Tα δύο άκρα δεν είναι θεωρία. Είναι πραγματικότητα. Η ηγεσία της Χ.Α. είναι στη φυλακή αναμένοντας την κρίση του Εφετείου, η παρουσία αυτών και του σχίσματός τους στους δρόμους είναι μηδαμινή, στα δε Πανεπιστήμια είναι ανύπαρκτη.
Από τον ΦΑΗΛΟ Μ. ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ*
Η βία των κουκουλοφόρων, των ροπαλοφόρων, των μολότοφ, οι καταλήψεις, οι βανδαλισμοί κτιρίων, εξοπλισμού, μνημείων, υποδομών στα ΑΕΙ και στους δρόμους, οι επιθέσεις κατά Αστυνομικών, καθηγητών, πρυτάνεων, φοιτητών θεωρούμενων πολιτικών αντιπάλων είναι έργο των αριστερών φοιτητικών παρατάξεων, κοινοβουλευτικών και εξωκοινοβουλευτικών, και των αριστερών κομμάτων και των συνδικαλιστικών οργανώσεων που σιγοντάρουν ή καθοδηγούν και στηρίζουν ευθέως κάθε παράνομη δράση, τελώντας τουλάχιστον «Διέγερση σε ανυπακοή» (183 Π.Κ.), καλώντας σε απείθεια στους νόμους και σε δράσεις που θα εμποδίσουν την εφαρμογή τους.
Αυτό το κοκκινόμαυρο άκρο του φασισμού, του ψευτοπροοδευτικού ολοκληρωτισμού, έχει την αποκλειστικότητα πια στη βία και είναι αλώβητο. Οι φοιτητές στην Ελλάδα είναι τουλάχιστον 700.000. Η συντριπτική πλειονότητά τους ανήκει σε εργατικές οικογένειες που ματώνουν για να σπουδάσουν τα παιδιά τους, τα οποία συχνά δουλεύουν παράλληλα και δεν συμμετέχουν στο όργιο της βίας του αριστερόστροφου φασισμού.
Η Παιδεία, ιδίως η Ανώτατη, παραδόθηκε στους μηδενιστές, οι οποίοι βήμα βήμα και εφαρμόζοντας τη θεωρία του Γκράμσι κατέλαβαν τους χώρους παραγωγής δημόσιου λόγου, παιδείας, κουλτούρας, διότι όποιος τα ελέγχει αυτά αποκτά μεγάλο έλεγχο στην κοινωνία. Το μεγάλο, δυσώδες θερμοκήπιο της αριστερής ανομίας, του μηδενιστικού φασισμού είναι τα Πανεπιστήμια, όπου εγκληματικές οργανώσεις, που υποδύονται τις φοιτητικές πολιτικές παρατάξεις, και επίορκοι καθηγητές και διοικητικοί υπάλληλοι «καλλιεργούν» τους ολοκληρωτικούς τραμπούκους του παρόντος και του μέλλοντος.
Το πιο ανελεύθερο και φασιστικό κομμάτι της κοινωνίας είναι σήμερα τα Πανεπιστήμια, όπου αν διατυπώσει κάποιος άποψη με εθνικά, αστικά χαρακτηριστικά, που αφίσταται χιλιοστό από τον μηδενισμό της αριστερίλας, κινδυνεύει η ίδια η σωματική του ακεραιότητα. Από αυτό το βρόμικο θερμοκήπιο του κόκκινου ολοκληρωτισμού η Αριστερά αντλεί στελέχη, κρατά σε εγρήγορση με διαρκείς κινητοποιήσεις τον στρατό των κόκκινων τραμπούκων και προσπαθεί με την παραγωγή στρατευμένων μεταπτυχιακών και διδακτορικών να ξαναγράψει την Ιστορία, διαστρεβλώνοντάς την.
