρούς και όχι… μελάτους, όπως αυτούς που θέλει να βάλει η κυβέρνηση. Κι ας μας κατηγορήσουν οι ανθρωπιστές των ΜΚΟ. Δική μας είναι η πατρίδα. Και όταν τίθεται θέμα εθνικής επιβίωσης, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα…
