Αύριο τελειώνει η προεκλογική περίοδος και σε τρεις μέρες θα αποφασίσει το αφεντικό της χώρας, ο λαός. Υπάρχει όμως μια συζήτηση που δεν ακούσαμε στο πλήθος των πάνελ, δηλώσεων, αντεγκλήσεων και που αφορά τον πιο μεγάλο εχθρό του Εθνους: τον αργό δημογραφικό θάνατο των Ελλήνων.
Υπάρχουν κόμματα που με ντροπιαστική σπουδή υποσχέθηκαν στον τελευταίο κουμπούρα μαθητή, που γράφει τη γυναίκα ως γινέκα, να μπαίνει στο πανεπιστήμιο χωρίς ελάχιστη βάση εισαγωγής. Ετσι θα μπορούν να νοικιάζουν γκαρσονιέρες, να πουλάνε σουβλάκια και ένα παιδί, που θα μπορούσε να βρει το μέλλον του σε κάποια τέχνη, κερδίζοντας καλά χρήματα, να παρατείνει την είσοδό του στην ανεργία, υποδυόμενος τον φοιτητή σε καψοκαλύβικα αντικείμενα, με μηδενική επαγγελματική προοπτική, για να έχουν πελάτες οι φοιτητικές νεολαίες των ταβλαδόρων κομματαρχαίων, που παίρνουν δεκαοκτάχρονα και τα μετατρέπουν σε Γκρούεζες σε λίγους μήνες, μπολιάζοντάς τα ταυτόχρονα με μηδενισμό, μίσος, κοινωνικό φθόνο.
Αλλοι φερέλπιδες «σωτήρες» έπιασαν τον ταύρο, όχι από τα κέρατα, αλλά από όπου μπόρεσαν, προτάσσοντας τη ΛΟΑΤΚΙ ατζέντα, αφού -ως γνωστόν- η κενωνία ξαγρυπνά για το «Γονέας 1» και «Γονέας 2», που κουτοπόνηρα έφερε ήδη η κυβέρνηση, και για το αν ο Μπάμπης θα ντυθεί νυφούλα και, αντί για γκριφόν κανίς, αν θα μπορεί να γίνει μάνα υιοθετώντας ένα παιδί που ήδη υπέστη τη συμφορά της ορφάνιας ή της εγκατάλειψης και γι’ αυτό διατίθεται προς υιοθεσία. Υπόσχονται λοιπόν πως στη συμφορά θα προσθέσουν ένα πείραμα για να ικανοποιήσουν ανύπαρκτα «δικαιώματα» ενηλίκων, χάριν των οποίων με νόμο βαφτίζονται τα γούστα ή οι διαταραχές τους «κοινωνικά φύλα» και ξεσκίζουν το δικαίωμα των παιδιών αυτών να έχουν γονείς, ήτοι Πατέρα και Μητέρα, πατρικό και μητρικό πρότυπο.
Κάποιοι άλλοι ωρύονται πλέρια και βαθιά κ.λπ. για ολομέτωπη αντεπίθεση στον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό, τον νόμο της βαρύτητας κ.λπ., πως οι διάφορες παραφυάδες του κόκκινου φασισμού θα επιτύχουν σε κάποιο μέλλον, εκεί που απέτυχαν παταγωδώς ο Λένιν, ο Στάλιν, ο Μάο, ο Φιντέλ, ο Τσε κ.ά., που όσο να ‘ναι είχαν λίγο παραπάνω ιστορικό μπόι από τους δικούς κούτβηδες με τον βιδωμένο σβέρκο και το αμμοχάλικο Σιβηρίας στις φλέβες, αντί για αίμα.
Κανείς από όλους αυτούς, ούτε οι «άριστοι» με τα pass, τα χαρτζιλίκια και τον σεβασμό στην αριστερά και στο ποινικό μητρώο της, που δεν χωρά σε ντουλάπα τρίφυλλη, δεν ψιθύρισε πέντε σοβαρές κουβέντες για την κατηφορική πορεία μας προς το νεκροταφείο της Ιστορίας, όπου σε λίγες δεκαετίες, αν δεν αλλάξουμε άμεσα και με σχέδιο μακρόπνοο ρότα, θα κάνουμε παρέα στους Χετταίους, τους Σουμέριους και τους Τολτέκους. Θα λένε κάποιοι μια μέρα «Ηταν κάποτε οι Ελληνες».
Δεν μας λείπουν γενικώς παιδιά, δεν μας λείπουν κάποιοι. Χρειαζόμαστε επειγόντως να γεννιούνται πολλά Ελληνόπουλα. Δεν θέλουμε να τα αντικαταστήσουμε με Ασιάτες και Αφρικανούς. Συγχωρέστε μου δε την αμφισβήτηση των Gender Studies, αλλά επειδή -παράξενο πράγμα, ρε παιδί μου- ακόμη παιδιά γεννάνε μόνον -άκου να δεις φασισμός- οι γυναίκες, που έχουν δηλαδή μήτρα, ωοθήκες, σάλπιγγες και κόλπο, και όχι ο Μήτσος ο μερακλής, που φέτος νιώθει Μέριλιν, ακούει μόνο Μποφίλιου κι ας θέλει θεριζοαλωνιστική για τη μουστάκα κι από περίοδο ξέρει μόνο τον Μεσοπόλεμο, για όλους αυτούς τους λόγους οφείλουμε να κάνουμε μια άλλη συζήτηση. Μια συζήτηση για μια εθνική πολιτική μακράς πνοής, με επίκεντρο την Ελληνίδα Μάνα, αφού αυτή και μόνον αυτή μπορεί να σώσει το θνήσκον Εθνος μας.
Αυτήν πρέπει να κάνουμε να νιώσει ασφαλής, να την ενθαρρύνουμε με αντικειμενικές ευνοϊκές συνθήκες να τεκνοποιήσει, διότι θα έχει καλό σύστημα Παιδείας, Υγείας, ασφαλή σύνορα, ασφαλή σπίτια, ασφαλείς δημόσιους χώρους, διότι θα στρέψουμε πάλι την Παιδεία στον συνταγματικό της σκοπό, την Εθνική, Ηθική και Θρησκευτική διαπαιδαγώγηση, διότι θα προετοιμάζει και θα ενθαρρύνει τα παιδιά για τον ρόλο του γονέα, του Πατέρα και της Μάνας, με αμοιβαίο σεβασμό. Και όλα αυτά μέσα σε συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης, με βασικό εργαλείο τον ενιαίο οριζόντιο φόρο 15%, με ισόποσο ΦΠΑ, χωρίς κλίμακες και εξαιρέσεις, με ελάχιστη γραφειοκρατία, ισονομία, όπου κάθε ευρώ αυτής της χαμηλής, δίκαιης και σταθερής φορολογίας θα πιάνει τόπο, σε μια ισχυρή Ελλάδα, με πολίτες που θα ευημερούν.
Ετσι μόνο θα γεμίσουν παιδικές φωνές τα σπίτια, τα σχολεία και το μέλλον της χώρας με φως και ελπίδα. Αυτή τη συζήτηση, που δεν έγινε, η ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ θα τη φέρει στη Βουλή, με προτάσεις νόμων που θα υποχρεώσουν τους πάντες να πάρουν θέση ενώπιον του λαού.
*Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Δικηγόρος, Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, Αντιπρόεδρος της ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
www.neadexia.gr
