Πάνω που είχαμε πιστέψει ότι το αβγάτισμα της τριάδας είναι ελληνική πατέντα, έρχεται ο Αμερικανός και μας κλέβει τη δόξα
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
O Νίκος Βαμβακούλας είναι ζωντανός θρύλος του ποδοσφαίρου. Εγραψε ιστορία όχι μόνο ως δεινότατος αμυντικός του Ολυμπιακού, της περιόδου 1977-1985 (μια ομάδα που δεν μπορούσες παρά να λατρέψεις), αλλά και ως ευφυής άνθρωπος, που ποτέ δεν γνώριζες αν κάτι το έκανε ή το έλεγε στα σοβαρά ή δούλευε κι εσένα και τους αντιπάλους και τον κόσμο ολόκληρο, μαζί και τον εαυτό του – κι ο αυτοσαρκασμός αποτελεί μείζον χαρακτηριστικό των ευφυών ανθρώπων.
Στα πολλά που είπε και έπραξε το ίνδαλμα Βαμβακούλας αξιομνημόνευτη παραμένει η αλλόκοτη σκέψη του «να κάνουμε μια τριμελή επιτροπή από 5-6 άτομα». Ακόμα και νέοι ποδοσφαιρόφιλοι ή άτομα που δεν έχουν σχέση με τον αθλητισμό πού και πού εκστομίζουν αυτή τη μαγική επωδό που μαζεύει σύννεφα γέλιου και τα ρίχνει σαν καταιγίδα στις κεφαλές των ανυποψίαστων συνομιλητών, μαζί με το ανυπέρβλητο «You foul!», που είχε… εκτοξεύσει εναντίον ξένου διαιτητή, διαφωνώντας με σφύριγμά του. Το «You foul!» το είπε δείχνοντας έκπληκτος τον εαυτό του και εννοώντας ότι δεν έκανε ο ίδιος φάουλ.
Κι ενώ ο Νίκος Βαμβακούλας είχε απλώσει την αρίδα του στον θρόνο του παράδοξου, νιώθοντας ακλόνητος και σίγουρος για την πρωτοπορία του, ήλθε ο Αμερικανός πρόεδρος με το ατού της άνοιας στην τσέπη και κοντεύει να ξεπεράσει το ελληνικό πρότυπο. Την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου, σε ομιλία του σε εργοτάξιο της Volvo στο Μέριλαντ των ΗΠΑ, είπε: «Ας ξεκινήσω με δύο λέξεις: made in America (μτφρ.: κατασκευάστηκε στις ΗΠΑ)». Οι δύο λέξεις που μετράει ο Μπάιντεν είναι τρεις. Ο αέρας που αφήνει αδιάφορους τους άλλους είναι φίλος του προέδρου των ΗΠΑ κι εκείνος τον χαιρετάει και κάνει χειραψία μαζί του. Ο Τζο Μπάιντεν, όταν ομιλεί δημόσια, ενίοτε ψάχνει να βρει στο ακροατήριο άτομα που έχουν πεθάνει. Πηγαίνει σε εκδηλώσεις, αλλά δεν ξέρει από πού να φύγει. Και -πάνω απ’ όλα- έχει πρόσβαση στα κουμπάκια που εκτοξεύουν πυρηνικούς πυραύλους. Κι αν οι άνθρωποι που τον ελέγχουν του πουν να τα πατήσει, θα τα πατήσει.
Μάλλον ήδη έχει «φάει» τη θέση του Βαμβακούλα…
