Με τον Θάνο Τζήμερο συγκροτήσαμε έναν συνασπισμό, την ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, που προσέφερε μια πολιτική πρόταση η οποία συνδύαζε τον αυτονόητο πατριωτισμό και την υπεράσπιση της εθνικής ταυτότητας, της εθνικής και κοινωνικής συνοχής με αυστηρές θέσεις κατά της λαθρομετανάστευσης, τη δημόσια τάξη και ασφάλεια με φιλελεύθερες θέσεις για την οικονομία και τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο κράτος, στην οικονομία, στην παιδεία, παντού, για να γίνει η χώρα ισχυρή και οι Ελληνες να ευημερούν.
Ενας συνδυασμός πατριωτισμού, φιλελευθερισμού και κοινής λογικής, απαλλαγμένος από συνωμοσιολογίες, Χριστεμπόριο, αλληθωρίσματα προς τον ολοκληρωτισμό και τον «πυροβολημένο» ανορθολογισμό, έχοντας ταυτόχρονα σαφές μέτωπο απέναντι στη μηδενιστική αριστερά σε όλους τους τομείς και απαιτώντας την αποκαθήλωσή της. Με λίγα λόγια, ήταν μια πρόταση που συνόψιζε αυτό που θα έπρεπε να ήταν η Ν.Δ. και την απευθύναμε κυρίως στους υποτιθέμενους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της και σε όσους άλλους ήθελαν μια τέτοια ορθολογική και σοβαρή πρόταση για τη διακυβέρνηση της χώρας.
Ταυτόχρονα, ξεκαθαρίσαμε πως δεν υπήρχε περίπτωση να γίνουμε συνεργοί της μηδενιστικής αριστεράς και πως θα δίναμε ψήφο ανοχής στον σχηματισμό κυβέρνησης της Ν.Δ., ώστε να μην έχουμε αλλεπάλληλες εκλογές, και μέσα στη Βουλή μετά θα κάναμε ό,τι κάναμε και εκτός Βουλής: θα υποστηρίζαμε οτιδήποτε υπηρετούσε το εθνικό συμφέρον, ήτοι εξοπλισμούς των Ενόπλων Δυνάμεων, ενίσχυση των συμμαχιών μας, περισσότερη ασφάλεια και φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στη φορολογία και την οικονομία, και θα αντιμαχόμασταν, φέρνοντας συγκροτημένες δικές μας προτάσεις, οτιδήποτε θεωρούσαμε πως βλάπτει την Ελλάδα και τους Ελληνες.
Αυτό δηλαδή που θα έπρεπε να κάνουν όλα τα κόμματα, αλλά δεν το κάνει κανένα στην αντιπολίτευση, και όταν το είπαμε καθαρά οι «πούροι», που καταλήγουν δεκανίκια της αριστεράς, καθυβριστήκαμε ως «δεκανίκια», διότι οι κομματαρχαίοι στην Ελλάδα προτάσσουν το μικροκομματικό από το εθνικό συμφέρον.
Τι έγινε, λοιπόν; Οι ενδεχόμενοι ψηφοφόροι μας, αυτοί που σε διάφορες δημοσκοπήσεις μάς έδιναν από 1,3% έως 2,4%, πολύ απλά, όσο δυσαρεστημένοι και αν ήταν, όχι μόνο δεν έφυγαν και ξαναψήφισαν Ν.Δ., αλλά ήρθαν ακόμη περισσότεροι πίσω στο κυβερνητικό κόμμα. Ετσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραλίγο να πιάσει αυτοδυναμία με απλή αναλογική, παίρνοντας μια καθαρή και συντριπτική νίκη, για την οποία, ως όφειλα, τον συνεχάρην. Οι δε άλλοι ψηφοφόροι, που δεν προέρχονταν από τη Ν.Δ., προτίμησαν σχήματα με ανορθολογικό λόγο, αποδεικνύοντας πως οι Ελληνες δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με πολιτικά προγράμματα, έως καθόλου θα έλεγα. Μας ψήφισαν 48.000 πολίτες περίπου, ύστερα από μια εκστρατεία που διεξαγάγαμε με σοβαρότητα και έχοντας βιώσει έναν συνεχή αποκλεισμό από τα συστημικά ΜΜΕ, πλην της υποχρεωτικής μας προβολής εκ του νόμου κατά την προεκλογική περίοδο.
