Η δυσανεξία μιας Αριστεράς που δεν σέβεται τον εαυτό της και την ιστορία της γίνεται έκδηλη με κάθε ευκαιρία. Δυσανεξία σε οτιδήποτε δεν συμφωνεί μαζί της, άσχετα αν αυτό είναι κάποια διαφορετική άποψη, ιδεολογία ή ακόμη και αν έχει τεκμηριωθεί και θεσμοθετηθεί μέσω των νομοθετικών οργάνων της Πολιτείας.
Η δαιμονοποίηση των πατριωτικών ιδεών, οι καταστροφές αιθουσών πολιτιστικών συλλόγων, οι επιθέσεις σε εκπροσώπους φοιτητικών παρατάξεων, ακόμη και η καταστροφή βιβλιοθήκης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο (η οποία μετά την αποκατάστασή της… φυλάσσεται επί 24ώρου βάσεως από μια διμοιρία των ΜΑΤ!) είναι μερικά μόνο από τα δείγματα της πρακτικής της σε ό,τι δεν της είναι αρεστό.
Είχαμε την ευκαιρία να το διαπιστώσουμε αυτό για άλλη μια φορά πρόσφατα, με τον βανδαλισμό των πινακίδων που τοποθετήθηκαν με δαπάνες του Δήμου Θεσσαλονίκης, των δημοτών του δηλαδή, στην οδό Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου.
Συστηματική και οργανωμένη η καταστροφή τους από τους γνωστούς άγνωστους, που αντλούν θάρρος και θράσος τόσο από το ταξικό και ιδεολογικό τους μίσος όσο και από κάποιες τοποθετήσεις που ακούστηκαν, δυστυχώς, ακόμη και μέσα στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης, αλλά και που αναπαράχθηκαν σε έντυπα και μέσα ενημέρωσης της Αριστεράς, εναντίον των δικαστικών και αυτοδιοικητικών αποφάσεων που αποκατέστησαν τη μνήμη του Ελληνα στρατηγού ενάντια στην ύβρη που είχε διαπραχθεί εναντίον του.
Να θυμίσουμε εδώ ότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης απλώς συμμορφώθηκε σε σχετική δικαστική απόφαση που ελήφθη έπειτα από προσφυγή στη Δικαιοσύνη των απογόνων του στρατηγού Χρυσοχόου και η οποία ακύρωσε μια ντροπιαστική απόφαση του δημοτικού συμβουλίου επί δημαρχίας Γιάννη Μπουτάρη, με την οποία αποκαθηλώθηκε το όνομα του στρατηγού, χαρακτηρίζοντάς τον με εμπάθεια όσο και ανιστόρητα ως… συνεργάτη των Γερμανών!
Οι πρωταίτιοι αυτής της πρωτοβουλίας αντιμετωπίζουν τώρα και τα αστικά δικαστήρια, στα οποία έχει προσφύγει η οικογένεια του εκλιπόντος, ζητώντας ηθική ικανοποίηση για τη μνήμη του εκλιπόντος. Αν κάποιοι νομίζουν ότι με ενέργειες όπως αυτές ενισχύεται η υπερασπιστική γραμμή τους, τότε μάλλον είναι βαθιά νυχτωμένοι…
Κάποιοι από τους κατοίκους της περιοχής, με δική τους πρωτοβουλία, προσπάθησαν να εξαλείψουν τις βρομιές των βανδάλων, αν και κατά τη γνώμη μου θα πρέπει αυτές να αφεθούν ως μνημείο δυσανεξίας και βαρβαρότητας μιας συγκεκριμένης πολιτικής πλευράς της χώρας μας.
Θα είχε όμως και ενδιαφέρον να μάθουμε σε ποιες ενέργειες προχώρησε η διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης για τον βανδαλισμό αυτό; Κατέθεσε, άραγε, μήνυση για καταστροφή δημόσιας περιουσίας εναντίον των «άγνωστων» (φυσικών αλλά και ηθικών αυτουργών) βανδάλων; Και, αν όχι, γιατί;
*Δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης,«Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική»
[email protected]