Αν κάτι έχουμε μάθει καλά επί Μητσοτάκη του νεότερου, αυτό είναι να φοβόμαστε. Χωρίς ιδιαίτερο λόγο…
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Όποιος παρακολούθησε την ειδησεογραφία κατά τη διάρκεια του Παρασκευοσαββατοκύριακου ίσως και να σχημάτισε την εντύπωση ότι διάβαζε ρεπορτάζ από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνος, του Ωγύγου, του Νώε ή από κάποια άλλη πλημμύρα που έγινε στο παρελθόν της ανθρωπότητας και δεν την έχουμε μάθει ακόμα. Δημοσιογράφοι με δραματικό ύφος, ωσάν αριστούχοι δραματικής σχολής, έχοντας στο φόντο τους ειρηνικά τοπία, με ουρανούς κάπως διάστικτους με νέφη, περιέγραφαν σκηνές μιας Αποκαλύψεως, η οποία βρισκόταν καθ’ οδόν.
Τούτη, βέβαια, η Αποκάλυψη δεν κατόρθωσε να έρθει (τουλάχιστον στον νομό Αττικής). Ισως απέφυγε να χρησιμοποιήσει την Αττική Οδό, αφενός λόγω των διοδίων και αφετέρου σκεπτόμενη το χουνέρι που υπέστησαν οι οδηγοί στη μεγάλη χιονοθύελλα. Πάντως, οι ρεπόρτερ του τέλους του κόσμου, όπως τον γνωρίζαμε, έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους, όπως την είχαν κάνει και επί κορονοϊού – όταν παρουσίαζαν τον μπάρμπα που καθόταν στο παγκάκι του πάρκου με έναν καφέ ανά χείρας σαν εγκληματικό στοιχείο εφάμιλλο του Γιαγκούλα ή ακόμα και του Μπιν Λάντεν.
«Ακραία καιρικά φαινόμενα» κραύγαζαν οι ρεπόρτερ, προειδοποιητικά μηνύματα έπεμπε το ίδιο το κράτος από τον συντελειακό αριθμό 112. Κι όλοι οι ατρόμητοι κουλίστας, αυτή η ιδιαίτερη συνομοταξία ανθρώπων που είναι πεπεισμένοι ότι θα τους σώσει ο… Μητσοτάκης, πανικόβλητοι στις πολυθρόνες τους απέφευγαν ακόμα και να πάνε για το ψιλό τους στην τουαλέτα, μην τυχόν και ρίξει καταιγίδα στον διάδρομο της οικίας τους και τους παρασύρει το ρέμα κάπου ανάμεσα στην κουζίνα και στο καθιστικό.
Η εξουσία μπορεί μεν να φαίνεται αλλά και να είναι γελοία, αλλά γνωρίζει άριστα τη δουλειά της, η οποία είναι η εξής μία: να ζει σε βάρος των πολλών, με χρήματα των πολλών και εναντίον των συμφερόντων των πολλών, χρησιμοποιώντας σαν βασικό εργαλείο της μηχανορραφίας της τον φόβο.
Ο φόβος φυλάει τα έρημα και καταστρέφει τους έρημους, που πέφτουν θύματά του και ρυθμίζουν τις ζωές τους ανάλογα με τα καπρίτσια του.