Για τους παραπάνω λόγους είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την Αριστερά και τις οργανώσεις της στα ΑΕΙ να εμποδίσει την εφαρμογή της ισονομίας, των νόμων του κράτους μέσα στα Πανεπιστήμια, να παραμείνουν μια «νεκρή ζώνη», χώρος ανομίας και ασυδοσίας, χωρίς αστυνόμευση, ένα ξέφραγο αμπέλι, όπου οι μόνοι που δεν θα μπορεί να μπουν είναι η Δημοκρατία, οι Νόμοι της, τα κρατικά όργανα εφαρμογής τους και οι πολιτικοί αντίπαλοι, στους οποίους απαγορεύεται, κυριολεκτικώς διά ροπάλου, να εκφράσουν τη γνώμη τους και υποψία κριτικής για αυτή τη διαρκή, νοσηρή και όζουσα ολοκληρωτική αθλιότητα.
Η κριτική της ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ αποδείχθηκε από τα γεγονότα ακριβής. Η κυβέρνηση έφτιαξε με δισταγμό μια άοπλη Ομάδα Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, τη λεγόμενη Πανεπιστημιακή Αστυνομία, την παρουσία της οποίας εμποδίζουν μερικές εκατοντάδες τραμπούκοι με άσκηση βίας, που υποχρέωσε την κυβέρνηση να κάνει αυτό που λέγαμε σκωπτικά: να βάλει την κανονική Αστυνομία να φυλάει την Αστυνομία που φέρει μόνο σφυρίχτρες. Μήπως να φτιάξουμε και μια τρίτη Αστυνομία, που θα φυλάει την Αστυνομία η οποία φυλάει την Πανεπιστημιακή Αστυνομία; Επαναλαμβάνω τη λογική θέση μας, τα λογικά μέτρα μιας δημοκρατικής Πολιτείας: ψήφιση ειδικού νόμου (Ιδιώνυμο) με τον οποίο θα τιμωρούνται οι φθορές, σωματικές βλάβες κ.λ.π σε πανεπιστημιακούς χώρους με φυλάκιση από 3 έως 5 χρόνια, χωρίς μετατροπή, χωρίς αναστολή, χωρίς υφ’ όρον απόλυση, πλήρης έκτιση δηλαδή – με την άσκηση της ποινικής δίωξης θα αναστέλλεται η φοιτητική ιδιότητα και θα απόλλυται ισοβίως με την αμετάκλητη καταδίκη.
Εάν καταστρέφεις το πνευματικό σου σπίτι και ασχημονείς σε αυτό, δεν δικαιούσαι τη φοιτητική ιδιότητα. Εάν είσαι διδακτικό ή διοικητικό προσωπικό, που συμμετείχες ή είσαι ηθικός αυτουργός ή διεγείρεις σε ανυπακοή στους Νόμους, ίδια ποινή, με την ποινική δίωξη μπαίνεις σε διαθεσιμότητα και με την αμετάκλητη καταδίκη απολύεσαι διά παντός. Λίγα λεπτά μετά τη δημοσίευση αυτού του νόμου στο ΦΕΚ, η κανονική Αστυνομία θα μπει και θα αναλάβει τη φύλαξη των Πανεπιστημίων. Μόλις η πρώτη ντουζίνα βρεθεί στις φυλακές και αποχαιρετήσει για πάντα το Πανεπιστήμιο, θα σχολάσει ο γάμος της ανομίας, θα γκρεμιστεί το βρόμικο θερμοκήπιο του αριστερόστροφου φασισμού και η συντριπτική πλειονότητα των 700.000 φοιτητών και των οικογενειών τους, που ταλαιπωρούνται από τις χαμένες εξεταστικές, την μπίχλα, τις φθορές, τη βία και την ανασφάλεια από τη δράση των κοκκινόμαυρων τραμπούκων, θα χειροκροτήσει. Θα ανέβει κατακόρυφα η ποιότητα των σπουδών και της ζωής τους. Η διστακτικότητα βλάπτει τη Δημοκρατία και αποθρασύνει τους εχθρούς της.
*Δικηγόρος, πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, εταίρος του συνασπισμού ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ,
www.neadexia.gr