Η υπόθεση της αλλοίωσης του ελλείμματος του 2009 από την Ελληνική Στατιστική Αρχή θα πρέπει να μελετηθεί και να διδάσκεται στο μέλλον με δύο τρόπους από ιστορικούς που τυχόν ήθελαν να την αναψηλαφήσουν.
Ο πρώτος αφορά το πώς μέσω των στατιστικών ένας λαός υποχρεώθηκε σε λιτότητα δεκαπλάσια από αυτήν που του αναλογούσε για να εξοφληθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες, που διακρατούσαν ελληνικά ομόλογα στο χαρτοφυλάκιό τους στο ακέραιο. Και πώς μια εθνική στατιστική Αρχή που με σεβασμό στους ευρωπαϊκούς κανόνες υπολόγιζε μέχρι τότε το χρέος της χώρας στο 115% του ΑΕΠ υποχρεώθηκε με απευθείας παρεμβάσεις αξιωματούχων του ΔΝΤ και της Ε.Ε. να το αυξήσει σε 185% επί του ΑΕΠ, καταδικάζοντας τη χώρα στα δεσμά της εξάρτησης.
Ο δεύτερος τρόπος με τον οποίο πρέπει να μελετηθεί από τον ιστορικό του μέλλοντος είναι η αποκάλυψη των μαφιόζικων μεθόδων που χρησιμοποίησε το ξένο οικονομικό κατεστημένο για να υπονομεύσει την έρευνα της ελληνικής Δικαιοσύνης και για να εξοντώσει άξιους και έντιμους Ελληνες αξιωματούχους που θέλησαν να αποκαλύψουν το σκάνδαλο.
Ενα σκάνδαλο που μετά πάσης βεβαιότητος είναι μεγαλύτερο και από αυτό της Novartis. Διότι το έγκλημα της ψευδούς βεβαίωσης, για το οποίο κάποιοι απηλλάγησαν με οριακά βουλεύματα, θα είχε ως συνέπεια, αν καταλογίζονταν τα εξής: να δοθεί στην Ελληνική Δημοκρατία η δυνατότητα να επαναδιαπραγματευτεί τα πρωτογενή πλεονάσματα και το χρέος. Να δοθεί, επίσης, στους πολίτες η δυνατότητα να διεκδικήσουν αποζημιώσεις.
Και τούτο διότι μέσω της διόγκωσης των ελλειμμάτων που είχαν ως στόχο την επιβολή των Μνημονίων 1 και 2 και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος 1 εφαρμόστηκαν οι επισήμως λανθασμένοι πολλαπλασιαστές του ΔΝΤ επί φουσκωμένου ακαθαρίστου προϊόντος! Εάν, λοιπόν, η χώρα έγινε Κολομβία αθορύβως τα προηγούμενα χρόνια, με χυδαίες παρεμβάσεις και απειλές εναντίον των προσώπων που αποκάλυψαν το σκάνδαλο, αυτό δεν αφορά τον κ. Γεωργίου.
Η χώρα έγινε Κολομβία για να γλιτώσουν τις ποινικές ευθύνες τους οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ και της Eurostat, οι οποίοι αποδεδειγμένα, με έγγραφα mails που έχω ο ίδιος αποκαλύψει σε διαδοχικά δημοσιεύματα στην εφημερίδα «δημοκρατία» το 2016, κατηύθυναν από το παρασκήνιο τις προσπάθειες αλλοίωσης του ελλείμματος.
Και είναι απορίας άξιον γιατί η προκαταρκτική εξέταση που είχε διατάξει η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου για τα υπαρκτά αυτά mails, που δείχνουν πως ο Μπομπ Τράα και Πόουλ Τόμσεν του ΔΝΤ, αλλά και οι αξιωματούχοι της Eurostat Βαντεμάχερ και Βέριντερ καθοδηγούσαν κανονικά από το παρασκήνιο την ΕΛ.ΣΤΑΤ. για τον επανυπολογισμό του ελλείμματος κατά τα γούστα τους, θάφτηκε.
