Πλησιάζει μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης, φίλοι μου. Σε λίγο θα γιορτάσουμε την Ανάσταση του Θεανθρώπου.
Η γιορτή της Αγάπης έφθασε κι φέτος, υπό τη σκιά όμως του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών, το οποίο δεν μπορεί να ξεχαστεί με τα… ασφαλή ταξίδια του κ. Γεραπετρίτη.
Μέρες αγάπης αυτές και λέμε να μην ασχοληθούμε με τον κ. Μητσοτάκη, που τα κάνει όλα καλά, χωρίς να γνωρίζει τίποτα.
Λέμε να ξεχάσουμε τον Ηρακλή της Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη, τον κ. Βορίδη, και τα τσεκούρια του ή, κατ’ άλλη εκδοχή, τα τόμαχόκ του και να τον αφήσουμε να αναπαυθεί στις δάφνες των (αλλεπαλλήλων) τροποποιήσεών του για το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη.
Λέω να αγνοήσουμε τον κ. Γεωργιάδη και τα καλάθια του (τα οποία έχει χάσει μαζί με τ’ αβγά) και να τον αφήσουμε να ασχοληθεί με την… ΕΔΕ, μπας και ξεκαθαρίσει το θέμα του Turkaegean. Δεν θα αγνοήσουμε τον κ. Ανδρουλάκη, διότι, ούτως ή αλλέως, ουδόλως ασχοληθήκαμε μαζί του.
Τους κ. Τσίπρα, Βαρουφάκη, Κουτσούμπα φιλάμε σταυρωτά και δεν τους ευχόμαστε κάτι, αφού είναι άθεοι, ενώ στον κ. Βελόπουλο ευχές.
Σε όλους εσάς, καλή Ανάσταση και χαρούμενο ελληνικό Πάσχα.
