Το 1995 η Ελλάδα επικύρωσε στη Βουλή τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (αγγ: UNCLOS), μια σύμβαση στην οποία είναι συμβαλλόμενα μέρη 168 χώρες.
- Του Σάββα Καλεντερίδη
Σύμφωνα με το ελληνικό ΥΠΕΞ, «η Ελλάδα κατά την κύρωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (Ν. 2321/1995) δήλωσε ρητά ότι επιφυλάσσεται να ασκήσει σε οιονδήποτε χρόνο το δικαίωμά της να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της μέχρι τα 12 ν.μ.».
Η Τουρκία, αντιδρώντας στην κίνηση αυτή της Ελλάδας, προχώρησε στην εξής εντελώς παράνομη με βάση το Διεθνές Δίκαιο ενέργεια: Η «Εθνοσυνέλευση του Μεγάλου Τουρκικού Εθνους», όπως ονομάζεται επισήμως η τουρκική Βουλή, με ψήφισμά της 8ης Ιουλίου του 1995, εξουσιοδότησε την τουρκική κυβέρνηση, εν λευκώ και στο διηνεκές, να κηρύξει πόλεμο (casus belli) στην Ελλάδα, σε περίπτωση που η τελευταία επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της πέραν των 6 ν.μ..
Φυσικά, η Ελλάδα κατήγγειλε την παράνομη αυτή ενέργεια της Τουρκίας, υπενθυμίζοντας ότι αυτή «παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών περί απαγόρευσης χρήσης ή απειλής χρήσης βίας (άρθρο 2, παρ. 4), περί ειρηνικής επίλυσης (άρθρο 2, παρ. 3) και περί καλής γειτονίας και ειρηνικής συνύπαρξης (Προοίμιο)».
Επίσης, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το πνεύμα της συμμαχίας του ΝΑΤΟ και παραβιάζει κατάφωρα το Προοίμιο και το άρθρο 1 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου:
Τα διά της παρούσης Συνθήκης Συμβαλλόμενα Μέρη διαδηλούν εκ νέου την πίστιν των εις τους σκοπούς και τας αρχάς του Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών, ως και την επιθυμίαν των να διαβιώσουν εν ειρήνη μεθ’ απάντων των λαών και απασών των Κυβερνήσεων.
Έχουν απόφασιν να διαφυλάξουν την ελευθερίαν, τας κοινάς παραδόσεις και τον πολιτισμόν των λαών των, άτινα πάντα εισί θεμελιωμένα επί των δημοκρατικών αρχών, της ατομικής ελευθερίας και του κράτους του νόμου (σ.τ.σ. δικαίου).
Άρθρον 1
Τα Μέρη αναλαμβάνουν, ως καθορίζεται εν τω Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, όπως διακανονίζουν πάσαν διεθνή διαφοράν εις ην ήθελον ευρέθη εμπεπλεγμένα, δι’ ειρηνικών μέσων, κατά τρόπον ώστε η διεθνής ειρήνη και ασφάλεια και η δικαιοσύνη να μην εκτεθούν εις κινδύνους, και όπως εις τας διεθνείς αυτών σχέσεις απέχουν της απειλής ή της χρησιμοποιήσεως βίας καθ’ οιονδήποτε τρόπον απάδοντα προς τους σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών.
Ενώ λοιπόν είναι καταφανές το αναφαίρετο και καθ’ όλα ΝΟΜΙΜΟ και ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα μέχρι τα 12 ν.μ., μονομερώς χωρίς να υπόκειται σε κανενός είδους περιορισμό ή εξαίρεση και χωρίς να επιδέχεται αμφισβητήσεως από τρίτα κράτη (το άρθρο 3 της Σύμβασης, που ενσωματώνει κανόνα εθιμικού δικαίου, ουδένα περιορισμό ή εξαίρεση ως προς το δικαίωμα αυτό θέτει), η Τουρκία αποφάσισε να παραβιάσει το… μισό Διεθνές Δίκαιο, για να αποτρέψει την Ελλάδα να κάνει χρήση αυτού του δικαιώματος.
Το τραγικό είναι ότι η Ελλάδα στην πράξη δείχνει ότι έλαβε υπόψη της την παράνομη τουρκική απειλή πολέμου, με καταστροφικές συνέπειες για τα συμφέροντα της χώρας μας και την τύχη του ίδιου του Αιγαίου.
Η Τουρκία «πάτησε» πάνω στη φοβική στάση της Ελλάδας, για να εξαγγείλει το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», προσπαθεί με διάφορες ενέργειες στο πεδίο να επιβάλει de facto και το οποίο θα ήταν αδύνατο να εφεύρει, αν είχαμε επεκτείνει τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ.
Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο τραγική, αν σκεφτεί κανείς ότι τη στιγμή που η Ελλάδα φοβάται να κάνει χρήση ενός νόμιμου δικαιώματός της και δεν το πράττει, λόγω της παράνομης απειλής πολέμου, την ίδια στιγμή η Ελλάδα δεν μπορεί να αποτρέψει την Τουρκία και τη Λιβύη να υπογράψουν μια καταφανώς παράνομη συμφωνία οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, που παραβιάζει κι αυτή το… μισό Διεθνές Δίκαιο.
Ακριβώς αυτά τα δύο ζητήματα πρέπει να αποτελέσουν το επίκεντρο του προβληματισμού στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, αφού στην ουσία ακυρώνουν την ίδια την υπόσταση του ελληνικού κράτους.
Τέλος, ως μια ιδιότυπη σφραγίδα στα παραπάνω, έρχονται οι «φρέσκες» δηλώσεις Τσαβούσογλου, με τις οποίες εκτοξεύει και πάλι τις παράνομες απειλές εναντίον της Ελλάδας, χωρίς να έχει κανέναν ενδοιασμό για αντίδραση του ΝΑΤΟ και του γ.γ. κ. Στόλτεμπεργκ ότι με την απειλή αυτή παραβιάζει βάναυσα το Βορειοαντλαντικό Σύμφωνο.
Ακολουθούν οι νέες δηλώσεις Τσαβούσογλου, που μας υπενθυμίζουν την φοβική Ελλάδα, που αυτοακυρώνεται ως κυρίαρχο κράτος στο διεθνές σκηνικό:
«Η στάση μας στο θέμα αυτό είναι ξεκάθαρη. Οχι στα 12, δεν επιτρέπουμε την επέκταση των χωρικών υδάτων ούτε για 1 μίλι στο Αιγαίο. Η απόφαση που έλαβε το Κοινοβούλιό μας το 1995 είναι ξεκάθαρη. Και εξακολουθεί να ισχύει. Προειδοποιούμε για άλλη μια φορά την Ελλάδα: Μην κυνηγάς ψεύτικους ηρωισμούς, έχοντας εμπιστοσύνη σε αυτούς με τους οποίους έχεις κάνει συμμαχίες. Μην μπεις σε μια περιπέτεια, δεν θα τελειώσει καλά για σένα!»
Οσο για την αντίδραση της Ελλάδας, να ‘χαμε να λέγαμε…