Στην παρούσα φάση, μετά την πρόσφατη εξέλιξη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με απόφαση του οποίου ζητείται να επαναληφθεί η διαδικασία της αίτησης αναίρεσης Γεωργίου στον Αρειο Πάγο, αξιολογώ ότι πρέπει να φωτίσουμε το οργιώδες παρασκήνιο παρεμπόδισης της ελληνικής Δικαιοσύνης στην έκδοση της απόφασής της αλλά και των απειλών που δέχθηκαν οι Ελληνες αξιωματούχοι.
Θέλω να υπενθυμίσω, λοιπόν, τα εξής: Η υπόθεση της αλλοίωσης του ελλείμματος του 2009 δεν ανακινήθηκε από κύκλους του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, όπως γράφουν ανοήτως κάποιοι, αλλά από τη διορισμένη στο Δ.Σ. της ΕΛ.ΣΤΑΤ. από τον ίδιο τον Γιώργο Παπανδρέου καθηγήτρια Ζωή Γεωργαντά (!), της οποίας η ζωή απειλήθηκε, όπως κατήγγειλε η ίδια. Θέλω να θυμίσω ότι ο διευθυντής Εθνικών Λογαριασμών Νίκος Στρόμπλος, ο οποίος αρνήθηκε το 2010 να υπακούσει στο τελεσίγραφο των κοινοτικών αξιωματούχων Βέριντερ και Κελαγουέι να φουσκώσει το έλλειμμα και να αυξήσει το χρέος από το 115% του ΑΕΠ, που το παρέδωσε, στο 185%, που το ήθελαν, παραμένει έως και σήμερα σε θέση-ψυγείο της υπηρεσίας, συλλέγοντας -ο διευθυντής, κ. Μητσοτάκη!- ερωτηματολόγια για την… Περιφέρεια Αιγαίου.
Θέλω να θυμίσω ότι άγνωστοι διέρρηξαν στο παρελθόν την πατρική οικία του κ. Στρόμπλου σε νησί του Αργοσαρωνικού αναζητώντας τα ένοχα mails που του έστειλε κατά λάθος η Eurostat μετά την απομάκρυνσή του. Θέλω να θυμίσω ότι άγνωστοι παραβίασαν το αυτοκίνητο της ανακρίτριας Πεδιωτάκη, η οποία είχε αναλάβει αρχικώς την υπόθεση, με στόχο την κατατρομοκράτησή της. Θέλω να θυμίσω ότι η τρόικα έθεσε στα… προαπαιτούμενα για την εκταμίευση δόσεων επί Τσακαλώτου την αθώωση του κ. Γεωργίου!
Θέλω να υπενθυμίσω ότι η τρόικα επέβαλε, επί ΣΥΡΙΖΑ, στην Ελληνική Δημοκρατία την υποχρέωση να καταβάλλει τα δικαστικά έξοδα στον κ. Γεωργίου (πόσοι Ελληνες πολίτες θα ήθελαν να έχουν τέτοια μεταχείριση για δικές τους υποθέσεις;). Θέλω να θυμίσω, τέλος, ότι τρεις Ελληνες πρωθυπουργοί, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πιέστηκαν αποδεδειγμένα να παρέμβουν στην ελληνική Δικαιοσύνη υπέρ της αθώωσης Γεωργίου!
Στο όνομα του κράτους δικαίου, της δίκαιης δίκης και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, βεβαίως, βεβαίως. Στον Σαμαρά παρενέβη ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν Γιούνκερ, μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου, παρόντος του αντιπροέδρου Ευάγγελου Βενιζέλου, μεταφέροντας την ισχυρή ανησυχία της κοινοτικής γραφειοκρατίας και, προπάντων, της ηγεσίας της Eurostat, που έτρεμε τυχόν έρευνα του Ευρωπαίου συνηγόρου του Πολίτη για ποινικές ευθύνες της.