Ομως, δεν ήταν αυτή η αιτία της ήττας. Πολύ απλά, για διάφορους λόγους, οι ψηφοφόροι επέλεξαν τη Ν.Δ. Το αποτέλεσμα είναι αυτό, και φυσικά απολύτως σεβαστό. Η συνεργασία με τον Θάνο Τζήμερο ήταν άψογη, παράδειγμα πολιτικού πολιτισμού, και θεωρώ ευτύχημα τη συμπόρευσή μου με έναν άνθρωπο που σου δίνει το χέρι του και τιμά τον λόγο του, ευφυή και συνεπή ενεργό πολίτη, κατασυκοφαντημένο, και με τους συνεργάτες του – ανάμεσά τους εξαιρετικοί άνθρωποι, που διαπρέπουν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ δεν πέτυχε τον στόχο της και ολοκλήρωσε τον κύκλο της.
Η ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ, σεβόμενη την επιλογή των πολιτών, δεν θα κατέλθει στις επόμενες εκλογές, ούτε είμαι διατεθειμένος να αναλωθούμε σε ατελέσφορες συνεργασίες που θα πλήξουν και τη σοβαρότητά μας, διότι και όσοι διαφωνούν μαζί μας αναγνωρίζουν πως δεν αποτελούμε μέρος του ανορθολογικού τσίρκου που βλάπτει τη χώρα και τη δημοκρατία. Δουλειά έχουμε, είμαστε κανονικοί άνθρωποι, δεν ξεχνάμε πως το μέτωπο είναι πάντα αριστερά και πιστεύουμε πως συμβάλαμε με τις παρεμβάσεις μας στην αποδόμηση του αριστερόστροφου φασισμού, όπως τον κατήγγειλε ο Μίκης, ενώ η φωνή μας θα παραμείνει δυνατή, υποστηρίζοντας ό,τι ωφελεί την Ελλάδα και πολεμώντας ό,τι τη βλάπτει. Η Ν.Δ. είναι προφανές πως πηγαίνει για μια ολοκληρωτική νίκη, που θα της προσφέρει ισχυρή κοινοβουλευτική αυτοδυναμία.
Ο Πρωθυπουργός έχει λοιπόν μια μοναδική ευκαιρία, πανίσχυρος ων, να κάνει σαρωτικές μεταρρυθμίσεις, να ξεδοντιάσει τα αριστερόστροφα καρκινώματα στο κράτος, στον συνδικαλισμό, να υιοθετήσει τον γραμμικό φόρο του 15% με έκπτωση όλων των δαπανών, με ισόποσο ΦΠΑ, για φυσικά και νομικά πρόσωπα, έστω με περίοδο προσαρμογής, για να απογειωθεί η οικονομία, να αποκαταστήσει την έννομη τάξη στα πανεπιστήμια και σε όλους τους δημόσιους χώρους. Σκοπός της πολιτικής άλλωστε είναι αυτός, ισχυρή Ελλάδα και ευημερούντες Ελληνες, όχι να μπει ο Α ή ο Β στη Βουλή. Ο ισχυρότερος πολίτης στη χώρα, εκ του Συντάγματος, είναι ο Πρωθυπουργός. Φτάνει για δεύτερη φορά στην κορυφή. Εάν έχει -που σίγουρα έχει- τη φιλοδοξία της υστεροφημίας, ας την κερδίσει πράττοντας αυτά που δεν έκανε στην προηγούμενη θητεία του, επιδιώκοντας τις αναγκαίες συγκρούσεις.
*Δικηγόρος, πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
www.neadexia.gr