Πραγματικά θα ‘θελα να ‘ξερα: Αυτός ο «αντιρατσιστικός νόμος» που ψηφίστηκε επί κυβερνήσεως Σαμαρά κάτω από την πίεση των δανειστών ως μια πρόσθετη μνημονιακή υποχρέωση, προς τις ιδιόρρυθμες μειοψηφίες, ποιους ακριβώς προστατεύει; Εμάς, τους πολλούς, ποιος θα μας λυπηθεί; Και ποιος θα μας απαλλάξει από τα κάθε είδους κακομαθημένα σούργελα που φτύνουν πάνω στα μνήματα των παππούδων μας;
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Δεν ήξερε να χώσει στις διατάξεις τότε ο «εθνικά ευαίσθητος» Σαμαράς και μια επικαιροποίηση της νομοθεσίας περί προσβολής εθνικών συμβόλων, νεκρών και συλλογικής μνήμης που αφορούν αμιγώς την Ελλάδα;
Ευτυχώς που ο ίδιος νόμος έχει προβλέψεις για τους αρνητές της Ιστορίας. «Όποιος με πρόθεση δημόσια ευτελίζει τη σοβαρότητα εγκλημάτων πολέμου και των εγκλημάτων του ναζισμού τιμωρείται» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 2. Ιδού λοιπόν το νομικό πλαίσιο. Ή μήπως για τα εγκλήματα του Άξονα εις βάρος της Ελλάδας υπάρχει συγχώρεση; Και οι αρνητές έχουν «ελευθέρας»;
Βέβαια, ποιος περιμένουμε να εφαρμόσει τον νόμο όταν κάποιοι ανόητοι προσβάλλουν μια εθνική επέτειο, υποτιμώντας τη σοβαρότητά της; Αυτοί στην κυβέρνηση που επίσης δεν αντιλαμβάνονται το βάρος των συμβολισμών; Η υπουργός Παιδείας που δεν είπε τις λέξεις Γερμανία, Ιταλία, Μεταξάς στο μήνυμά της; Η υφυπουργός Εργασίας που μπέρδεψε το Έπος με τον ολυμπιακό εθελοντισμό της Γιάννας;
Λοιπόν, χωρίς υπερβολή, η θέση μας είναι απελπιστική. Από τη μια έχουμε τους εθνομηδενιστές του ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη τους… Σοροδιεθνιστές του Κυριάκου και από απέναντι τα Τουρκάκια να μας χαιρετούν στρατιωτικά.
Είδα κι έπαθα να πιστέψω ότι το περιστατικό με τις «ακτιβίστριες» δεν ήταν προϊόν μοντάζ. Ένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του έπρεπε να είχε ταυτοποιήσει άμεσα τις δράστριες. Αν είναι ανήλικες (που δεν νομίζω), να καλέσει τους γονείς τους στο πλαίσιο ανακριτικής διαδικασίας. Αν είναι ενήλικες δειλές και υπογράφουν μανιφέστα ως… «δέκα μικροί νέγροι», να βρεθεί από ποιον καθοδηγούνται.
Στη συνέχεια να επιβληθούν και ποινές. Αρχικά υποχρεωτικής επιμόρφωσης. Να κάτσουν τρεις μήνες να ξεστραβωθούν για να μάθουν σε ποιες συνθήκες πολεμούσαν εκεί οι παππούδες μας. Να μάθουν πόσοι σκοτώθηκαν, πόσοι άφησαν τα κόκαλά τους στα χιονισμένα βουνά ως «αγνοούμενοι» και πόσοι έμειναν πραγματικά σακάτηδες και όχι ανάπηροι σε γελοία σκετσάκια της δεκάρας.
Ταχύρρυθμα της νεότερης ιστορίας μας πρέπει να κάνουν τα κοριτσάκια αυτά και έτσι ίσως καταλάβουν το μέγεθος του ατοπήματός τους. Μαθήματα πρέπει να κάνουν και οι απάτριδες πολιτικοί μας που έχουν φτάσει να θεωρούν την προσβολή νεκρών ηρώων… μοντέρνα νεανική τσαχπινιά. Ίσως επειδή και οι ίδιοι θεωρούν ξεπερασμένο να λέει κάποιος «ΟΧΙ» στους Γερμανούς…