Δεν άρχισε με καλούς οιωνούς η προανακριτική επιτροπή για τη σκευωρία της Novartis.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Όχι μόνο γιατί με το «καλημέρα» διαφαίνεται ένα ρήγμα στην κυβερνητική πλειοψηφία. Η εκκωφαντική απουσία του πρωθυπουργού και των υπουργών από τα κυβερνητικά έδρανα έδωσε το σήμα σε επτά τουλάχιστον βουλευτές να θεωρήσουν ότι μπορούν να διαφοροποιηθούν στην ψηφοφορία, όπερ και εγένετο. Ούτε μόνο επειδή με το «καλημέρα» τρία κόμματα, το ΜέΡΑ25, η Eλληνική Λύση και το ΚΚΕ, απείχαν από την ψηφοφορία εκφυλίζοντας τη διαδικασία. Αν, μάλιστα, αποχωρήσουν και από την προανακριτική (ο Βαρουφάκης το έκανε), ακόμη χειρότερα. Θα μείνουν να αποφασίσουν οι Ν.Δ., ΚΙΝ.ΑΛ. και ΣΥΡΙΖΑ.
Η διαδικασία δεν άρχισε με καλούς οιωνούς γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να καταστήσει συνειδητά επίκεντρο του δημόσιου βίου την προανακριτική και να «ξαναδικάσει» για δεύτερη φορά την υπόθεση, με τελικό στόχο να προκαλέσει μείζον εσωκομματικό πρόβλημα στη Ν.Δ. και να της δημιουργήσει πρόβλημα συμμαχιών στις ψηφοφορίες για τον Πρόεδρο και την απλή αναλογική. Αυτό είναι το συμπέρασμά μου.
Δύο είναι οι ισχυρές ενδείξεις περί αυτού. Η πρώτη: Ο προς παραπομπή «Ρασπούτιν» Δημήτρης Παπαγγελόπουλος προκάλεσε επανειλημμένως την πλειοψηφία να τον παραπέμψει σε ειδικό δικαστήριο, αν όχι σε στρατοδικείο, και δέχτηκε ενώπιον της Βουλής ότι τα φερόμενα αδικήματα τα διέπραξε κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Όχι επ’ ευκαιρία. Άρα τίθεται σε εφαρμογή ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Με αυτόν τον τρόπο καθιστά σχεδόν αδύνατη την επιστροφή του φακέλου στη Δικαιοσύνη, εις δε περίπτωση που η κυβέρνηση αποφασίσει κάτι τέτοιο, θα το κάνει εν γνώσει της ότι καταβάλλει μεγάλο πολιτικό κόστος.
Η δεύτερη ένδειξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει τη Novartis στο επίκεντρο γιατί τον συσπειρώνει στην πορεία προς το συνέδριό του και ανατινάζει το Κοινοβούλιο του Κυριάκου ήταν η εμπρηστική ομιλία του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Για δεύτερη φορά επικαλέστηκε έγγραφο του FBI, στο οποίο γίνεται αναφορά σε επτά από τους δέκα πολιτικούς που κατηγορήθηκαν για διαφθορά. Το είχα ρωτήσει όταν τον άκουσα πρώτη φορά, το ρωτώ και τώρα: Τι γίνεται αν αυτό το έγγραφο δοθεί στη δημοσιότητα; Μπορεί η παράταξη να αντέξει τις ισχυρές αρνητικές εντυπώσεις που θα δημιουργήσει έγγραφο των αμερικανικών ομοσπονδιακών υπηρεσιών; Ή νομίζει ότι με την κλήση των προστατευόμενων μαρτύρων ενώπιον της προανακριτικής -μερικοί εκ των οποίων άρχισαν να εμφανίζονται με κουκούλα σε τηλεοπτικές εκπομπές- θα ισοφαριστούν οι εντυπώσεις; Πρέπει να σταθμιστούν αυτά.
