Την περασμένη Τρίτη στο σημείωμά μου εδώ στη «δημοκρατία» έγραφα για τον «Εφιάλτη από τον παρελθόν», τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος αίφνης ξαναμπήκε στη ζωή μας ως «υποψήφιος» (επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων) για την πρωθυπουργία της χώρας με κυβέρνηση συνεργασίας. Προφανώς παρέλειψα να γράψω ότι πρόκειται για τον «Εφιάλτη Νο 1».
Πρέπει, δυστυχώς, να τους απαριθμούμε για να μη χάσουμε το μέτρημα. Και τούτο γιατί όσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης τόσο το παρελθόν μάς στοιχειώνει. «Εφιάλτης Νο 2», λοιπόν, ο Γιάνης Βαρουφάκης.
Το όνομα του πρώην υπουργού Οικονομικών και νυν γραμματέα του ΜέΡΑ25 «παίζει» έντονα τις τελευταίες ημέρες «μέσα» στα σενάρια συγκυβέρνησης. Οχι, βέβαια, σε σχήμα στο οποίο θα ηγείται η Νέα Δημοκρατία, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ. Μαζί με το ΠΑΣΟΚ και δεν ξέρω κι εγώ ποιο άλλο κόμμα που θα μπει στη Βουλή μετά τις πρώτες εκλογές.
Εντάξει, αντιλαμβάνομαι πως ως λαός θεωρούμαστε -όχι αδικαιολόγητα- από εκείνους που ξεχνάνε εύκολα, πρόσωπα και πολιτικά σχήματα τα οποία τον έχουν κάνει να υποφέρει.
Ομως, νομίζω ότι είναι τόσο φρέσκα τα γεγονότα, που ακόμη και η πιο ασθενής μνήμη δεν μπορεί να δικαιολογήσει «αμνησία». Οπως έγραψα για τον κ. Βενιζέλο, έτσι και τα πεπραγμένα του κ. Βαρουφάκη συνέβησαν «χθες». Τα έχουμε όλα στον σκληρό δίσκο του μυαλού δίχως την παραμικρή αλλοίωση από τον χρόνο. Τα έχουμε, μάλιστα, ως γεγονότα τα οποία ουδέποτε διαψεύστηκαν και σε βιβλία. Σε δημοσιογραφικές – ιστορικές καταγραφές που θεωρούνται ντοκουμέντα.
Πώς, λοιπόν, είναι δυνατόν όχι να ανοίγει συζήτηση, αλλά έστω και να ψελλίσει κάποιος την περίπτωση να συμμετάσχει ο κ. Βαρουφάκης σε κυβέρνηση συνεργασίας; Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Πώς θα πάει ο κ. Τσίπρας στον ιδρυτή του ΜέΡΑ25 και θα του ζητήσει να συγκυβερνήσουν;
Τι θα πει στους Ευρωπαίους ένας «πρωθυπουργός συγκυβέρνησης προοδευτικής συνεργασίας», όπως θέλει να την αποκαλεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; «Σας έφερα ξανά τον Βαρουφάκη»; Θα πηδήξουν από τα έδρανα στην Ευρωπαϊκή Ενωση!
Αλλά προτού φτάσουμε σε εκείνους, ας μείνουμε στον Αλέξη Τσίπρα, στον καθρέφτη του. Μπορεί να ξεχάσει ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης τον οδήγησε στο χείλος του γκρεμού με τις αλλοπρόσαλλες «πολιτικές» του το 2015; Μπορεί να ξεχάσει ότι οι… θεωρίες του κόντεψαν να τινάξουν τη χώρα στον αέρα; Οτι η λογική του «να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ» δεν είχε ούτε plan B ούτε μαξιλάρι ούτε στρατηγική ούτε σωτηρία; Μπορεί να λησμονήσει ο κ. Τσίπρας όλα όσα έπραξε ο Γιάνης ως υπουργός Οικονομικών μιας «χρεοκοπημένης χώρας», όπως τότε έλεγε, η οποία όμως γλίτωσε στο παρά ένα την πραγματική χρεοκοπία στην οποία με μαθηματική ακρίβεια την οδηγούσαν οι… θεωρίες του;
Τότε, το 2015, ο κ. Τσίπρας μπορούσε να επικαλεστεί την απειρία. Τότε τον είχε «γοητεύσει» ο λαοπλάνος λόγος του κ. Βαρουφάκη και άργησε πολύ να δει πέρα από τη μύτη του. Σήμερα, όμως, δεν έχει καμία δικαιολογία.
Ξέρει πολύ καλά ποιος είναι ο Γιάνης και τι πρεσβεύει . Γνωρίζει, άριστα, επίσης, τι πιστεύει η Ευρώπη για τον κ. Βαρουφάκη. Οπότε; Αν και εφόσον η κάλπη δώσει στον κ. Τσίπρα δυνατότητα σχηματισμού συγκυβέρνησης, το πρώτο που οφείλει να τηρήσει είναι «Μακριά από τους εφιάλτες του παρελθόντος». Οι ντουλάπες όταν έχουν «σκελετούς» πρέπει να μένουν ερμητικά κλειστές. Ούτε χαραμάδα να μην ανοίγει!
