Αν έχουμε επιβιώσει μέχρι σήμερα ως έθνος και ως φυλή, σε μεγάλο βαθμό το χρωστάμε και στην τήρηση των παραδόσεών μας, οι οποίες είναι εδραιωμένες σε άγραφους, αλλά απαράβατους κανόνες.
Ο εορτασμός των Χριστουγέννων και του Πάσχα, π.χ., ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Η πρωινή λειτουργία, τα παραδοσιακά χριστόψωμα, το στολισμένο καραβάκι, τα κάλαντα, ακόμα και το… χοιρινό με σέλινο συνθέτουν και χαρακτηρίζουν τα Χριστούγεννα.
Από την άλλη, οι θείες και ιερές ακολουθίες, ο οβελίας και τα κόκκινα αβγά δίνουν έναν αποκλειστικό τόνο στο Πάσχα των Ελλήνων, που δεν τον βρίσκεις σε άλλο μέρος του πλανήτη. Αυτά γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.
Ο κ. Αδωνις μας θύμισε και άλλη μια παράδοση: ότι το χασάπικο παραδοσιακά πουλάει ακριβότερα το αρνάκι, το οποίο βέβαια είναι και… Πόρσε.
Θυμήθηκα τον μακαρίτη τον πατέρα μου που, όταν περνούσαμε μπροστά από το χασαπιό της γειτονιάς, του Ζολωτάκη, μου έλεγε να στρίψω το κεφάλι απ’ την άλλη μεριά για να μη βλέπω τον αιμοσταγή, στυγερό εκμεταλλευτή του λαού που πουλούσε… Πόρσε στο Περιστέρι!
Τώρα, κάποιοι από σας θα σκέπτονται ότι οι ρήσεις του κ. Αδωνη είναι παραδοσιακά για γέλια. Τι να σας πω… Σεις είπατε…