Στον Αλέξη Τσίπρα διεμηνύθη επί ποινή διακοπής της χρηματοδότησης της χώρας ότι πρέπει να δηλώσει δημοσίως πως αναγνωρίζει τα νούμερα του κ. Γεωργίου, κάτι που έκανε εκών άκων με δηλώσεις του στην εφημερίδα «Die Welt» της 17/6/2018, αν και ο ίδιος είχε δηλώσει το 2011 ότι «διόρισαν διευθυντή της ΕΛ.ΣΤΑΤ. έναν άνθρωπο του ΔΝΤ, ο οποίος διόγκωσε το έλλειμμα». Στον Κυριάκο Μητσοτάκη διεμηνύθη τόσο με στοχευμένη ερώτηση του δημοσιογράφου της «Washington Post» Ιγkνάσιους σε συνέντευξη του στις ΗΠΑ όσο και με δημοσίευμα των «Financial Times» ότι η αθώωση Γεωργίου είναι… προαπαιτούμενο για την επενδυτική βαθμίδα!
Πιστεύει, λοιπόν, κανείς μετά όλα τα ανωτέρω ότι αυτή η διεθνής εκστρατεία απαλλαγής ενός αξιωματούχου για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος αφορά μόνο τον Γεωργίου με το γελοίο επιχείρημα Ξαφά ότι… «ταλαιπωρείται»; Αλλοι ταλαιπωρούνται και δεν έχουν ύπνο όσο είναι ανοικτή η υπόθεση Γεωργίου. Αυτοί που του έστελναν τα mails. Και, πάντως, σίγουρα καταταλαιπωρήθηκαν εκατομμύρια Ελληνες!
Και ένα καταληκτικό σχόλιο: Γελοίο το επιχείρημα ότι παραβιάστηκαν δικαιώματα του κ. Γεωργίου, επειδή δεν εστάλη προδικαστικό ερώτημα στην Eurostat για να πει ότι είχε δικαίωμα να αναθεωρήσει το έλλειμμα μόνος του, χωρίς συνεδρίαση της ολομέλειας της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Κανένα δικαίωμα του κ. Γεωργίου δεν παραβιάστηκε.
Δεν χρειαζόταν προδικαστικό, διότι στις ακροαματικές διαδικασίες κατέθεσαν ΔΙΑ ΜΑΚΡΟΝ ως μάρτυρες οι αξιωματούχοι της Eurostat κ. Βέριντερ και Κελαγουέι, που παρουσίασαν αναλυτικά τις θέσεις της Eurostat. Και εν πάση περιπτώσει ο ισχυρισμός ότι ο κ. Γεωργίου αποφάσισε μόνος δεν στέκει, διότι από την ηλεκτρονική αλληλογραφία μάλλον προκύπτει ότι ως επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής λάμβανε οδηγίες από τη Eurostat.
Αν θέλει πράγματι να πάψει να ταλαιπωρείται ο κ. Γεωργίου, ένα έχει να κάνει: Αντί να παρακολουθεί από το εξωτερικό τον εξευτελισμό των θεσμών, ας πει ποιοι ήταν πίσω από την αναθεώρηση του ελλείμματος, για το οποίο προφανώς και δεν ευθύνεται μόνο ο ίδιος. Εάν θέλει να κάνει κάτι για την πατρίδα του, όπως λέει, ας είναι αυτό.
Αλλιώς, ό,τι και να αποφασίσει η ελληνική Δικαιοσύνη με τη θηλιά στον λαιμό, ένα είναι σίγουρο: Θα βλέπει στον ύπνο του για πάντα τις Ερινύες για να του θυμίζουν πώς εξοντώθηκαν αδίκως εκατομμύρια ελληνικές οικογένειες χάρη στα τιμωρητικά Μνημόνια και τους αριθμούς τους. Απαλλακτική από τις Ερινύες δεν προβλέπεται, αγαπητέ.
