Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρατά σαφείς αποστάσεις από το σκάνδαλο Novartis, τόσο ως προς την ουσία του (την εμπλοκή πολιτικών) όσο και ως προς το σκέλος της υπό διερεύνηση σκευωρίας.
- Από τον Δημήτρη Ριζούλη
Η χθεσινή εικόνα στη Βουλή ήταν άκρως αποκαλυπτική. Ο Τσίπρας σφυροκοπούσε την κυβέρνηση και κυρίως τον Αδωνι Γεωργιάδη και το πρωθυπουργικό έδρανο ήταν άδειο. Ο κ. Μητσοτάκης δεν βρισκόταν στο εξωτερικό ούτε είχε κάποιο κρίσιμο προγραμματισμένο ραντεβού. Επέλεξε να απουσιάζει, επειδή δεν θέλει να μπαίνει και ο ίδιος στο κάδρο της αντιπαράθεσης για τη συγκεκριμένη υπόθεση, που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθεί.
Είχε προηγηθεί η πρωτοφανής απόφαση να είναι παντελώς άδεια τα κυβερνητικά έδρανα στη συζήτηση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Τότε το επιχείρημα ήταν ότι η διαδικασία είναι κοινοβουλευτική και η κυβέρνηση θέλει με αυτόν τον τρόπο να δείξει ότι δεν παρεμβαίνει. Ομως οι εντυπώσεις έμειναν και το συμπέρασμα ήταν ότι ο Κυριάκος επέλεξε τις διακριτικές αποστάσεις. Ούτε τότε είχε μιλήσει ο ίδιος, παρά τα σφοδρά πυρά της αντιπολίτευσης.
Ομως και ακόμα παλαιότερα, σε τηλεοπτική συνέντευξή του ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε δηλώσει ότι δεν μπορεί να αποκλείσει την εμπλοκή πολιτικών στην υπόθεση Novartis και ότι αναμένει τις εξελίξεις από τη Δικαιοσύνη. Ενδεικτικό της μεγάλης προσοχής με την οποία τοποθετείται από την αρχή της συγκεκριμένης υπόθεσης είναι ότι δεν υπάρχει ούτε μία δήλωσή του που να ταυτίζεται με τους βασικούς εμπλεκομένους (Αδωνις, Σαμαράς κ.λπ.).
Ολα αυτά έχουν τη σημασία τους και ασφαλώς δεν περνούν απαρατήρητα. Οχι μόνο από τους ουδέτερους, αλλά και από τους ενδιαφερομένους… Πόσο μάλλον όταν γίνονται δημοσίως και με εμφανή τρόπο.
Γιατί όμως ο Μητσοτάκης έχει κάνει αυτή την επιλογή και (παρότι οι τόνοι ανεβαίνουν) κρατιέται μακριά; Η πρώτη εξήγηση είναι ότι θέλει να αποφύγει τη φθορά που δημιουργεί η εμπλοκή σε κοκορομαχίες και ανακατέματα. Από την πρώτη μέρα της ανάληψης της πρωθυπουργίας επιλέγει θεσμικές παρεμβάσεις ή εμφανίσεις «προεδρικού τύπου». Εγκαίνια, συναντήσεις με ξένους, συσκέψεις όπου αποφασίζονται θετικά μέτρα που κάνουν γκελ στην κοινωνία, επισκέψεις σε μουσεία κ.λπ. Δεύτερον, δεν θέλει να φανεί ως υπερασπιστής υπουργών που δεν ταιριάζουν στο μετριοπαθές προφίλ που χτίζει. Δεν «αδειάζει» τον Αδωνι όσες υπερβολές κι αν εξαπολύει, όμως δεν του παρέχει υποστήριξη ούτε τον καλύπτει. Κρατιούνται διακριτικά μακριά τόσο ο ίδιος όσο και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Τρίτον, διατηρεί ουδετερότητα ως προς την εξέλιξη της διερεύνησης της ερευνώμενης σκευωρίας υπό τον Παπαγγελόπουλο, διότι δεν ξέρει πού θα κάτσει στο τέλος η μπίλια, ούτε μπορεί να προδικάσει πώς θα εξελιχθεί η υπόθεση στην ουσία της. Ο,τι κι αν συμβεί, ακόμα δηλαδή κι αν διωχθεί ο Γεωργιάδης, ο ίδιος δεν θα έχει εκτεθεί με δηλώσεις που μπορεί να του στοιχίσουν. Τα ίδια και για την προανακριτική. Αν τα πράγματα εξελιχθούν δυσμενώς για τη Ν.Δ. και δεν προκύψουν στοιχεία, θα απεμπλακεί ευκολότερα και με τις μικρότερες δυνατές συνέπειες.
Στον αντίποδα αφήνει την ομάδα Σαμαρά να εκτίθεται όλο και περισσότερο και να σηκώνει μόνη της το βάρος της υπόθεσης. Την οδηγεί στη φθορά. Ισως έτσι εξηγείται και ο εκνευρισμός του Αδωνη. Η Novartis μπορεί να αποδειχθεί καταλύτης και για τα εσωτερικά ζητήματα της Ν.Δ., που τώρα φαίνεται ότι βρίσκονται σε καταστολή ή είναι ανύπαρκτα. Ομως αν η προανακριτική γυρίσει μπούμερανγκ, τότε θα βγουν στο προσκήνιο τα μίση και τα πάθη του παρελθόντος και ο Μητσοτάκης το ξέρει αυτό. Προσπαθεί να μη «λερώσει» τα χέρια του σε προσωπικό επίπεδο για να μπορεί να αποχωριστεί τα όποια βαρίδια ευκολότερα. Θα φανεί αν θα του βγει.