Νομίζω πως η προχθεσινή συνεδρίαση της Βουλής απέδειξε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης σκέφτεται σωστά. Γι’ αυτό απαγόρευσε στους υπουργούς να καθίσουν στα έδρανα λαμβάνοντας τεράστιες αποστάσεις από τον Αντώνη Σαμαρά. Γι’ αυτό ζήτησε -μαθαίνω σε σύσκεψη- από τον Αντώνη Σαμαρά και τον Άδωνι Γεωργιάδη να μη λάβουν τον λόγο στη διαδικασία (ο δεύτερος, επικαλούμενος ένα διαδικαστικό, αψήφησε την οδηγία, αλλά με όσα είπε έβαλε τον Παύλο Πολάκη στο κάδρο και αδυνάτισε το κατηγορητήριο κατά Παπαγγελόπουλου). Και αν δεν ήξερε όμως ο Κυριάκος, οι βαρύτατοι υπαινιγμοί που άφησε στην ομιλία του ο Παπαγγελόπουλος αρκούν για να τον δικαιώσουν για τις αποστάσεις ασφαλείας που λαμβάνει από την υπόθεση.
Πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ χρωστά μία συγγνώμη στον κ. Σαμαρά. Χωρίς αμφιβολία. Αλλά και ο κ. Σαμαράς χρωστά -όταν το αποφασίσει- μια εξήγηση για τους λόγους που ζήτησε και συναντήθηκε μυστικά με τον συριζαίο υπουργό Παπαγγελόπουλο όσο η Αριστερά ήταν στην εξουσία. Δεν είναι δυνατόν να θεωρούνταν ύποπτος φιλοσυριζαϊσμού όποιος έκανε χειραψία έστω με υπουργό του Τσίπρα τω καιρώ εκείνω και αυτός να μην απαντά για ποιον λόγο ζήτησε να δει τον κ. Παπαγγελόπουλο. Οπως επίσης πρέπει να απαντήσει για τις σχέσεις του με την εισαγγελέα Ράικου. Ο Παπαγγελόπουλος είναι κατηγορούμενος στην υπόθεση αυτή και οι ισχυρισμοί του έχουν την αξία που έχουν οι ισχυρισμοί κατηγορουμένων, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να μείνουν αναπάντητοι. Τέλος, δικαιώνουν πλήρως τις επιφυλάξεις Μητσοτάκη για τη μη ανακίνηση της υπόθεσης αυτής όσα αληθή ή ψευδή ισχυρίστηκε ο Παπαγγελόπουλος για τις σχέσεις των λειτουργών της Δικαιοσύνης μεταξύ τους. Τα μισά από αυτά να είναι αλήθεια και να καταθέσουν οι εισαγγελείς, η ελληνική Δικαιοσύνη θα εξευτελιστεί από τα καμώματα ολίγων σε εθνικό δίκτυο. Δεν συζητώ, βεβαίως, για την ελληνική πολιτική τάξη. Θα γίνει ρεζίλι των σκυλιών.
Ο Παπαγγελόπουλος όσα είπε για το «αχαλίνωτο σεξ» και για τον «Ρασπούτιν» δεν τα είπε σαρκαστικά για τον εαυτό του. Κάπου τα απηύθυνε. Τα είπε προς όλους όσοι είχαν τυχόν ανάρμοστες σχέσεις, να υποθέσουμε; Διαβάστε τα πρακτικά και θα υποθέσετε και εσείς. Προφανώς ο ίδιος δεν είναι αγγελούδι. Αλλά με όσα είπε ενώπιον της εθνικής αντιπροσωπίας κατέστη σαφές ότι είναι κινούμενη βόμβα στα θεμέλια της κεντροδεξιάς παράταξης. Έξυσε παλαιές πληγές. Εάν εκραγεί, θα γίνει Κούγκι ο δημόσιος βίος. Γι’ αυτό σας λέω: Τίποτε καλό για τον τόπο από αυτήν την προανακριτική. Αναλαμβάνω την ευθύνη να το πω ευθέως στους έντιμους της από εδώ πλευράς, που δικαιολογημένα επιθυμούν την τιμωρία των σκευωρών. Τη φράση «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» την ξέρουμε όλοι, νομίζω. Προς τα εκεί πάμε.
